Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

του Άριστου Μιχαηλίδη

Ένα πέρασμα της Αμερικανίδας υφυπουργού από τη Λευκωσία ήταν αρκετό. Βρέθηκε στο άψε σβήσε το «κοινό ανακοινωθέν» το οποίο μάλιστα δεν θα είναι των μερικών γραμμών, θα είναι η αδρή περίληψη του σχεδίου λύσης, που θα επιδιωχθεί και όταν μπουν σε λεπτομέρειες οι διαπραγματευτές θα διανθιστεί με όλες τις ερμηνείες που μπορεί να δίνει ο καθένας στις αναφορές του. Πάντως, το ερώτημα που θα μείνει αναπάντητο είναι προς τι οι παλικαρίσιες δηλώσεις του Προέδρου μας και των ανθρώπων του, όλους τους προηγούμενους μήνες. «Δεν πρόκειται να μπω σε διάλογο γνωρίζοντας ότι οι προϋποθέσεις που θέτει η άλλη πλευρά δεν είναι η κατάληξη σε μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, με πολιτική ισότητα», ώστε μετέπειτα «να οδηγηθώ σε συνομοσπονδία», Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Οι Αναστασιάδης και Σαμαράς συνωμοτούν για την ολοκληρωτική εκποίηση της Κύπρου. Μετά την καταστροφή που υπέστη η Κυπριακή δημοκρατία από την ευρωζώνη, μια καταστροφή πολύ χειρότερη από εκείνη του Αττίλα, σέρνεται σε μια ταπεινωτική συνθηκολόγηση προκειμένου να εξυπηρετηθούν καλύτερα τα αποικιοκρατικά συμφέροντα Ευρωπαίων και Αμερικανών.

Το κράτος της ελεύθερης Κύπρου καλείται να αυτοκαταλυθεί προς όφελος της Τουρκικής επικυριαρχίας υπό την σκέπη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με την οικονομία παραδομένη κυριολεκτικά στους αποικιοκράτες της ευρωζώνης, η κυβέρνηση Αναστασιάδη, αντί να σταθεί στο ύψος του πατριωτικού καθήκοντος και να ευθυγραμμιστεί με την θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας του κυπριακού λαού που ζητά την έξοδο από το ευρώ, νοιάζεται μόνο για την παραμονή της στην ΕΕ.

Η δήλωσή του Αναστασιάδη ότι το επιδιωκόμενο Κοινό Ανακοινωθέν Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Βάσου Φτωχόπουλου εκδότης της εφημ. Ένωση

Πάει η πενταετία του Χριστόφια. Πάει και αυτός ο –χωρίς αμφιβολία– χειρότερος πρόεδρος που έτυχε να κυβερνήσει αυτήν τη «χώρα».
Τρία πράγματα κρατάμε από τη διακυβέρνηση Χριστόφια:

1. Την κατάρρευση της οικονομίας,
2. την τραγωδία στο Μαρί, και
3. το γεγονός ότι δεν κατάφερε να λύσει το Κυπριακό, παρά τις γενναίες του υποχωρήσεις.

Δεν μας ενδιαφέρει να αναλύσουμε αυτές τις τρεις πτυχές της διακυβέρνησής του. Τις πρώτες δύο τις ζούμε ακόμα στο πετσί μας και για την τρίτη ευχαριστούμε ξανά τους «αδελφούς» Τούρκους, που πάλι μας έσωσαν.
Τώρα μας ήρθε νέος πρόεδρος, ένας νέος Χριστόφιας της γαλάζιας δεξιάς. Εμείς, όπως σας υποσχεθήκαμε, είμαστε ξανά άγρια αντιπολίτευση. 1.825 τζιαι πόψε.
Ο Αναστασιάδης είναι ό,τι χειρότερο έχει να παρουσιάσει η κυπριακή κεντροδεξιά. Υπό αυτήν την έννοια, είναι ίδιος και απαράλλακτος ο Χριστόφιας, μόνο που ο Χριστόφιας δεν είχε το άλλοθι μιας εθνικής παράταξης, ούτε μιλούσε εκ μέρους της εθνικοφροσύνης. Αυτό κάνει τον Αναστασιάδη πολύ επικίνδυνο και, με δεδομένη την υποστήριξη και του ΑΚΕΛ και του ΔΗΚΟ στο εθνικό ζήτημα, είναι θέμα χρόνου η εκκίνηση της πορείας προς το τέλος της Κύπρου όπως την ξέραμε. Ούτε την ομοσπονδία γλιτώνουμε ούτε την προτεκτορατοποίηση ούτε την πλήρη εξάρτηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την υποδούλωσή μας στο άρμα των τραπεζιτών και της παγκοσμιοποίησης.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »