Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

Στο παρόν άρθρο, δε θα ασχοληθούμε ούτε θα απαντήσουμε στην ερώτηση «ποιος κρύβεται πίσω από όλα αυτά».  Θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα «τι μας συμβαίνει»; «γιατί αισθανόμαστε έτσι»; «γιατί συμβαίνουν όλα αυτά»;

Για να δώσουμε μια λογική απάντηση, θα πρέπει να βασιστούμε σε στοιχεία και πληροφορίες, που θα επεξεργαστούμε με τη λογική μας. Θα χρησιμοποιήσουμε τις ακόλουθες τρεις πηγές:

1. το «Εγχειρίδιο Ψυχολογικού Πολέμου» που διδάσκεται στον Ελληνικό στρατό, την ύπαρξη του οποίου μπορείτε να επιβεβαιώσετε δείχνοντας το σε οποιονδήποτε Έλληνα αξιωματικό, (http://thalamofilakas.blogspot.gr/2012/06/blog-post_3619.html). Το αντίγραφο που έχω στα χέρια μου, είναι το γνήσιο αντίγραφο που διδάσκεται στη σχολή Ευελπίδων και από εκεί είναι οι φωτοτυπίες.
2. το βίντεο στο οποίο ο  Yuri Bezmenov διδάσκει τα περί ψυχολογικών επιχειρήσεων σε μια τάξη αμερικανών. (http://thalamofilakas.blogspot.gr/2012/09/blog-post_6555.html). Όσα λέει, αξιολογήστε τα μόνοι σας.
3. Το εγχειρίδιο ψυχολογικού πολέμου του αμερικανικού στρατού.(http://thalamofilakas.blogspot.gr/2011/01/blog-post_7464.html)
   Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Από την Ισπανική ιστοσελίδα urgente24

Απόδοση – Θωμαή Στεφανοπούλου

Η πρόσφατη κλιμάκωση των εντάσεων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, οι αυξανόμενες φιλοδοξίες, η χρηματοπιστωτική κρίση έχουν αυξήσει την πιθανότητα νέων συγκρούσεων. Η ρωσική ιστοσελίδα Rbc.ru με στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες και πολιτικούς επιστήμονες εντόπισαν επτά πιθανές πηγές των πολέμων στο εγγύς μέλλον.

ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΡΑΝ

Ένα από τα βασικά προβλήματα της διεθνούς πολιτικής, η οποία, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι έτοιμη να προκαλέσει το ξέσπασμα στρατιωτικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας, σχετίζεται με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Ο επικεφαλής του Κέντρου Στρατιωτικής Πρόγνωσης Anatoly Tsyganok, πιστεύει ότι μια στρατιωτική λύση στο ιρανικό πυρηνικό ζήτημα «από τη πλευρά των Αμερικανών, των Ισραηλινών ή με κοινή τους προσπάθεια» είναι το πιο πιθανό σενάριο για το εγγύς μέλλον.

Ωστόσο, σύμφωνα με ορισμένους εμπειρογνώμονες, μια υποτιθέμενη «συνωμοσία» της Ισλαμικής Δημοκρατίας είναι μόνο ένα πρόσχημα για το ξέσπασμα της σύγκρουσης.

«Ο κύριος λόγος για να ξεκινήσει έναν πόλεμος κατά του Ιράν είναι να χτυπηθεί το κέντρο σταθερότητας του ισλαμικού κόσμου που εκπροσωπείται από το Ιράν. Και το κέντρο είναι αυστηρά αντιδυτικό, το οποίο κάτω ορισμένες συνθήκες θα μπορούσε να ενοποιήσει τις γύρω ισλαμικές χώρες », δήλωσε ο δόκτωρ των στρατιωτικών επιστημών, Konstantin Sivkov. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

«Βλέποντας τις αποδόσεις των ισπανικών και ιταλικών ομολόγων να σημειώνουν πτώση τις τελευταίες ημέρες, είναι αδύνατον να μη διερωτηθεί κανείς τι είναι αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν και να επιλύσουν οι αγορές», αναφέρει δημοσίευμα του Raul Ilargi Meijer, το οποίο αναδημοσιεύτηκε από τον οικονομικό ειδησεογραφικό ιστότοπο Business Insider.

Και προσθέτει: «Το ιταλικό σύννεφο θα…σκεπάζει για πολλούς μήνες ακόμη την Ευρώπη, η Κύπρος βυθίζεται στα σκάνδαλα, ο φίλος του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ και Υπουργός Προϋπολογισμού Ζερόμ Καϊζάκ αποδείχτηκε κοινός απατεώνας, ενώ ακόμη και στην Ισπανία η πριγκίπισσα Κριστίνα φέρεται να εμπλέκεται σε οικονομικό σκάνδαλο, όπως επίσης ζήτημα χρόνου είναι να ξεσπάσει σε όλο της το εύρος και η υπόθεση του Πρωθυπουργού Ραχόι».

Οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν ακόμη μία φορά τους διεφθαρμένους Έλληνες, Ιταλούς, Κύπριους, Ιρλανδούς, Πορτογάλους και Ισπανούς, ως εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες να εθελοτυφλούν και να μη βλέπουν πως και αυτή η νέα απόπειρα διάσωσης της Ε.Ε. είναι καταδικασμένη να αποτύχει, καθώς και πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την εθελούσια διάλυση, τονίζει εμφατικά το δημοσίευμα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

«Σώσαμε τις τράπεζες, αλλά κινδυνεύουμε να χάσουμε μία γενιά», δήλωσε πριν από λίγες ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς. Η ζοφερή διαπίστωση του Γερμανού σοσιαλδημοκράτη πολιτικού μας φέρνει στον νου την άνοιξη του 2010, μέρες σύγχυσης και σοκ. Σε ένα ημιεπίσημο δείπνο, Ελληνας τραπεζίτης μού είχε πεί ότι η κρίση, που τότε μόλις είχε αρχίσει να δείχνει τη σφοδρότητά της, δεν θα περνούσε σε λιγότερο από δέκα-δεκαπέντε χρόνια. Στην παρατήρησή μου ότι αυτή η πρόβλεψη ακούγεται τρομακτική, μου απάντησε νηφάλια και αφοπλιστικά: «Εχουμε και οι δύο παιδιά, καλύτερα να ξέρουμε τι πρόκειται να συμβεί».

Τον θυμήθηκα λίγο καιρό αργότερα, αφού είχε ψηφιστεί το πρώτο Μνημόνιο, όταν ο Ιταλός οικονομολόγος και πρώην υπουργός Τομάζο Πάντοα Σιόπα μίλησε ευθέως για δεκαπέντε χαμένα χρόνια και για μισή ή μία χαμένη γενιά Ελλήνων.

Η πραγματικότητα έμελλε να είναι ακόμη πιο σκληρή και από τις σκοτεινές προβλέψεις των οικονομολόγων το 2010. Σήμερα, μετά τρία χρόνια διάσωσης, δηλαδή λιτότητας και βαθιάς ύφεσης, μετά τρία χρόνια σοκ και ενοχοποίησης, ένας Γερμανός πολιτικός, από τη χώρα που πρωτοστατεί στην εφαρμογή της ενάρετης λιτότητας παρ’ ημίν, άρα και της συνοδεύουσας ύφεσης, περιγράφει αδρά την ιστορική καταστροφή που συντελείται όχι μόνο στην αμαρτωλή Ελλάδα αλλά σε όλο τον ευρωπαϊκό Νότο: «Η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία διαθέτουν ίσως τις καλύτερα εκπαιδευμένες γενιές που υπήρξαν ποτέ στις χώρες τους, οι γονείς τους επένδυσαν πολλά χρήματα στην εκπαίδευση των παιδιών τους, έκαναν το σωστό. Και τώρα που είναι έτοιμοι να εργασθούν, η κοινωνία λέει: ‘Δεν υπάρχει θέση για εσάς’».
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Της Φραγκίσκας Μεγαλούδη

Η εκπαίδευση, έλεγε ο Νέλσον Μαντέλα, είναι το όπλο για να αλλάξεις τον κόσμο. Στα χρόνια του νεοφιλελευθερισμού όμως, η εκπαίδευση ( ή μάλλον η διάλυση της) έχει γίνει το όπλο για να φτιάξεις ένα κόσμο στα μέτρα σου.

Ένα κόσμο όπου τα διεθνή αρπακτικά δίνοντας βαθμούς και πιστώσεις δένουν τις μοίρες των λαών δημιουργώντας στρατιές αναλώσιμων και κακοπληρωμένων εργατών στο όνομα των σιδηρών…κανόνων της νεοφιλελεύθερης οικονομίας.

Εκπαίδευση για λίγους

Το πρόγραμμα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης ως αντάλλαγμα δανείων, που επιβάλουν οι διεθνείς πιστωτές σε όποια χώρα κληθούν να επέμβουν είναι σχεδόν παντού το ίδιο: περικοπές μέχρι και 50% στις εκπαιδευτικές δαπάνες, πάγωμα των μισθών, απολύσεις και όριο στον αριθμό των δασκάλων που μπορεί να προσλάβει η κάθε χώρα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »