Οι «μουσουλμάνοι» του Μίλγκραμ και οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι

29 Ιανουαρίου 2014

electric-chair

του Γελωτοποιού

Το περίφημο –και αντιδεοντολογικό- πείραμα του Μίλγκραμ μάλλον το γνωρίζετε όλοι. Αν όχι, μπορείτε να γκουγκλάρετε «Το τέρας μέσα μας – Το πείραμα του Μίλγκραμ» και θα το βρείτε σε εκατοντάδες αναδημοσιεύσεις, όπου συνήθως δεν αναφέρεται ούτε ο Γελωτοποιός που το διέσπειρε στο διαδίκτυο ούτε η Lauren Slater, από το βιβλίο της οποίας ο οικοδεσπότης σας ανέσυρε κάποιες ουσιώδεις λεπτομέρειες.

Ο στόχος του Στάνλεϊ Μίλγκραμ ήταν να διερευνήσει τα κίνητρα του δήμιου. Πώς ένας απλός άνθρωπος, ένας φιλήσυχος πολίτης, ένας νοικοκυραίος, μπορεί να μετατραπεί σε «τέρας», που δε θα διστάσει να προκαλέσει το θάνατο ενός συνανθρώπου του.

Η συνταγή είναι απλή: Ένα κιλό από μετατόπιση ευθύνης, δύο φλιτζάνια ατιμωρησίας, μισή ουγκιά επιστημονικού (ή άλλου) κύρους, προσθέστε και όση υπακοή θέλετε και να! Έχετε το δικό σας δήμιο.

Ως εδώ όλα καλά και ανθηρά.

Όμως τις προάλλες μια φίλη (που της αρέσει να φτιάχνει τούρτες όσο και να σκέφτεται) έκανε ένα νοητικό άλμα: Δεν εστίασε στο δήμιο, στον «εξεταστή», αλλά στο θύμα, τον «εξεταζόμενο».

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


Καναδάς: Το πείραμα που έσβησε τη φτώχεια κι αποσιωπήθηκε…

9 Απριλίου 2013

Φανταστείτε μία πόλη στης οποίας τους κατοίκους η κυβέρνηση θα πρόσφερε σταθερό εισόδημα διαβίωσης, ανεξάρτητα από το ποιοι ήταν και τι έκαναν… Αυτό ακριβώς συνέβη πειραματικά, για μία χρονική περίοδο 4 ετών κατά τη δεκαετία του 1970, στον Καναδά, όταν κυβέρνηση και τοπική αυτοδιοίκηση αποφάσισαν να διασφαλίσουν ένα εγγυημένο μίνιμουμ εισόδημα στις φτωχότερες οικογένειες της πόλης Ντοφίν της Μανιτόμπα.

thilikos-krikos-megali-polaroid

Λίγα πράγματα έχουν γίνει γνωστά σχετικά με τα αποτελέσματα του πειράματος στη μικρή πόλη αγροτών, καθώς η καναδική κυβέρνηση για άγνωστους λόγους προτίμησε να μη δημοσιοποιήσει τα πορίσματα.

Επειτα, όμως, από πενταετή έρευνα και επίμονο αγώνα, η καθηγήτρια και κοινωνική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα, Εβελιν Φόρτζετ, κατάφερε το 2009 να βρει πρόσβαση στα σχετικά αρχεία. Και αυτό που εξήγαγε ως συμπέρασμα ήταν ότι το εν λόγω πειραματικό πρόγραμμα θα μπορούσε να εφαρμοστεί και να λειτουργήσει με εξαιρετικά ποσοστά επιτυχίας.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


Περί χρημάτων, εξουσίας και διαστροφικών ορέξεων

30 Μαρτίου 2013
Roman800px-Jean-Leon_Gerome_Pollice_Verso
του Τάσου Καψύλη
Ίσως θα πρέπει να εξετάσουμε την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μας, και σε άλλες βέβαια, όχι μόνο σαν αποτέλεσμα των ενεργειών μιας ληστοσυμμορίας αποτελούμενη κυρίως από «αλλοδαπούς» καὶ τους ντόπιους υποτακτικούς τους με ζητούμενο τὴν αύξηση του κέρδους αλλά και από μια άλλη προοπτική. Ποια;
Ας δούμε κάποια πράγματα σαν δεδομένα:
 
Έχουν όσα λεφτὰ θέλουν.
Εξουσιάζουν, μέσα από ένα καλὰ στημένο δίκτυο, σχεδόν τα πάντα.
Επομένως τί άλλο θέλουν;
Γιὰ στάσου,
σχεδόν τα πάντα;
σχεδόν
Άρα μήπως το κύριο πρόβλημα δεν είναι κυρίως οικονομικό ή πολιτικὸ;
Το πρόβλημά τους έχει σκαλώσει στὴν κορύφωση της διεστραμμένης φαντασίωσής τους, η οποία είναι ο απόλυτος έλεγχος του κάθε τι, σε βαθμὸ απόλυτο.
Σε επίπεδο οικονομικό, σε πολιτικὸ αλλά κυρίως ψυχολογικό. Εκείνο ποὺ επιζητούν είναι να ελέγχουν τις συνειδήσεις αλλά και την νόηση των ανθρώπων καθηλώνοντας τα άτομο σε μία κατάσταση μόνιμου αποπροσανατολισμού. Όχι απλώς εκμεταλλευόμενοι τις έμφυτες αδυναμίες του ανθρώπου αλλά και καλλιεργώντας το καταλληλότερο κλίμα για να αναπτυχθούν με ταχύτερο ρυθμό. Καταργώντας, απαξιώνοντας καὶ ευτελίζοντας, σημεία αναφοράς όπως πατρίδα, έθνος, δίκαιον, κοινωνικὴ αλληλεγγύη, δημιουργούν συνθήκες ευνοϊκότερες για αυτούς. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Ο Γ. Κοντογιώργης για Κύπρο και Γερμανία στο ΣΚΑΪ – 26 Μαρτίου 2013

27 Μαρτίου 2013

kontogiorgis-skai

Παρέμβαση του Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και πρώην πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργου Κοντογιώργη, στις 26.3.13, στην εκπομπή «Life» και στην δημοσιογράφο Εύα Αντωνοπούλου, για την Ελλάδα και την Κύπρο στην αρχιτεκτονική της Γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


Τί είναι οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, ποιός τις επινόησε και γιατί; (Ε.Ο.Ζ. video)

7 Μαρτίου 2013

slavecaravansL6_1

Οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, εν συντομία Ε.Ο.Ζ., είναι μια μοντέρνα εκδοχή των παλιών αποικιών. Είναι κράτος εν κράτη. Δηλαδή μέρος της εδαφικής επικράτειας ενός κράτους εκχωρείται σε ιδιώτες επενδυτές με:

  • ειδικό εργασιακό καθεστώς
  • ειδικό φορολογικό καθεστώς
  • και ειδικό διοικητικό καθεστώς

προκειμένου να το αξιοποιήσουν προς όφελός τους. Ειδικές Οικονομικές Ζώνες έχουμε πάμπολλες στον κόσμο -γύρω στις 3.500- και αφορούν χώρες που βρίσκονται είτε σε χρεοκοπία, είτε στο χείλος χρεοκοπίας για να υπάρχει το άλλοθι της δημιουργίας τους. Χαρακτηριστικό και (επικίνδυνα πολύ) κοντινό μας παράδειγμα είναι η ελεύθερη οικονομική ζώνη στην ανατολική Θράκη και που απέχει μόλις 120 χιλιόμετρα από τα σύνορά μας στη Θράκη. Οι «επιχειρήσεις» της συγκεκριμένης ειδικής οικονομικής ζώνης δεν πληρώνουν κανένα φορό, δεν πληρώνουν ΦΠΑ, δεν πληρώνουν δασμούς κι έχουν διαφορετικό νόμισμα από την υπόλοιπη τουρκική επικράτεια (συγκεκριμένα έχουν δολάριο σε σταθερή ισοτιμία με το τουρκικό νόμισμα για να υπάρχει το κίνητρο των «ξένων επενδύσεων») . Χαρακτηριστικό όλων αυτών των ΕΟΖ αλλά και της συγκεκριμένης είναι πως δεν απασχολούν ντόπιο προσωπικό, αλλά αλλοδαπούς και δει «εισαγόμενους» από τα βάθη της Ανατολίας. Αυτούς αναλαμβάνουν να τους φέρνουν ειδικοί «αντζέντηδες» και να τους ανανεώνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα (συνήθως κάθε 6 μήνες ή έναν χρόνο). Δηλαδή οι επιχειρήσεις των ΕΟΖ απασχολούν σχεδόν αποκλειστικά μετανάστες για να έχουν το προσωπικό τους υποταγμένο. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι που κάνει τις ΕΟΖ πιο «μοντέρνες» από τις παλιές αποικίες, γιατί οι παλιοί αποικιοκράτες είχαν παρατηρήσει πως οι γηγενής πληθυσμοί με την πάροδο των χρόνων ξεσηκώνονται, ζητάνε τη γη τους πίσω και τους δημιουργούν προβλήματα. Οπότε σκέφτηκαν να διώξουν τους ντόπιους και να φέρουν στη θέση τους άπορους μετανάστες που θα δουλεύουν αμίλητα και για ένα κομμάτι ψωμί. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


Το πείραμα του βιολιστή στο μετρό

21 Φεβρουαρίου 2013
bell
Η αλλοίωση της αισθητικής από το σύγχρονο τρόπο ζωής…
Ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους βιολιστές στον κόσμο, ο Joshua Bell (με αμοιβή που φτάνει τα 1000$ / λεπτό), με ένα χειροποίητο βιολί αξίας 3.500.000 $ (Gibson ex Huberman), που κατασκευάστηκε το 1713 από τον Antonio Stradivari, ξεκινά να ερμηνεύει, ινκόγκνιτο, για τους ανυποψίαστους περαστικούς του μετρό, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό του, κλασικά (αλλά όχι και ευρέως γνωστά) αριστουργήματα  όπως, Bach’s «Chaconne», Franz Schubert’s «Ave Maria,» Manuel Ponce’s «Estrellita».
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »