Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας έξι ανέφικτες πολιτικές προτάσεις που, κατά τη γνώμη μου, θα βελτίωναν άμεσα την κοινωνία μας.

Συνυπολογίζοντας τις σημερινές συνθήκες, σας κοινοποιώ αυτές τις προτάσεις [οιονεί τηλεγραφικά] προκειμένου να τις επεξεργαστούμε προς περαιτέρω συζήτηση.
Σας ευχαριστώ προκαταβολικά για τον χρόνο που θα δαπανήσετε για να τις διαβάσετε.

Οι «ανέφικτες» πολιτικές προτάσεις:

Α.) Εκδημοκρατισμός πολιτεύματος με την μετατροπή του σε Δημοψηφισματική Δημοκρατία βασισμένη σε κοινοβουλευτική εκπροσώπηση απλής αναλογικής.
Δύο πανεθνικά δημοψηφίσματα τον χρόνο για ζητήματα κεντρικής πολιτικής, τρία δημοτικά ανα έτος για τα τοπικά ζητήματα. Συμμετοχή βουλευτών, πανεπιστημίων, ομάδων άποψης και κληρωτών πολιτών στη προετοιμασία των δημοψηφισμάτων.  Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων

Δεν είναι μόνο οι Γερμανοί που βλέπουν τους Έλληνες με φθόνο αλλά γενικά οι Δυτικοί. Δεν μπορούν να χωνέψουν ότι αυτός ο λαός δεν σκύβει το κεφάλι σε αφεντικά, όπως αυτοί ανέκαθεν έπρατταν και πράττουν. Πολλοί εντός συνόρων επικεντρώνονται στην Γερμανία και ξεχνούν τις Η.Π.Α., την Βρετανία, την Ολλανδία, την Αυστρία και άλλες χώρες της Φραγκιάς που χρόνια τώρα, ως ανταπόδοση για τον πολιτισμό που πήραν, έχουν αγνοήσει επιδεικτικά τα ελληνικά δίκαια.

Ίση απόσταση απ’ όλους θέλει. Να μην βασιζόμαστε σε κανένα αλλά να συνομιλούμε με τον καθένα για το καλό της χώρας. Αν ήταν αλλιώς η πολιτική στην Ελλάδα, τώρα θα τους είχαμε όλους στο «τσεπάκι» μας. Αλλά δυστυχώς στους ταγούς μας αρέσει χρόνια τώρα ο ρόλος του αυλικού. Κυνηγούν τους Ευρωπαίους από πίσω. Αυτή είναι η διπλωματία τους.

Οι Δυτικοί έρχονται εδώ με αυτοκρατορικό ύφος. Έτσι ήρθαν και οι Γερμανοί, νομίζοντας ότι τώρα που η Ελλάδα είναι σ’ αυτήν την δύσκολη θέση, θα πέσουμε στα γόνατα. Έπεσαν κάποιοι πολιτικοί και μεγάλο-δημοσιογράφοι. Άλλοι όχι γιατί είναι ήδη πεσμένοι στην Αμερική και το παίζουν αντί-γερμανοί. Ο λαός όμως καθόλου! Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Μετά το Κίνημα των Πλατειών του 2011, μετά τις εκλογικές αναμετρήσεις του 2012, μετά τις αλλεπάλληλες διαψεύσεις των πολιτών στις απατηλές υποσχέσεις των εκάστοτε κυβερνώντων τα τρία τελευταία χρόνια που η χώρα βρίσκεται υποταγμένη στις εντολές του ΔΝΤ & Σια, κι ενώ παράλληλα η ανέχεια και ο φόβος διευρύνονται σε επικίνδυνο βαθμό, αναρωτιέται κανείς τί έρχεται αύριο.

 Το τί θα έρθει όμως αύριο δεν είναι θέμα προφητείας, θα είναι το αποτέλεσμα του τί θα κάνουμε εμείς σήμερα, πώς θα διαχειριστούμε εμείς την κατάσταση που βιώνουμε. Τί αντιστάσεις θα προβάλλουμε στα όσα προωθούν και με τί φρόνηση θα διαχειριστούμε τις ευκαιρίες αντίστασης που μας δίνονται κάθε στιγμή.

Με άλλα λόγια, σήμερα το ζητούμενο είναι η παραγωγή πρωτογενούς πολιτικής, πολιτικής βγαλμένης από τις ανάγκες του λαού, διατυπωμένης από τον ίδιο τον λαό. Πολιτικής με κριτήριο και γνώμονα πάντα το δημόσιο συμφέρον, όχι αυτό το απροσδιόριστο και αόριστο δημόσιο συμφέρον των προηγούμενων δεκαετιών, αλλά ένα δημόσιο συμφέρον που θα προσδιορίζεται και θα διασφαλίζεται επαρκώς στο νέο αναθεωρημένο από τον ίδιο το λαό Σύνταγμα της χώρας. Και μια τέτοια πολιτική θα προκύψει μονάχα με την ενεργητική συμμετοχή του ίδιου του λαού.
Όσο παραμένει απλός θεατής, των σκηνοθετημένων με άριστο τρόπο για την τρομοκράτησή του, βραδινών τηλεοπτικών δελτίων, τόσο απομακρύνεται από την επίτευξη ενός τέτοιου στόχου. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »