Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

του Δημήτρη Καζάκη

Να δείτε που θα βγουν κι από πάνω. Για ποιούς λέμε; Μα για τους δοσίλογους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ποιός θα τους βγάλει από πάνω; Μα το σκληρό αγόρι της «έξυπνης διπλωματίας» που εγκαινίασε η νέα κυβέρνηση με ταξίδια δημοσίων σχέσεων ανά την Ευρώπη ως δήθεν «σκληρή διαπραγμάτευση». Αυτός που ο Άδωνις εκστασιασμένος αποκάλεσε: «Θεός!»

Ειλικρινά τώρα. Έχετε δει κάτι ριζικά διαφορετικό μέχρι τώρα; Στυλιστικά ναι, αλλά επί της πολιτικής; Έχετε δει να διεκδικούν κάτι ριζικά διαφορετικό για τον λαό και την πατρίδα; Τι έχουν πει στις συναντήσεις τους ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης με τους δανειστές που δεν θα μπορούσαν κάλλιστα να το είχαν πει και οι προηγούμενοι κυβερνώντες;

Δεν απευθύνομαι στο νέο περίεργο είδος fashion freaks που ακούνε Βαρουφάκης Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Κάποτε υπήρχαν δεξιοί που αντιλαμβάνονταν ότι δεν ήταν το ΕΑΜ που οδήγησε σε εθνικό διχασμό και εμφύλιο, αλλά ο διαρκής διωγμός του. Κάποτε υπήρχαν επιφανείς δεξιοί που ήξεραν να ξεχωρίζουν τις ιδεολογικές διαφορές ανάμεσα στους πατριώτες και σέβονταν τον πατριωτισμό του ΕΑΜ και των κομμουνιστών που προτωστάτησαν σ’ αυτό.

Ένας από αυτούς ήταν ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος (1902-1986), λόγιος με εξαίρετο έργο, αλλά ταγμένος στην κυβέρνηση του Καίρου κατά την διάρκεια του πολέμου. Το γεγονός αυτό τον έφερε σε σύγκρουση με το ΕΑΜ, ιδίως μετά την απελευθέρωση. Έγινε πρωθυπουργός δυο φορές. Τη πρώτη φορά το 1945 καθώς η χώρα σφάδαζε κάτω από την αρβύλα των Εγγλέζων, οι οποίοι την οδηγούσαν ολοταχώς προς τον εμφύλιο. Και την άλλη Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Μακελιό στο χώρο, απόχωρο, αποχωρητήριο, ή όπως αλλιώς το αποκαλούν στις μέρες μας το κόμμα του ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι καλσόν σκίστηκαν. Από την μια ο ήρωας του Καστελόριζου, αυτός που δεν καταδέχθηκε ποτέ του να μάθει σε ποια χώρα τον είχαν διορίσει πρωθυπουργό οι εργοδότες του εξ εσπερίας. Ενώ η ευφυία και η οξυδέρκειά του είναι τόσο ξακουστή που η ποδηλατοβιομηχανία αποφάσισε να καταργήσει τις αλυσίδες στα ποδήλατά της προκειμένου να μην χάσει η Βενετιά τέτοιο βελόνι! Και τι βελόνι, της οικογένειας Παπανδρέου!

Θα τον αποκαλούσαμε Γκούφι, αλλά δεν θέλουμε να προσβάλουμε τα κινούμενα σχέδια. Τον λέμε απλά Γεώργιο του Ανδρέα Παπανδρέου. Ευπατρίδης της πολιτικής, κληρονόμος παρακρατικής συμμορίας που λεηλάτησε όσο κανένας άλλος από την εποχή του Αλάριχου αυτή τη χώρα, αλλά ακόμη ασκεί εξουσία για να την ξεπουλήσει μέχρι τελευταίας πέτρας. Και φυσικά αμερικανός στο επάγγελμα.

Από την άλλη ο Μαύρος Πιτ της κεντροαριστεράς. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Ο Βασίλης Χατζηλάμπρου, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ανέφερε τα εξής στη Βουλή, κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, για το νομοσχέδιο «Φάροι, Στρατολογία και άλλες διατάξεις», στο οποίο είναι εισηγητής.

«Φροντίσαμε και έχουμε μάθει το λεγόμενο σχέδιο, αλλά δεδομένου ότι (…) έχουμε και εμείς ανθρώπους στην τρόικα Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ λέει 25 ψηφίζουμε, 26 φεύγουν. Ποιοι φεύγουν; Ποιους θέλει να διώξει η ηγεσία του Τσίπρα από την διακυβέρνηση της χώρας; Μήπως τα πάλαι ποτέ κόμματα της εναλλαγής στην εξουσία (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) που οδήγησαν την χώρα στην χειρότερη χρεοκοπία που γνώρισε ποτέ η ελληνική ιστορία; Όχι βέβαια. Ο κ. Τσίπρας δεν θέλει να τελειώνουμε με τα κόμματα της εναλλαγής που σήμερα συγκυβερνούν. Του αρκεί να αλλάξουν πολιτική και ηγεσία. Αν συμβεί αυτό, τότε θα τα βρει μαζί τους. Δηλαδή δεν έχει κανένα πρόβλημα να συγκυβερνήσει με μια πιο «καλή» εκδοχή τους.

Το άνοιγμα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ

Πώς το ξέρουμε; Μα το είπε μόνος του. Το δήλωσε ευθαρσώς στη συνέντευξη που έδωσε ο Τσίπρας Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Αν σταματήσουμε για λίγο και σκεφτούμε μακριά από τις εντυπώσεις που δημιουργούν τα μέσα μαζικής προπαγάνδας, θα δούμε ότι ο πολιτικός διάλογος στη χώρας μας – αν υποθέσουμε ότι υφίσταται κάτι τέτοιο – δεν αφορά καθόλου τα θεμελιώδη προβλήματα της κατάστασής μας. Ποιο είναι λοιπόν το βασικό, το θεμελιώδες πρόβλημα της χώρας; Το χρέος. Τι κάνουμε με το χρέος.

Υπάρχει εχέφρων άνθρωπος σήμερα στην Ελλάδα, που μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός αυτό; Δεν νομίζω. Κι όμως. Τι παρατηρούμε στις αναμετρήσεις του επίσημου πολιτικού σκηνικού; Απουσιάζει σχεδόν κάθε σοβαρή συζήτηση για το τι μπορούμε να κάνουμε με το χρέος και πώς αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά. Δείτε ειδικά τις αντιπαραθέσεις των δελφίνων για την κυβέρνηση. Το χρέος περνά στο ντούκου. Σαν κάτι εντελώς δευτερεύων. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο είδαμε για πολλοστή φορά να επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό. Ένα πολυνομοσχέδιο με την διαδικασία του κατεπείγοντος να ψηφίζεται χωρίς καν οι βουλευτές να προλάβουν να το δουν, ή να το επεξεργαστούν. Στην ουσία τόσο οι βουλευτές συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, όσο και όλοι μας διαπιστώνουμε τι ακριβώς ψήφισε η βουλή το βράδυ της Κυριακής, τώρα που δημοσιεύτηκε ολοκληρωμένο το κείμενο του πολυνομοσχεδίου. Αφού πρώτα ψηφίστηκε στα τυφλά.

Μπορούμε όλη αυτή την διαδικασία να την αποκαλέσουμε κοινοβουλευτισμό; Έστω και κοινοβουλευτισμό της μεταπολίτευσης; Πάντως δημοκρατία δεν είναι ούτε καν με γνώμονα τον τύπο.

Η κατάλυση κάθε έννοιας κοινοβουλευτισμού

Για τα περιεχόμενα του πολυνομοσχεδίου θα μιλάμε για μέρες, καθώς ανακαλύπτουμε στις διατάξεις του σκανδαλώδεις ρυθμίσεις. Αυτό που εμένα προσωπικά με βγάζει εκτός εαυτού είναι ο τρόπος με τον οποίο το πολιτικό σύστημα αντιμετωπίζει αυτό το καθεστώς κυβερνητικής αυθαιρεσίας που έχει θεσμοθετηθεί από την εποχή του πρώτου μνημονίου μέχρι σήμερα. Προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι απαιτήσεις των δανειστών δεν τηρούνται ούτε καν οι κοινοβουλευτικές προφάσεις.

Πολυνομοσχέδια σαν το πρόσφατο Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Γιάννη Σιδέρη

Η πλήρης μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα αρχηγικό με πρακτικές που η κοινωνία έχει απαξιώσει, είναι πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός! Τη στιγμή που οι πολίτες της χώρας αναζητούν απεγνωσμένα λύσεις στην καθημερινότητά τους, η οποία επιδεινώνεται με ταχείς ρυθμούς, τη στιγμή που οι «εταίροι» ετοιμάζονται για την τελική επίθεση στην χώρα όπου διακυδεύεται ακόμα και αυτή η ύπαρξή της, αυτήν ακριβώς την ιστορική στιγμή, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο.

Καταλυτικό ρόλο για την πλήρη αποκάλυψη της πολιτικής που χαράζει πλέον, στάθηκε μια επιλογή για την Περιφέρεια Πελοποννήσου.

Πρόκειται για τον κ. Οδ. Βουδούρη. Ποιός όμως είναι ο κ. Βουδούρης και πως εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή της χώρας; Διαβάζουμε από την iefimerida.gr:

«Ο Οδυσσέας Βουδούρης ξεκίνησε την κομματική του καριέρα όταν τον ανακάλυψε ο Γιώργος Παπανδρέου, Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Στάυρου Χριστακόπουλου

Με χρώμα… εκλογικό – και όχι μόνο λόγω της κάλπης για Αυτοδιοίκηση και Ευρωβουλή – βάφει η κυβέρνηση Σαμαρά το πολιτικό κλίμα της τρέχουσας (έτσι ή αλλιώς προεκλογικής) περιόδου.

Κύρια χαρακτηριστικά της επικοινωνιακής πολιτικής της συγκυβέρνησης είναι:

• η ακραία πόλωση με τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία δυστυχώς κινείται στα όρια του γραφικού και ακόμη συχνότερα στα όρια του γελοίου,
• η άπελπις προσπάθεια να νεκραναστηθεί ο μύθος του success story,
• η απόπειρα να συντηρηθεί η αδύναμη ελπίδα μιας διαπραγμάτευσης για το χρέος,
• η αγωνία για την παροχή ενός πολιτικού «δώρου» από τους Ευρωπαίους (και κυρίως τους Γερμανούς), έστω την τελευταία στιγμή πριν από την ευρωκάλπη.

Όμως τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα, Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Φαντάσου να σου χτυπά την πόρτα κάποιος και να σου ζητά να του δώσεις μια λευκή επιταγή στο όνομά σου, ώστε να την χρησιμοποιήσει όπως αυτός κρίνει καλύτερα. Θα το έκανες ποτέ; Θα έδινες μια τέτοια λευκή επιταγή στο όνομά σου χωρίς κανενός είδους εγγύηση; Και πώς θα σου φαινόταν αν αυτός που σου ζητά την λευκή επιταγή, απαιτεί τη δική σου ζωή και της οικογένειά σου ως ενέχυρο; Δηλαδή αν αυτός αποδειχθεί απατεώνας, εσύ θα πρέπει να πληρώσεις τις ζημιές, όχι μόνο από την τσέπη σου, αλλά και με τη ζωή της οικογένειάς σου.

Κάτσε και σκέψου το λίγο. Θα το έκανες ποτέ; Και μάλιστα θα έδινες μια τέτοια λευκή επιταγή σε κάποιον για να ξεφορτωθεί τον προηγούμενο που σου ζήτησε μια ανάλογη λευκή επιταγή και αποδείχτηκε απατεώνας; Αλήθεια, πώς θα χαρακτήριζες αυτόν που το κάνει και μάλιστα κατ’ επανάληψη;

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

γράφει ο Γιάννης Σιδέρης*

Παρακολουθώντας τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Κυριάκο Μητσοτάκη στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου να αντιπαρατίθεται με τον αντίστοιχο τομεάρχη του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Μητρόπουλο για τις απολύσεις των Δημοσίων υπαλλήλων, ο υπουργός έθεσε το κρίσιμο ερώτημα όταν ο κ. Μητρόπουλος του είπε ότι θα επαναδιαπραγματευτεί μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: «Και τι θα κάνετε αν αρνηθούν οι εταίροι; Θα βγείτε από την ευρωζώνη;» Απαντώντας ο κ. Μητρόπουλος, υπεραμύνθηκε της διαπραγματευτικής ικανότητας μιας αριστερής κυβέρνησης, μα για το ευρώ ούτε λόγος!

Αναρωτιέμαι γιατί ακόμα στην Ελλάδα, την χώρα που έχει πληγεί πολλαπλάσια από την νομισματική αυτή ένωση σε σχέση με τις άλλες χώρες της ευρωζώνης και ιδιαίτερα του νότου, μια συζήτηση για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα αποτελεί ταμπού για το σύνολο σχεδόν του κοινοβουλευτικού πολιτικού συστήματος.
Για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που συγκυβερνούν είναι ξεκάθαρο πως στρατηγική επιλογή τους είναι η παραμονή στην ευρωζώνη με κάθε κόστος για την χώρα, ως άριστοι εντολοδόχοι και διεκπεραιωτές των ξένων δανειστών. Από κοντά και η μέχρι πρότινος τρίτη της παρέας ΔΗΜΑΡ, η οποία πλέον προσπαθεί να αρθρώσει έναν αντιπολιτευτικό λόγο, μήπως και επιβιώσει εκλογικά, θέτοντας πάντως σε κάθε περίπτωση δεδομένη την παραμονή της χώρας στο ευρώ.

Όσον αφορά την αξιωματική αντιπολίτευση, Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Σάλος στην επίσημη πολιτική σκηνή. Σε συνέντευξή του στην Αυγή (17/11/2013) ο κ. Τσίπρας απευθύνθηκε στους βουλευτές της συμπολίτευσης λέγοντας: «Όσοι αποφασίσουν με την ψήφο τους να θέσουν τέρμα στην καταστροφική πορεία της χώρας, παρά τις επιθέσεις του συστήματος της μνημονιακής διαπλοκής, που θα είναι σφοδρές, όπως φάνηκε και στην περίπτωση της Θεοδώρας Τζάκρη, θα έχουν την πλατιά αποδοχή της λαϊκής βάσης, των τοπικών κοινωνιών και των πολιτών που τους εξέλεξαν και δεν αντέχουν άλλο». Μάλιστα σημειώνει ότι τους αναγνωρίζει «πολιτική αξιοπρέπεια».

«Ντροπή, κύριε Τσίπρα. Η απάντηση της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ θα σας δοθεί επίσημα και κατά πρόσωπο,» απάντησε ο Βενιζέλος καταγγέλλοντας τον Αλέξη Τσίπρα ως «αλαζόνα του μικροπολιτικού του νεοπλουτισμού». Και οι χαρακτηρισμοί είχαν συνέχεια. «Απροκάλυπτη και αγοραία πρόσκληση αποστασίας», «πολιτικό τυχοδιωκτισμό» και «πολιτική αλητεία» προσάπτει ο Βενιζέλος στον Τσίπρα με αφορμή το «προσκλητήριο» που απηύθυνε ο δεύτερος σε βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης.

Για «ηθικό και πολιτικό κατήφορο δίχως τέλος» του Τσίπρα έκανε λόγο Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Όταν καταρρέει το σημερινό πολιτικό σύστημα είναι καλό για τη δημοκρατία και τους πολίτες.

του Δημήτρη Καζάκη

Τι απέδειξε το τριήμερο της μομφής; Μόνο ένα πράγμα. Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται υπό κατάρρευση. Στο σύνολό του χωρίς καμιά εξαίρεση. Βγήκε κανείς κερδισμένος; Ναι. Μόνο ο λαός. Είχε την ευκαιρία να συνάγει πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα για το σύνολο της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης. Διαπίστωσε πόσο μακριά βρίσκονται όλοι τους από τις πιο ζωτικές ανάγκες και απαιτήσεις του.

Το υβρίδιο του δωσιλογισμού

Το πολιτικό υβρίδιο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αυτή η καρκινογένεση του σύγχρονου δοσιλογισμού, που κυβερνά χωρίς κανένα εκλογικό και κοινωνικό έρεισμα καταρρέει σε τέτοιο βαθμό που τρέμει ακόμη και την πιθανότητα των εκλογών. Ξέρει ότι η μπογιά των μέσων μαζικής προπαγάνδας που διαθέτει δεν περνά πια στον κόσμο, στην μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Η μαύρη προπαγάνδα δεν τρομοκρατεί πια τον κόσμο. Την μεγάλη πλειοψηφία την τρομοκρατεί περισσότερο αυτό που ζει κι ακόμη περισσότερο αυτό που έρχεται.

Στο βαθμό που είναι στο χέρι της συγκεκριμένης παράταξης δεν πρόκειται να ξαναγίνουν εκλογές, Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

γράφει ο Γιάννης Σιδέρης  

   Το ότι η κρίση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια δεν είναι αμιγώς οικονομική, παρά επεκτείνεται σε βάθος, εισχωρώντας ακόμη και την παιδεία των μελών της δυτικής κοινωνίας, αποδεικνύεται από έναν νέο τύπο πολιτικού -και κατ’ επέκτασιν και ενός νέου τύπου άσκησης πολιτικής- που έχει αναδυθεί.
   Πρόκειται για ένα «υβρίδιο» πολιτικού, κατασκευασμένου, συνήθως, σε δυτικά ηχηρά κολέγια, που έχει προκύψει από την διασταύρωση αμοραλισμού, εγωκεντρισμού και εξουσιολαγνείας. Το «υβρίδιο» αυτό, με τη μορφή (κάπως διαστρεβλωμένη)  που έχει στη χώρα μας, εμφανίζει τα εξής χαρακτηριστικά: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Ο φερόμενος ως πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Σαμαράς επέστρεψε στην χώρα μαζί με τον έτερο της συμμαχίας των δοσίλογων, τον κ. Βενιζέλο. Έχει προηγηθεί μια περιοδεία σχεδόν δυο εβδομάδων σε ΗΠΑ και Ισραήλ. Με ποιο σκοπό; Πάντως όχι για το συμφέρον της Ελλάδας και του λαού της. Εξηγούμαι: Ο κ. Σαμαράς ηγείται τυπικά μιας κυβέρνησης που πατά σε δυο κόμματα-φαντάσματα. Τα κυβερνητικά κόμματα υφίστανται μόνο και μόνο χάρις στον κρατικό κορβανά. Δεν διαθέτουν κανένα λαϊκό ή κοινωνικό έρεισμα.

Το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει στην κοινωνία. Υπάρχει μόνο στο κοινοβούλιο με δοτούς βουλευτές χωρίς εκλογική βάση, στις πληρωμένες δημοσκοπήσεις και στα στημένα πάνελ της κατευθυνόμενης ενημέρωσης που σήμερα μόνο τα κομματόσκυλα και οι ηλίθιοι παρακολουθούν ανελλιπώς. Μόνο ο Βενιζέλος καμώνεται τον αρχηγό ενός ανύπαρκτου κόμματος που συντηρείται απλά από τον κρατικό κορβανά. Με τα χρήματα που ληστεύονται από τον έλληνα πολίτη.

Η ΝΔ έχει απομείνει μόνο η ηγετική ομάδα γύρω από τον Σαμαρά. Ακόμη και στην ιδιαίτερη πατρίδα του ο Σαμαράς «κατεβαίνει» συνοδεία εκατοντάδων μπράβων, φουσκωτών και αστυνομικών δυνάμεων για να συναντηθεί μόνο και αποκλειστικά με λαμόγια περιωπής που τα γνωρίζει όλη η Μεσσηνία. Την ίδια ώρα η ακροδεξιά στροφή που επιχειρεί η κλίκα Σαμαρά με τους Λαζαρίδηδες, Κρανιδιώτες, Κεδίκογλου και Σία έχει οδηγήσει ακόμη και σημαίνοντα παραδοσιακά στελέχη στο κόμμα του να τον αμφισβητούν ανοιχτά. Μεγάλη μερίδα του κόμματός του ήδη σχεδιάζει την εκθρόνιση του Σαμαρά από την ΝΔ. Κι αυτό το ξέρει ο προσωρινός ένοικος του Μαξίμου.

Από την άλλη η κατάρρευση της κυβερνώσας παράταξης, που μόνο κατ’ όνομα αποτελείται από δυο κόμματα, μέσα στην κοινωνία έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που ούτε στο όνειρό τους δεν ξαναβλέπουν Βουλή τόσο ο Βενιζέλος, όσο και ο Σαμαράς. Γι’ αυτό άλλωστε και συμφώνησαν αναμεταξύ τους ότι είναι κακό πράγμα οι εκλογές αυτή την ώρα. Είναι πλέον σαφές ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουν να γίνουν ξανά εκλογές σ’ αυτή την χώρα, αν πρώτα δεν εξασφαλίσουν ότι αυτοί και η συμμορία τους θα έχουν κάποια τύχη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Η αξιαγάπητη μας Κυβέρνησις Εθνικής Σωτηρίας, διά μέσου των πατριωτών, ικανότατων και αξιολογότατων ηγετών της Πατρίδας μας, σήμερα 16 Αυγούστου 2013, απεφάσισεν να εκδώσει την παρούσα ενημερωτικήν ανακοίνωσην, περί των εξής θεμάτων: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Οι ραγδαίες εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος, δείχνουν καθαρά αυτό που εξ αρχής είχαμε προβλέψει.

Τα νέα μέτρα που μετά βδελυγμίας απέρριπταν οι κυβερνητικοί εταίροι είναι εδώ, ανεξάρτητα από την ανεξάντλητη ικανότητα των μηχανισμών προπαγάνδας να τα βαφτίζουν καλλιεπώς, ως «μεταρρυθμίσεις», «εξυγίανση», «εκσυγχρονισμό» κτλ. γιατί έτσι πιστεύουν ότι θα ξεγελάσουν ακόμα μια φορά τους αφελείς «υπηκόους» του «βασιλείου» τους, ενώ η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση περί άλλων τυρβάζει και νοιάζεται. Να εξασφαλιστεί παντοιοτρόπως η συνέχεια του συστήματος, με απλή αλλαγή ρόλων στους θώκους της εξουσίας. Απέναντι στο «success story» της κυβέρνησης, αντιπαραθέτει το δικό της αντίστοιχο: την κυβέρνηση της «Αριστεράς», που θα εξασφαλίσει την «ομαλή» πορεία της χώρας εντός της ευρωένωσης.

Στη πραγματικότητα το καθεστώς, με την αντιπολίτευση σε ρόλο, επί της ουσίας, παρατηρητή, δίνει την τελική μάχη για την αυτοσυντήρησή του, Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Κατήχηση σε εξάχρονα από τους Χρυσαυγίτες.

Πρώην μπράβοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ οι σημερινοί βουλευτές της Χρυσής Αυγής.

Βασικός χρηματοδότης του «συνδέσμου» ήταν η ΝΔ, που το συντηρούσε τόσα χρόνια, ώστε να αναδυθεί τώρα.

Ακούστε το ηχητικό:

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »