Έργα και ημέρες μικρών πρωθυπουργών

31 Οκτωβρίου 2014

dourou1414662081

του Παντελή Παντελόγλου

Η Ρένα Δούρου εκλέχτηκε Περιφερειάρχισσα Αττικής διότι ο λαός της μεγαλύτερης περιφέρειας της χώρας πείστηκε, σε ένα βαθμό και για κάποιο λόγο, ότι θα πραγματοποιήσει την υπόσχεσή της να συγκρουστεί με τα μεγάλα συμφέροντα που λυμαίνονται και την Αττική των 5 τουλάχιστον εκατομμυρίων κατοίκων. Ωστόσο, τα πρώτα δείγματα της διοίκησής της μάλλον απογοητεύουν εκείνους που την πίστεψαν.

Την Πέμπτη 23/10, το Περιφερειακό Συμβούλιο κλήθηκε για να εγκρίνει τον προϋπολογισμό του 2015· πρόκειται, όπως είπε και η ίδια η κ. Δούρου κατά την εισήγησή της στη συνεδρίαση, για την ύψιστη πολιτική απόφαση της νέας περιφερειακής αρχής: Money makes the world go round. Και τι υποστήριξε η κ. Δούρου και τα υπόλοιπα στελέχη της παράταξής του ΣΥΡΙΖΑ; Ότι ο χρόνος που είχαν στη διάθεσή τους από την ανάληψη των καθηκόντων τους μέχρι τη χθεσινή ψήφιση δεν ήταν επαρκής για να διαμορφώσουν τον προϋπολογισμό όπως θα ήθελαν. Ως εκ τούτου έφεραν προς ψήφιση το σχέδιο που είχαν προετοιμάσει οι υπηρεσίες της περιφέρειας πριν αναλάβει η κ. Δούρου, τροποποιημένο κατά ορισμένα κονδύλια με συμβολικό κυρίως χαρακτήρα: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


Εκλογές 2014: μια βραδιά στου Νικολόπουλου…

18 Φεβρουαρίου 2014

Νικολόπουλος

του Βαψομαλλιά

Για μας ο Νίκος Νικολόπουλος δεν είναι ένας απλός πολιτικός – καλός, μέτριος ή κακός. Τον θεωρούμε ως την πιο αντιπροσωπευτική συνόψιση της μαζικής δημοκρατίας. Παρά τους κλαυθμούς και οδυρμούς της κυρίαρχης (και βολικής) προπαγάνδας περί «του καημένου του λαού που χειραγωγείται από τις ελίτ» (τις ποιες;..), του άμοιρου λαού «που τον πατάνε στον λαιμό οι ολιγαρχίες της πολιτικής και του πλούτου και του πίνουνε το αίμα», εμείς βλέπουμε μια ολωσδιόλου διαφορετική εικόνα, ως μια αυθεντική εικονογράφηση της σύγχρονης αντιπροσωπευτικότητας: εάν μπορεί να διεκδικεί και να παίζει ρόλο στη δημόσια ζωή – έστω και στο υπεργραφικό χωριουδάκι που ονομάζεται Ελλάδα – ακόμη κι ένας Νικολόπουλος – δηλ. ένας τυπικότατος εκπρόσωπος του μέσου όρου –, τότε το παιχνίδι είναι πλέρια ανοιχτό για όλους. Με άλλα λόγια, αφού, όπου κοιτάζουμε, Νικολόπουλους βλέπουμε, η μαζικότερη και αντιπροσωπευτικότερη μορφή δημοκρατίας είναι ήδη εδώ· με τον (μονίμως κλαυθμυρίζοντα) Λαό, διά των πάσης φύσεως Νικολόπουλων, να έχει κωλοκάτσει στην εξουσία προ πολλού… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »