Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

Διακοπές ΔΕΗ. Ας κάνει κάποιος διακοπές φέτος αφού δε φαίνεται να μπορεί κανείς μας.

Απεργία, άλλη μια απ’ τα ίδια. Το παιχνίδι το ‘χουμε ξαναδεί. Τα τελευταία δυο τουλάχιστον χρόνια όποιος κατεβαίνει σε απεργία ηττάται. Πρώτα απ’ όλα, οι συνδικαλιστές του κάθε κλάδου ξέρουμε ότι οδηγούν το ποίμνιό τους σε σφαγή. Οι ίδιοι τα ‘χουν τσεπώσει χοντρά εδώ και χρόνια και τώρα κάνουν τις νέες τους ντήλες με τα τρωκτικά της βουλής και όχι μόνο.

Ο κοινωνικός αυτοματισμός ζει και βασιλεύει χάρη στην εξάρτηση του μέσου Έλληνα απ’ την τηλεόραση και έτσι κινητοποιήσεις τέτοιου τύπου δεν βρίσκουν ποτέ τη συμπάθεια και συμπαράσταση του μέσου πολίτη.

Παρόλο που το πράγμα έχει δοκιμαστεί και αποτύχει, Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Από έναν καθηγητή της Βοιωτίας πήρα το παρακάτω μήνυμα:

Την Πέμπτη που μας πέρασε είχαμε συνέλευση η τοπική ΕΛΜΕ Βοιωτίας για τις μελλοντικές κινητοποιήσεις. Υπήρχε μια πρόταση της ΟΛΜΕ για επαναλαμβανόμενες πενθήμερες απεργίες και μια πρόταση του ΚΚΕ για 48ωρη απεργία και μετά βλέπουμε. Κάποια στιγμή σηκώθηκα στο βήμα και είπα τα εξής λόγια. Στα μεταφέρω αυτολεξεί: «Είναι ουτοπικό να νομίζουμε ότι ο δικός μας κλάδος θα σωθεί ενώ οι άλλοι θα καταστραφούνε. Στην κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε ή σωζόμαστε όλοι, ή δεν σώζεται κανένας. Οι κλαδικές απεργίες με αιτήματα μόνο του κλάδου έχουν τελειώσει και δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Σας καλώ λοιπόν να ψηφίσετε την δική μου πρόταση για ΓΕΝΙΚΗ απεργία ΟΛΩΝ των κλάδων με αιτήματα την έξοδο από την Ε.Ε. και το Ευρώ και την μονομερή διαγραφή του χρέους.» Από την στιγμή που κατέβηκα από το βήμα πέσανε όλοι πάνω μου συνδικαλιστές και μη ώστε να με πείσουν να ψηφιστεί η δική μου πρόταση ξεχωριστά από τις άλλες. Στην αρχή μου λέγανε κάτι μπαρούφες ότι εγώ θέτω το πολιτικό πλαίσιο της απεργίας και όχι τους τρόπους δράσης. Μετά μου έλεγαν ότι διασπώ το κίνημα. Εγώ επέμενα να ψηφιστεί η πρόταση μου σαν τρίτη πρόταση. Με εκνευρίσανε τόσο πολύ που στο τέλος άρχισα να φωνάζω και να τους λέω ότι δεν θα με αναγκάσουν να ψηφίσω μια πενθήμερη απεργία με αδιευκρίνιστους στόχους η οποία εξυπηρετεί μόνο το ΣΥΡΙΖΑ για ψηφοθηρικούς λόγους. Στο τέλος ΦΥΣΙΚΑ πέρασε το δικό μου διότι είμαι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΣΠΑΣΑΡΧΙΔΑΣ αν θέλω. Η πρόταση της ΟΛΜΕ (ΣΥΡΙΖΑ) πήρε 55 ψήφους. Η πρόταση του ΠΑΜΕ πήρε 40 ψήφους και η δική μου 5 ψήφους. Τα συμπεράσματα δικά σου και με αφορμή το σημερινό σου άρθρο.

Νομίζω ότι σχόλιο του φίλου καθηγητή δεν δεν ξαφνιάζει κανέναν σχετικά με το πώς δρουν οι κομματικοί μηχανισμοί και ποιες είναι οι επιδιώξεις τους. Ας θυμηθούμε τι έκαναν στη σύνοδο των προέδρων των ΕΛΜΕ εκείνα τα κομματόσκυλα που αντιπροσώπευαν συνελεύσεις εκπαιδευτικών που είχαν ψηφίσει υπέρ τη απεργίας ακόμη και μέσα στις εξετάσεις. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Από το ξέχειλο μεταπολιτευτικό κράτος, στο αυταρχικό κράτος της αποικίας χρέους.

Τρείς επιστρατεύσεις απεργών μέσα στο 2013, η αστυνομία σε ρόλο σεκιούριτι του Μπόμπολα και των Καναδών στις Σκουριές, στηρίζοντας την επένδυση λεηλασίας του εθνικού μας πλούτου –φυσικού και κοινωνικού–, κι όλα αυτά μέσα σ’ ένα όργιο παραπληροφόρησης και καθεστωτισμού από τα ΜΜΕ, ρεσιτάλ αυταρχισμού από τους πρωτοκλασάτους εκπροσώπους της κυβέρνησης (οι οποίοι, όλως τυχαίως, προέρχονται από τον ίδιο ιδεολογικό χώρο –Δένδιας, Βορίδης, Άδωνης) και την «ομάδα αλήθειας» των κρετίνων Μουρούττη-Κεδίκογλου.

Η κατάσταση έχει εκτραχυνθεί. Η συναίνεση της ύστερης μεταπολίτευσης φαντάζει αιώνες πίσω, ενώ μεταβαίνουμε γοργά προς μια περίοδο εξάρτησης και αυταρχισμού, που στα εξωτερικά της γνωρίσματα θυμίζει πολύ εκείνην του Παπάγου-Πιουριφόι: Ένα κράτος εκτάκτου ανάγκης, που αναλαμβάνει να υπερασπιστεί τις ληστρικές «επενδύσεις» και τη ραγδαία εσωτερική υποτίμηση που επιβάλει το μνημόονιο απέναντι στον ίδιο τον ελληνικό λαό με κάθε τίμημα.

Οι άρχουσες τάξεις, μαθημένες από το «παιχνίδι ρόλων» της μεταπολιτευτικής απάτης, έμαθαν γρήγορα το νέο τους μάθημα. Έτσι, για παράδειγμα, Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Στις 20.02.2013 κυκλοφόρησε ανακοίνωση του Συνδικαλιστικού Τομέα του ΕΠΑΜ, με αφορμή την πανελλαδική πανεργατική Απεργία που κήρυξαν τότε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Στις 22.03.2013, ένα μήνα μετά, ο Ριζοσπάστης εκτίμησε ότι έπρεπε να απαντήσει. Όχι τυχαία. Είναι η δεύτερη μέρα του 35^ου συνέδριου της ΓΣΕΕ στην Αλεξανδρούπολη και προφανώς η άποψη που εκφράζει το ΕΠΑΜ διαπερνά στον ένα ή άλλο βαθμό πολλούς συνδικαλιστές, ανεξάρτητα από κομματικά και παραταξιακά μαντριά.

Ο καθαρός ταξικός-εθνικοαπελευθερωτικός μας λόγος χαρακτηρίζεται από τον ανώνυμο “Α.” αρθρογράφο ως μια «ιδιαίτερα καλοσχεδιασμένη “αντιμνημονιακή” φρασεολογία… Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες “αριστερές” δυνάμεις δεν κάνουν τέτοια κριτική στη ΓΣΕΕ …». Είναι φανερό ότι μπροστά στο 19^ο Συνέδριο του ΚΚΕ, τον προβληματισμό και την αμφισβήτηση που εκφράζουν μέλη και οπαδοί του για την αδιέξοδη και αναποτελεσματική γραμμή της ηγεσίας και στο συνδικαλιστικό κίνημα, οι επισημάνσεις, τα ερωτήματα, οι προσεγγίσεις και οι θέσεις του ΕΠΑΜ βρίσκουν έδαφος. Ο κομματικός τύπος, σε διατεταγμένη υπηρεσία, προσπαθεί να επαναφέρει την τάξη: «“εναλλακτικοί” αλλά εχθροί των εργατών»…! Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »