Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

Ένα από τα πλέον άσχημα της ζωής είναι όταν βασίζεις όχι απλά τις ελπίδες σου για κάτι αλλά όλη σου την ύπαρξη σε κάποιον ξένο. Δίχως εσύ να κάνεις τίποτε απολύτως.

Και μολονότι ο λαός μας το έχει βιώσει πολύ καλά αυτό, εντούτοις συνεχίζει να παραμυθιάζεται με κάποιους που πωλούν βιβλία ή τραβούν κλικς και άλλους που έχουν την ανάγκη να κρατηθούν από κάπου.

Το δόγμα “στη Μόσχα αδελφές μου, στη Μόσχα!” Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Καρτέσιου

Είναι τουλάχιστον παράδοξο, άνθρωποι που «διασκεδάζουν» με τη θρησκευτική πίστη των λαών, να μην κάνουν κάτι οι ίδιοι για να λυτρωθούν από τον εξευτελισμό και να ελπίζουν στα σοβαρά ότι κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον «κάτι θα γίνει» και θα τους σώσει.

Αυτός ο «Κατιθαγίνει» είναι ο δικός τους Μεσσίας. Η πίστη στην έλευση του «Κατιθαγίνει» είναι ισχυρότερος κι από την πίστη που επιβάλλεται σε θεοκρατικά καθεστώτα. Δίπλα στον Μαχντί των Μουσουλμάνων, στον Μαιτρέγια των Βουδιστών, στον Σαοσιάντ των οπαδών του Ζωροάστρη και στον Κάλκι των Ινδουιστών, ήλθε να προστεθεί ακόμη ένας αναμενόμενος λυτρωτής. Ο «Κατιθαγίνει» των Ελλήνων της απραξίας.

Ο Τσίπρας αποκαθηλώνεται δίχως κάποια έξωθεν βοήθεια. Οι επιλογές του να απευθυνθεί στο κοινό των θερμοκηπίων του νεοφιλελευθερισμού –και το ακόμη πιο περίεργο – η αποδοχή του από μέρος αυτού το κοινού, κατάφερε να δυσαρεστήσει το πιο δυναμικό μέρος των πιστών οπαδών του. Ο ριζοσπαστισμός εγκαταλείφθηκε και το απολύτως εφικτό τείνει να γίνει πολιτικό ευαγγέλιο.

Τα δεδομένα πλέον λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν ως μη αναστρέψιμα και ανατρέψιμα. Ίσως κάποια στιγμή τον ακούσουμε, μάλιστα, να επιλέγει τη ρήση του Ναγκίμπ Μαχφούζ για να διαπιστώσει ότι «Η πολιτική δεν είναι ποιητικός ιδεαλισμός. Είναι ρεαλιστική σοφία της καθημερινότητας».

Αν κάτι σώζει τον ηγέτη μιας πρώην ριζοσπαστικής αριστεράς δεν είναι ο θεός. Εκείνος σώζει τη βασίλισσα της Αγγλίας, δεν προλαβαίνει. Αυτό που διασώζει το προφίλ του Τσίπρα είναι οι επιθέσεις που δέχεται καθημερινά από τον  Κεδίκογλου, τον Βενιζέλο, τον ΔΟΛ, το MEGA, τον Κουβέλη, ακόμη κι από την Παπαρήγα. Είναι λογικό να σκεφτεί κάποιος ότι «για να τον βρίζουν όλοι, κάτι καλό έχει κάνει». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »