Έβλεπα και διάβαζα τις αντιδράσεις όλων των πουριτανών διανοούμενων του κώλου για τα επεισόδια που έγιναν στο ΤΕΙ Πάτρας. Έφριξαν εκείνοι γιατί οι φοιτητές είχαν στριμώξει τον πρύτανη στην καρέκλα του και εξοργισμένοι ζητούσαν να μάθουν τι γίνεται με τη ζωή τους και γιατί κάποιοι τους κατατάσσουν αυτόματα σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας, επειδή δεν έχουν χρήματα να σπουδάσουν στα Λονδίνα και να γυρίσουν μετά να γράφουν τις καθησυχαστικές τους ανοησίες στα Protagon και στις free press φυλλάδες τύπου Athens Voice.
Ο Ντε Γκολ της Athens Voice
17 Απριλίου 2013λελές…νεοφιλελές…νεοφιλελές…νεοφιλελές…νεοφ
28 Φεβρουαρίου 2013Σε όλες τις χώρες υπάρχουν παθογένειες, αλλά η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες στις οποίες οι παθογένειες παίρνουν το μικρόφωνο. Όπου η αρρώστεια δηλαδή, παριστάνει τη θεραπεία.
Τουλάχιστον ο Πάγκαλος, όσο απεχθής και αν είναι σε πολύ κόσμο, είχε την στοιχειώδη αξιοπρέπεια να γράψει «ΜΑΖΙ τα φάγαμε». Άλλοι, με το χέρι μες την κατσαρόλα και το μανίκι να στάζει σάλτσες, κατηγορούν αποκλειστικά τρίτους, ακόμα και όσους περιμένουν στην ουρά για συσσίτιο.
Τέτοια αυτοδικαίωση δεν είναι εύκολο πράγμα. Δεν αρκεί το θράσσος. Χρειάζονται ψευδαισθήσεις μεγαλείου, ένα ανεκτικό περιβάλλον ίδιων και χειρότερων να σε κανακεύει, κάμποση ημιμάθεια, πολλή μπουρτζοβλαχιά, και, τέλος, κάποιοι που να σε χρησιμοποιούν για μια βρώμικη αποστολή. Προφανώς τρωκτικά δεν εκτρέφει κανείς χωρίς συγκεκριμένο σκοπό.