Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

του Beppe Grillo

Μια φορά κι ένα καιρό υπήρχαν τα κοινοβούλια, οι ομοσπονδιακές και εθνικές κυβερνήσεις, οι δημόσιοι διάλογοι για το μέλλoν των εθνών.

Υπήρχε ακόμα και ο ΟΗΕ που δεν λειτουργούσε και πολύ, αλλά ήταν ένα ίχνος αντιπροσωπευτικού οργανισμού. Όλα αυτά είναι μια ανάμνηση, στάχτη μια δημοκρατικής εμφάνισης, σκόνη από το παρελθόν. Δεν μετράνε πια σε τίποτα. Άλλοι οργανισμοί τα ξεπέρασαν με μυστήρια λογότυπα για το κόσμο : ΠΟΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ. Η τύχη μας είναι στα χέρια τους, αλλά δεν ξέρουμε ποιος τα διευθύνει ποιος αποφασίζει για τους στόχους τους. Κανένας δεν εξέλεξε τους εκπροσώπους τους, αλλά από αυτούς εξαρτώνται οι ζωές μας.

Η ΕΚΤ, μια τράπεζα , μπορεί να στείλει, χωρίς κανείς να σοκάρεται πλέον, μια επιστολή σε μια κυβέρνηση εκλεγμένη, με την οποία θα της δίνει εντολές και θα την απειλεί με απόλυση. Ο ΠΟΕ μπορεί να αποφασίσει να γκρεμίσει το κόσμο με την ελεύθερη οικονομία, μια παρωδία τους ελεύθερου έρωτα των παιδιών των λουλουδιών, που έχουν μετατραπεί σε παιδιά των τραπεζών. Η παραγωγή μπορεί να μεταφέρεται από τις πολυεθνικές στα παιδιά στην Ινδία ή στους Κινέζους εργάτες χωρίς κανένα συνδικαλιστικό δικαίωμα. Να μεταφέρεται από κράτη που έχουν αυστηρότατους κανόνες για το περιβάλλον, στους οποίους οι εταιρείες πρέπει να συμμορφώνονται για να μην αντιμετωπίσουν το κλείσιμό τους, σε κράτη όπου όλα επιτρέπονται. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »