Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

του Γιάννη Σιδέρη

Το πρόβλημα που βιώνουμε στην εποχή της μετα-μεταπολίτευσης, είναι σαφώς εντονότερο και με τραγικά αποτελέσματα για την χώρα σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες της ζώνης του ευρώ.

Μόλις προχθές ανακοινώθηκε επισήμως από την ΕΛΣΤΑΤ, ότι από τα γυμνάσια και τα λύκεια της χώρας «λείπουν» 1200 μαθητές. Δεν πρόκειται για παιδιά που εξαφανίστηκαν! Η απάντηση είναι απλή. Οι οικογένειές τους αποφάσισαν να μεταναστεύσουν!

Μάλλον επρόκειτο για οικογένειες όπου αδυνατούσαν να επιβιώσουν σε αυτό το απάνθρωπο κοινωνικό-οικονομικό πλαίσιο το οποίο έχει επικρατήσει πλέον στην χώρα και όχι μόνο!

Νεοφιλελευθερισμός

Η αλήθεια είναι πως ο χαρακτηρισμός «απάνθρωπο» μόνο υπερβολικός δεν είναι. Αντιθέτως χαρακτηρίζει κυριολεκτικά την επικρατούσα νεοφιλελεύθερη ιδεολογία, η οποία μέσω της πολιτικής ασκείται πλέον στην πλειονότητα των δυτικών χωρών!

Στην προσπάθεια δε επιβολής αυτών των απάνθρωπων πολιτικών, Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Της Φραγκίσκας Μεγαλούδη

Η εκπαίδευση, έλεγε ο Νέλσον Μαντέλα, είναι το όπλο για να αλλάξεις τον κόσμο. Στα χρόνια του νεοφιλελευθερισμού όμως, η εκπαίδευση ( ή μάλλον η διάλυση της) έχει γίνει το όπλο για να φτιάξεις ένα κόσμο στα μέτρα σου.

Ένα κόσμο όπου τα διεθνή αρπακτικά δίνοντας βαθμούς και πιστώσεις δένουν τις μοίρες των λαών δημιουργώντας στρατιές αναλώσιμων και κακοπληρωμένων εργατών στο όνομα των σιδηρών…κανόνων της νεοφιλελεύθερης οικονομίας.

Εκπαίδευση για λίγους

Το πρόγραμμα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης ως αντάλλαγμα δανείων, που επιβάλουν οι διεθνείς πιστωτές σε όποια χώρα κληθούν να επέμβουν είναι σχεδόν παντού το ίδιο: περικοπές μέχρι και 50% στις εκπαιδευτικές δαπάνες, πάγωμα των μισθών, απολύσεις και όριο στον αριθμό των δασκάλων που μπορεί να προσλάβει η κάθε χώρα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

“Το να είσαι ένας φτωχός άνθρωπος είναι δύσκολο, αλλά το να είσαι μια φτωχή φυλή σε έναν τόπο γεμάτο δολάρια είναι το πιο σκληρό απ’ όλα.”

W.E.B. DuBois

H οικονομία της Γκάνας καλπάζει! Στην πρωτεύουσα Άκκρα, δεκάδες γερανοί υψώνονται στον ορίζοντα, κατασκευάζοντας νέα σύγχρονα κτίρια που θα στεγάσουν γραφεία τραπεζών, πολυεθνικών και ντόπιων εταιρειών. Η έκρηξη στον κατασκευαστικό τομέα είναι κάτι που μπορεί να δει κανείς στις νέες καλές γειτονιές που περικυκλώνονται από φράχτες και συρματοπλέγματα, καθώς και στα εμπορικά κέντρα που ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο.

Ένα ντοκυμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου

Από το 2000, η Γκάνα αναπτυσσόταν με ένα ετήσιο μέσο όρο της τάξης του 5%, για να εκτοξευτεί το 2011 στο 14,4%. Με κινητήριο δύναμη τα έσοδα από το χρυσό (είναι η δεύτερη παραγωγός χρυσού στην Αφρική και πέμπτη στον κόσμο), το κακάο και πρόσφατα απ’ το πετρέλαιο, με τη βοήθεια του ΔΝΤ και με τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης, η Γκάνα έγινε – τουλάχιστον στους αριθμούς – μία χώρα μεσαίου εισοδήματος, η ένατη της Αφρικής που κατακτά αυτή τη θέση.

«Οι πολιτικές είναι επιτυχημένες!», βεβαιώνει ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Γκάνα, Σαμίρ Τζάτζα. «Ξεκάθαρα η Γκάνα τα τελευταία χρόνια τα έχει πάει πολύ καλά, όσον αφορά στην δημιουργία ενός περιβάλλοντος με μακροοικονομική σταθερότητα, το οποίο είναι απαραίτητο για να υπάρχουν επενδύσεις, ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας».

Πώς, όμως, βιώνει ο πληθυσμός της χώρας αυτή την ανάπτυξη;

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Γκάλοπ το 2012, το 53% του πληθυσμού, περίπου 12,7 εκατομμύρια άνθρωποι, δεν μπορούν να αντέξουν το κόστος των τροφίμων. Μόνο το 4% δήλωσε ότι ζει άνετα με το εισόδημά του. Σχεδόν το 30% ζει ακόμα σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Σήμερα ο βουλευτής της Ν.Δ., Άδωνις Γεωργιάδης, είχε την έμπνευση να παρέμβει στην εκπαιδευτική διαδικασία των μαθητών,  καταθέτοντας στο twitter την πρόταση που βλέπετε στη φωτογραφία.

Θα προσπεράσω τον εφιάλτη της υποχρεωτικής ιδεολογικής κατεύθυνσης των μαθητών, τη χειραγώγηση του πνεύματος, την κατάργηση της ελευθερίας της σκέψης, τη δημιουργία γενίτσαρων του νεοφιλελευθερισμού, την απειλή ότι όσοι δεν υποκύψουν σε λογικές και επιλογές Θάτσερ δε θα σωθούν, στοιχεία που περιλαμβάνονται στην ουσία αυτής της πρότασης. Παραβλέπω την πρόταση της δημιουργίας κομματικών ινδαλμάτων μέσα στα σχολεία. Αρνούμαι να τρομάξω με την πρόταση της μετατροπής των σχολείων σε Ειδικά Ιδρύματα Αναμορφώσεως. Αρνούμαι να ξεράσω στην ιδέα της επαναφοράς τής «διάπλασης των παίδων» σε θατσερική εκδοχή, όπως και σε όποια άλλη ιδεολογική εκδοχή. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »