Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

του Δημήτρη Καζάκη

Ο Ντράγκι την Πέμπτη ανακοίνωσε ότι η ΕΚΤ θα δαπανήσει 1,14 τρις ευρώ σε πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης έως το 2016 για την επανεκκίνηση της ευρωζωνης και την αποφυγή αποπληθωρισμού.

Τι είναι Ποσοτική Χαλάρωση;

Υποτίθεται ότι λειτουργεί ως εξής: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Ανακοίνωση

Την έναρξη του προγράμματος Ποσοτικής Χαλάρωσης (Quantitative Easing) ανακοίνωσε χθες 22 Ιανουαρίου η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η απόφαση αυτή της ΕΚΤ και του κ.Ντράγκι να εκδόσει με λογιστική εγγραφή φρέσκο χρήμα, αφορά συνδυασμένες αγορές δημόσιου και ιδιωτικού χρέους από ομόλογα που ήδη έχουν στα χέρια τους οι συστημικές τράπεζες. Δεν έχει σε καμμία περίπτωση στόχο την παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, των κρατών μελών της ευρωζώνης. Αντίθετα, εγγυάται τα κέρδη των κερδοσκόπων, με κρατικά και εταιρικά ομόλογα.

Ποιοί είναι οι κερδοσκόποι; Οι αποκαλούμενες συστημικές τράπεζες και τα επενδυτικά κεφάλαια υψηλού ρίσκου. Κοινώς οι «γύπες». Στόχος είναι να δοθεί διέξοδος στα κερδοσκοπικά κεφάλαια που βρίσκονται σε στασιμότητα, που λιμνάζουν, έτσι ώστε να τοποθετηθούν σε προβληματικά χαρτιά – ομόλογα με την εγγύηση της ΕΚΤ.

Η πολιτική αυτή εφαρμόζεται Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Βαδίζουμε ολοταχώς προς μια παγκόσμια πολεμική οικονομία; Αυτό φαίνεται να συμβαίνει, καθώς οι ηγέτες των μεγαλύτερων σε μέγεθος οικονομιών του πλανήτη (G-20) συναντώνται στο Μπρίσμπεην της Αυστραλίας. Η συνάντηση γίνεται χωρίς τυμπανοκρουσίες και φώτα της δημοσιότητας. Είναι, όπως θα έλεγαν οι δημοσιογράφοι, συνάντηση «χαμηλού προφίλ». Γιατί; Διότι οι λαοί δεν πρέπει να πάρουν χαμπάρι για το τι συζητιέται και τι επίκειται να συμβεί.

Το κυρίως ζητούμενο είναι ένα. Να υποταχθούν ακόμη περισσότερο οι οικονομίες στις ανάγκες των αγορών κεφαλαίου. Η παγκόσμια οικονομία δεν ανακάμπτει. Τα τρις δολάρια που διοχετεύθηκαν στις κεφαλαιαγορές μέσω κυρίως της «ποσοτικής χαλάρωσης» δεν έγιναν επενδύσεις στην οικονομία, αλλά χρηματιστική κερδοσκοπία. Και τώρα καθώς οι αγορές μετοχών και ομολόγων παραπαίουν, υπό τον άμεσο κίνδυνο ενός ακόμη ισχυρότερου κραχ, η ιθύνουσα ολιγαρχία σε ΗΠΑ και ΕΕ πιέζει αφόρητα όλες τις μεγάλες οικονομίες να ρίξουν περισσότερα χρήματα στο πηγάδι δίχως πάτο, που λέγεται χρηματαγορά. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »