του Γιώργου Τσιάρα
Πριν από τρία χρόνια, λίγο μετά την υπογραφή του ελληνικού Μνημονίου, σε μια τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αργεντινό σκηνοθέτη Φερνάντο Σολάνας, ρωτήσαμε την εμβληματική αυτή φυσιογνωμία της λατινοαμερικανικής Αριστεράς για την «κληρονομιά» του ΔΝΤ στη χώρα του. Τι μας απάντησε; «Το ΔΝΤ είναι όργανο οικονομικής αποικιοποίησης. Μια αστυνομία που δρα για λογαριασμό των μεγάλων τραπεζών και επιχειρήσεων των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το ιστορικό του στη Λατινική Αμερική τη δεκαετία του ’90 είναι μια αληθινή τραγωδία. Αυτό που αποκαλούμε “διεθνές πιστωτικό σύστημα” στην πραγματικότητα έχει πεθάνει, αλλά δεν έχουμε βρει τη δύναμη να το μεταρρυθμίσουμε».
Ο «Πίνο» Σολάνας, ο δημιουργός της «Μεγάλης Ληστείας» -του κορυφαίου ντοκιμαντέρ για την αργεντίνικη χρεοκοπία- ξέρει καλά τι λέει: κατ’ εντολήν του ΔΝΤ, η Αργεντινή, μεταξύ 1999 και 2001 είχε εφαρμόσει όχι ένα, ούτε δύο, αλλά… οκτώ πακέτα λιτότητας σε μόλις επτακόσιες ημέρες, με αποκορύφωμα την πρόσδεση του πέσο, του νομίσματός της, στο δολάριο και συνέπεια το τρομερό κραχ του Δεκεμβρίου του 2001 και τη μαζική φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, τα οποία άφησαν την αργεντίνικη μεσαία τάξη κυριολεκτικά άφραγκη στα κρύα του λουτρού και στη συνέχεια την οδήγησαν στην αγκαλιά του Κίρσνερ.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Δημοσιεύθηκε από me_the_admin 
Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας 