του Κώστα Βαξεβάνη
Ένα από τα γνωστά κλισέ της πολιτικής είναι το “πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού”. Δυστυχώς η τρικομματική κυβέρνηση που αποφάσισε να συντάξει μια γρήγορη πρόταση παραπομπής του Γιώργου Παπακωνσταντίνου στην Προανακριτική της Βουλής,ασκεί πλέον την πολιτική ως τέχνη του ανέφικτου. Στην περίπτωση της υπόθεσης “λίστα Λαγκάρντ”, το ανέφικτο είναι να αποσιωπηθούν οι ευθύνες του Ευάγγελου Βενιζέλου. Του υπουργού δηλαδή που δεν αξιοποίησε τη λίστα, στην συνέχεια την αφαίρεσε από το υπουργείο και τη χειρίστηκε ιδιωτικά επί 7 μήνες (πώς αλήθεια;) και στη συνέχεια ανακάλυψε πως υπάρχει. Οι λόγοι που γίνεται έντονη προσπάθεια να “βγει από το κάδρο” των ευθυνών ο Βενιζέλος είναι μάλλον απλοί. Ο Βενιζέλος αν παραπεμφθεί θα ρίξει την τρικομματική κυβέρνηση. Όχι δεν θα ζητήσει δηλαδή να ερευνηθούν οι κατηγορίες ευθυνών του, όπως θα έκανε οποιοσδήποτε αξιοπρεπής πολιτικός που δεν θέλει να υπάρχουν σκιές εναντίο του.Ο δεύτερος λόγος είναι πως με την θυσία Παπακωνσταντίνου μπορούν να προφασίζονται “καθαρση” και “τιμωρία” καλύπτοντας όσα πραγματικά έχουν γίνει με την λίστα,που όπως διαβάζετε σε αυτό το τεύχος,είναι πέρα από όσα έχουν παραδεχθεί και δηλώσει δημόσια.
Στις 7 Οκτωβρίου του 2012,στις 10:40 το πρωί, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, πέρασε την πόρτα Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »