Σπάνιες Γαίες, η «ανερχόμενη δύναμη» του ορυκτού πλούτου

9 Μαρτίου 2013
Η απεξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Κίνα που παράγει σχεδόν το 100% της παγκόσμιας προσφοράς σπάνιων γαιών, αποτελεί μία από τις πλέον βασικές προτεραιότητες που υπάρχουν στην ατζέντα της Άνγκελα Μέρκελ. Η Γερμανίδα Καγκελάριος αντιλήφθηκε το τι διακυβεύεται, μόλις, πριν από δυόμιση περίπου χρόνια.
spaniesGaies - Copy
Του Δημήτρη Δελεβέγκου

Το Σεπτέμβριο του 2010, η σύγκρουση κινεζικού φορτηγού πλοίου με…
σκάφος της ιαπωνικής ακτοφυλακής οδήγησε στη σύλληψη του κινέζου πλοίαρχου από τις Ιαπωνικές αρχές. Ως αντίποινα, η Κίνα, για την οποία έκθεση της CIA προβλέπει ότι θα έχει μετατραπεί σε υπερδύναμη έως το 2030, προχώρησε σε εμπάργκο των εξαγωγών σπάνιων γαιών κατά της Ιαπωνίας.

Κάπως έτσι η ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Γερμανία έθεσε στο τραπέζι το ζήτημα του περιορισμού της εξάρτησης από την κινεζική παραγωγή των σπάνιων μεταλλικών στοιχείων.

Τι είναι οι σπάνιες γαίες

Οι άγνωστες, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, σπάνιες γαίες είναι μία ομάδα 17 μεταλλικών στοιχείων με παρόμοιες χημικές ιδιότητες και ασυνήθιστες ονομασίες, όπως Λανθάνιο, Πρασεοδύμιο και Προμήθειο. Αυτό που τα καθιστά περιζήτητα είναι η μοναδική χρησιμότητά τους σε εφαρμογές και προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, κινητά τηλέφωνα, φορητούς υπολογιστές, επαναφορτιζόμενες μπαταρίες ηλεκτρικών και υβριδικών αυτοκινήτων, ιατρικές συσκευές, αντιπυραυλικά συστήματα και μαγνήτες. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


Η αλαζονεία της άγνοιας

4 Μαρτίου 2013

Steadman-Watergate-e1350186173312

Πριν από λίγο καιρό ξεκινούσα να γράφω το πρώτο μου δοκίμιο με τίτλο «Δογματισμός & Εξουσία» κάπως έτσι:

«Η αβασάνιστη αποδοχή ενός φιλοσοφικού, επιστημονικού ή θρησκευτικού δόγματος είναι η απαρχή της εθελοντικής υποδούλωσης του πνεύματός μας».

Σήμερα, μόλις λίγους μήνες αργότερα, επανέρχομαι στο θέμα της πνευματικής αυτής αδράνειας για να αναφερθώ στο ρόλο και τη σημασία της στην εξέλιξη των σύγχρονων κοινωνιών καθώς η εξέλιξη του πολιτισμού μας οφείλεται όχι μόνο στη δράση, αλλά και στην αδράνεια. Και δυστυχώς τις περισσότερες φορές η φυσική μας έλξη προς την αδράνεια υπερισχύει της τάσης μας προς την πρόοδο, εκφρασμένη συνήθως ως άγνοια, ως πείσμα, ως αδιαλλαξία, ως αρνητικότητα, ως άκριτη αποδοχή ή ως συντηρητικότητα και ακολούθηση της πεπατημένης.

Βεβαίως η τάση μας προς την πνευματική αδράνεια υπάρχει για να μας κατευθύνει προς την εξοικονόμηση χρόνου και κόπου στην επίλυση των ζητημάτων και την περαίωση των σκοπών μας κυρίως μέσα από την «κρυσταλλοποίηση» των απόψεών μας και της συμπεριφοράς μας. Η ικανότητα αυτή της εξοικονόμησης που εκφράζεται κυρίως με την ταχύτητα, αποτελεί παραδοσιακά ένδειξη υψηλής ευφυΐας. Τι γίνεται όμως όταν ξεπεράσουμε το όριο αυτής της ωφέλιμης εξοικονόμησης και περάσουμε στο στάδιο του συντηρητισμού όπου ενώ οι προσπάθειές μας ή οι γνώσεις μας δεν δύνανται να επιτύχουν τον σκοπό τους, εμείς παρόλα αυτά εξακολουθούμε να προσπαθούμε το ίδιο φλεγματικά; Και άραγε αυτό δεν είναι κάτι που μας κάνει να φαινόμαστε ανόητοι, πεισματάρηδες, αδιάλλακτοι και αλαζόνες; Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »