Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

του Δημήτρη Καζάκη

Τελικά πρέπει να επικρατεί πανικός στα επιτελεία της ευρωζώνης στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο. Εκεί που φοβέριζαν την Ελλάδα με σκαιό τρόπο ότι θα την πετάξουν έξω από το ευρώ, ξαφνικά άλλαξαν τροπάρι. Φόρεσαν την μάσκα του μειλίχιου εταίρου, ή της εταίρας και βάλθηκαν να μας πείσουν ότι μας θέλουν στην ευγενική τους παρέα. Εμάς τους διεφθαρμένους, τα μπάσταρδα της Ευρώπης. Θα μας κάνουν την απέραντη τιμή να μας κρατήσουν στην ευρωζώνη.

Τελικά τι συμβαίνει; Τα έχουν χάσει; Ποιον φοβούνται και άλλαξαν τροπάρι; Τον ΣΥΡΙΖΑ; Σιγά! Αυτός από τις τεμενάδες στην ευρωζώνη έχει καταντήσει γιουσουφάκι. Τι φοβούνται; Τρέμουν τον Έλληνα. Αυτόν τον Έλληνα που ξέρουμε όλοι μας. Αυτόν που με τις φοβίες του έχει αφήσει τα πράγματα να φτάσουν ως εδώ που έφτασαν. Αυτόν που μετά το 2012 λούφαξε και δεν ξανακινητοποιήθηκε μαζικά. Αυτόν που φαίνεται να σέρνεται στους ίδιους και τους ίδιους προσδοκώντας κάτι, έστω μια ελεημοσύνη.

Γιατί τον τρέμουν; Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Martin Schulz μίλησε ανοιχτά ενάντια στη γερμανική φιλολογία που θέλει την Ελλάδα να αφήνει το ευρώ. Ο Schulz σε συνέντευξη που δημοσιεύεται στην γερμανική εφημερίδα Die Welt, την Τετάρτη (7 Ιανουαρίου) εξαπέλυσε δριμεία επίθεση κατά του σεναρίου Μέρκελ, περιγράφοντας τη δήλωσή της για ευρώ-έξοδο της Ελλάδας ως «ανεύθυνη».

Προειδοποίησε επίσης μέλη και τα όργανα της ΕΕ να μην παρεμβαίνουν στις εκλογικές διαδικασίες στην Ελλάδα. «Θα πρέπει να είναι σαφές σε όλους: Δεν υπάρχει θέμα απόσυρσης από το ευρώ», είπε. Και συνέχισε γεμάτος ανησυχία: «Τα αυτόκλητα σχόλια που δίνουν στον κόσμο στην Ελλάδα την ιδέα ότι δεν πρόκειται αυτοί να αποφασίσουν για το μέλλον τους διά της ψήφου τους, αλλά οι Βρυξέλλες, ή το Βερολίνο θα μπορούσε ακόμη και να ωθήσει τους ψηφοφόρους στα χέρια των ριζοσπαστικών δυνάμεων».

Καταλάβατε την ανησυχία; Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

«Εγώ, ως η Γερμανίδα καγκελάριος, καθώς και η γερμανική κυβέρνηση, πάντοτε εφαρμόσαμε μια πολιτική που προβλέπει την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη», σημείωσε η Μέρκελ και πρόσθεσε ότι «οι δεσμεύσεις τις οποίες αναλάβαμε», οι δεσμεύσεις που συμφωνήθηκαν «ανάμεσα στην Ελλάδα και την τρόικα, την Ελλάδα και τα κράτη-μέλη της ΕE, τηρήθηκαν και έτυχαν σεβασμού.»

Προς το συμφέρον ποιού κ. Μέρκελ; Σύμφωνα με τα στοιχεία που διατίθενται από το Υπουργείο Οικονομικών, και δημοσίευσε το Der Spiegel (19/8/2013) η Γερμανία έρχεται να εξοικονομήσει συνολικά € 40,9 δισεκατομμύρια σε πληρωμές τόκων κατά τα έτη 2010 έως 2014. Ο αριθμός προκύπτει από τη διαφορά μεταξύ των πραγματικών και των προβλεπόμενων τόκων. Μεταξύ 2010 και 2012, η γερμανική κυβέρνηση εξέδωσε € 73 δισεκατομμύρια λιγότερα σε νέο χρέος από ό, τι είχε προγραμματιστεί. Σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών, το κόστος της κρίσης του ευρώ για τη Γερμανία έχει μέχρι τώρα προσθέσει μέχρι € 599 εκατ..

Η Γερμανία έχει διαθέσει Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Το ευρώ υποχώρησε στο ασθενέστερο επίπεδο σε εννέα σχεδόν χρόνια έναντι του δολαρίου εν μέσω εικασιών ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κινείται πιο κοντά σε μεγάλης κλίμακας αγορές ομολόγων του δημοσίου. Όλα δείχνουν ότι το ευρώ θα χαθεί κάτω από ένα όργιο άγριας κερδοσκοπίας των αγορών. Αυτοί που δημιούργησαν το ευρώ σήμερα στοιχιματίζουν στο χαμό του.

Την ίδια ώρα οι Σαμαροβενιζέλοι προσπαθούν να Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Ασίζη (Ιταλία), 23 Αυγούστου 2014

Ο Εθνικός Συντονισμός της «Ιταλικής Αριστεράς ενάντια στο Ευρώ» διοργάνωσε το «Ευρωπαϊκό Φόρουμ 2014» στην Ασίζη (Ιταλία) από τις 20 έως τις 24 Αυγούστου 2014, το οποίο συγκέντρωσε έναν μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και την Ουκρανία και την Ρωσία. Στο πλαίσιο αυτό οι ηγέτες πολλών πολιτικών, ριζοσπαστικών οργανώσεων της Ευρώπης υιοθέτησαν μια διακήρυξη υπέρ της εξόδου από το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδιαίτερα της Ευρωζώνης, επιβάλλονται από την ΕΕ και τις τοπικές κυβερνήσεις βίαιες, αντικοινωνικές πολιτικές: δραματική μείωση των κοινωνικών δαπανών, υποτίμηση των μισθών μέσω του παγώματός τους, χαμηλότερο εργοδοτικές εισφορές για κοινωνική ασφάλιση, αδικαιολόγητες επιδοτήσεις σε μεγάλες επιχειρήσεις για δήθεν δημιουργίας θέσεων εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις, διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών και της κοινωνικής ασφάλειας, χρηματιστικοποίηση της οικονομίας και του δημόσιου προϋπολογισμού… Το αποτέλεσμα είναι μια δραματική αύξηση της ανεργίας και η απώλεια εργασιακής ασφάλειας.

Οι ρίζες όλων αυτών πρέπει να αναζητηθούν στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υποστηρίζονται πλήρως από την Συνθήκη της Λισαβόνας. Η τελευταία βασίζεται στα νεοφιλελεύθερα δόγματα που έχουν ήδη αποδείξει την καταστροφική τους για επίπτωση στα συμφέροντα των εργαζόμενων και των μεσαίων τάξεων. Στην ζώνη του Ευρώ Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Μετά τις εκλογές οι ποδοσφαιρόφιλοι του είδους, αλλά και οι γνωστοί μας στηλοβάτες της έγκριτης – πλην άτιμης – δημοσιογραφίας, βιάστηκαν να βγάλουν την ετυμηγορία: οι Έλληνες τρομοκρατούνται με το εθνικό νόμισμα και την έξοδο από το ευρώ. Τα «κόμματα της δραχμής» ηττήθηκαν κι επομένως το όλο ζήτημα μπορεί να θεωρείται λήξαν. Οι αναλύσεις ποικίλουν. Από ηλίθιες, που απλά χυδαιολογούν και βγάζουν τα απωθημένα τους με αφορμή το εκλογικό αποτέλεσμα. Έως εμβριθείς, που αναζητούν στον ψυχισμό του Έλληνα, αυτό που τον τρομάζει με το νόμισμα.

Βλέπετε, δεν είναι λίγοι εκείνοι που ξεφτιλίστηκαν και κατατροπώθηκαν στις αντιπαραθέσεις όλο το προηγούμενο διάστημα και απέδειξαν τόσο στο επίπεδο της επιστήμης, όσο και στην πράξη πόσο μεγάλα μηδενικά είναι. Τέτοιο ξεβράκωμα μπροστά σ’ ολόκληρο τον ελληνικό λαό σε επιτείδειους της καθηγητικής έδρας, της δημοσιογραφίας και της πολιτικής απ’ όλους τους χώρους, δεν υπήρξε ποτέ ξανά. Τώρα όλοι αυτοί αναζητούν την δικαίωσή τους στο εκλογικό αποτέλεσμα, όπως ο ένοχος που κρύβεται μέσα στον όχλο για να μην τον εντοπίσουν, ή όπως ο βλαξ που αισθάνεται περήφανος όταν η βλακεία του και μάλιστα η διατεταγμένη γίνεται της μόδας.

Η αλήθεια βέβαια είναι μία. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Μάριου Μαρινάκου*

Α. Το κόψιμο χρήματος στην ΕΕ

Στο άρθρο 105Α της Συνθήκης του Μάαστριχτ που κυρώθηκε με τον Ν.2077/1992 ορίζεται ότι:

«Άρθρο 105 Α

1. Η ΕΚΤ έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπει την έκδοση τραπεζογραμματίων μέσα στην Κοινότητα. Η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες μπορούν να εκδίδουν τραπεζογραμμάτια. Τα τραπεζογραμμάτια που εκδίδονται από την ΕΚΤ και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες είναι τα μόνα τραπεζογραμμάτια που αποτελούν νόμιμο χρήμα μέσα στην Κοινότητα.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να εκδίδουν κέρματα, η ποσότητα των οποίων τελεί υπό την έγκριση της ΕΚΤ. Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με τη διαδικασία του άρθρου 189 Γ και μετά από διαβούλευση με την ΕΚΤ, μπορεί να θεσπίζει μέτρα για την εναρμόνιση της ονομαστικής αξίας και των τεχνικών προδιαγραφών όλων των κερμάτων που πρόκειται να κυκλοφορήσουν, στο βαθμό που είναι απαραίτητος για την ομαλή κυκλοφορία τους μέσα στην Κοινότητα.»

Σύμφωνα δε με το άρθρο 104 της Συνθήκης του Μάαστριχτ που κυρώθηκε με τον Ν.2077/1992: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

της Κατερίνας Μουτσάτσου

Στην Ελλάδα, από τις 6 Μαϊου 2010, έχει γίνει συνταγματικό πραξικόπημα. Με τη δανειακή σύμβαση που υπεγράφη με την Τρόϊκα των ξένων δανειστών (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΕΚΤ, ΔΝΤ), η Ελλάδα παρέδωσε την κυριαρχία της “άνευ όρων κι αμετάκλητα”, παραιτούμενη του δικαιώματός της από κάθε είδους “ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας” – μια χώρα διατηρεί πάντα το δικαίωμα να ασκήσει “ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας”, αυτό φροντίστηκε να αρθεί στο παράρτημα της συμφωνίας.

Τίποτε από όλα αυτά δεν δημοσιεύτηκε στα ΜΜΕ, είτε ελληνικά, είτε διεθνή. Αποκαλύφθηκε μήνες ολόκληρους αργότερα από ελάχιστες φωνές. Ακόμα και σήμερα, το γεγονός αυτό ή αποκρύπτεται, αποσιωπείται συστηματικά, ή αναφέρεται ελάχιστα. Στη σημερινή Ελλάδα, κάθε μέσο, μπλογκ, ή άτομο που προσπαθεί να εκφράσει ελεύθερη φωνή στη καλύτερη των περιπτώσεων αυτολογοκρίνεται, λογοκρίνεται ή γελοιοποιείται… στη χειρότερη στοχοποιείται, απειλείται (σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και η ζωή του), δικάζεται.

Η δανειακή σύμβαση δεν έφτασε ποτέ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ούτε βέβαια Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Χρονιάρες μέρες και η κυβέρνηση συνεχίζει το θεάρεστο έργο της. Το που οδεύουμε το ξέρει πια κι ο τελευταίος Έλληνας. Βέβαια, υπάρχουν πάντα κι εκείνοι που εκτός από το να χρωστάνε της Μηχαλούς, τους έχει πάρει τα μυαλά κι ο γνωστός καθηγητής Αλτσχάιμερ. Μάλλον είναι και οι μόνοι που πιστεύουν πια στα παραμύθια περί ανάκαμψης και ανάπτυξης υπό καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας και ευρώ.

Όποια κι αν είναι η προτεινόμενη συνταγή, του είδους Σαμαραβενιζέλου, ή αξιωματικής αντιπολίτευσης. Από κοντά βέβαια κι ο κ. Καμμένος που καθώς χάνει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, αλλά και με την ελληνική κοινωνία, αναζητά εναγωνίως στηρίγματα στις ΗΠΑ και το Ισραήλ για να παίξει κάποιον ρόλο στην ελεγχόμενη πολιτική μεταβολή που ετοιμάζουν οι αποικιοκράτες από Βρυξέλλες, Βερολίνο και Ουάσιγκτον για την Ελλάδα μέσα στο 2014. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Σε μια ομιλία στο London School of Economics, η οποία εμφανίστηκε από τον βρετανικό Τύπο ως βαρυσήμαντη για την κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο κυπριακή καταγωγής νομπελίστας των οικονομικών επιστημών Χριστόφορος Πισσαρίδης εμφανίστηκε να αποκηρύσσει την Πέμπτη (13/12) το ενιαίο νόμισμα, λέγοντας ότι «δημιούργησε μια χαμένη γενιά άνεργων νέων».

Επισήμανε επίσης ότι «χρειάζεται δουλειά για να αποκατασταθεί η αξιοπιστία του ευρώ στις διεθνείς αγορές και η εμπιστοσύνη που είχαν κάποτε μεταξύ τους τα κράτη της Ευρώπης». Ενώ για το κοινό νόμισμα είπε: «Το ευρώ θα πρέπει είτε να διαλυθεί με έναν ελεγχόμενο τρόπο ή τα κύρια μέλη του θα πρέπει να κάνουν τα αναγκαία το συντομότερο δυνατό, ώστε να το καταστήσουν φιλικό προς την ανάπτυξη και την απασχόληση. Δεν θα πάμε πουθενά Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες της κυβέρνησης να πείσει ότι τα δύσκολα ξεπεράστηκαν και μπροστά μας ανοίγεται η λεωφόρος της «ανάπτυξης», η πραγματικότητα πείθει ολοένα και περισσότερους, ότι τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά και θα πρέπει να βρεθούν καινούργιοι τρόποι αντιμετώπισης της κατάστασης.

Έτσι, με τη συνεπικουρία δημοσκοπικών ευρημάτων, αλλά και του εσωτερικού διχασμού στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε σχέση με την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, επανήλθε στο προσκήνιο η συζήτηση περί ευρώ, ή «δραχμής».

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να παρατηρήσουμε, είναι ότι η συζήτηση επανήλθε με έναν παραπειστικό τρόπο. Δηλαδή, κατά πόσο είναι εφικτή μια πορεία ανάκαμψης της χώρας μέσω της επιστροφής στη παλιά δραχμή, με το επιχείρημα της δυνατότητας υποτίμησης του νομίσματος και με αυτόν τον τρόπο ανάκτησης της περιβόητης «ανταγωνιστικότητας» της οικονομίας της χώρας. Ο τρόπος όμως που παρουσιάζεται το θέμα, δίνει την ευκαιρία στους υπερασπιστές του ευρώ, να αντιτείνουν και μάλιστα με αρκετά πειστικό τρόπο, για τους μη ειδικούς και γνωρίζοντες, ότι με το εξωτερικό χρέος της χώρας σε τόσο υψηλά επίπεδα και με την οριστική Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

γράφει ο Γιάννης Σιδέρης*

Όλα μοιάζουν τόσο ίδια! Οι κυβερνώντες, έχουν απλώσει τις κόκκινες γραμμές τους και διαπραγματεύονται σκληρά με τους δανειστές. Η δόση είναι στον «αέρα», αλλά αυτοί, ως οφείλουν, αντιστέκονται σθεναρά. Βέβαια, συναισθανόμενοι την ευθύνη που έχουν απέναντι στον λαό, προκειμένου να διασφαλίσουν τις συντάξεις και τους μισθούς μας, και  να μην ρισκάρουν τις κοινωνικές παροχές (υγεία, παιδεία, ασφάλιση κ.α.), που όλοι μας απολαμβάνουμε, όπως και το υψηλό βιοτικό επίπεδο που μας εξασφαλίζει η πρόσδεσή μας με την ΕΕ και το ευρώ, μπορεί τελευταία στιγμή να υποχωρήσουν. Ποιος θα τολμήσει να τους κατηγορήσει για αυτό; Μόνο κάποιοι λαϊκιστές, οι οποίοι χωρίς ίχνος διάθεσης να προσφέρουν στην χώρα τους,  εκμεταλλεύονται την δύσκολη οικονομική κατάσταση του λαού για να αποκομίσουν ίδιον όφελος!

Όλα μοιάζουν τόσο ίδια! Η κυβερνητική ομάδα του Μαξίμου, εκπροσωπείται πλέον, σχεδόν αποκλειστικά, από τον Υπουργό Υγείας κ. Άδωνη Γεωργιάδη, με ότι αυτό συνεπάγεται. Το τελευταίο διάστημα, ζήσαμε ένα κρεσέντο του εν λόγω κυρίου, ο οποίος έχει αναλάβει εργολαβικά το Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Εμπρός στον έτσι που χάραξε ο τέτοιος.

Την ρητή του δέσμευση ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ευρωζώνη πάσει θυσία έδωσε ο κ. Τσίπρας κατά την ομλία του με τίτλο «Alternatives for Greece» (Οι εναλλακτικές λύσεις για την Ελλάδα), μιλώντας στο συνέδριο που πραγματοποιείται από το Lyndon B. Johnson School of Public Affairs, του Πανεπιστημίου του Τέξας, με θέμα εάν μπορεί να διασωθεί η ευρωζώνη.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Σε τι κατάσταση βρίσκεται η Ελλάδα; Η κυβέρνηση Σαμαρά συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο. Χωρίς κανένα πραγματικό στοιχείο, κανένα ενθαρρυντικό σημάδι εκτός από τη συνεχιζόμενη κατακόρυφη πτώση όλων των ζωτικών δεικτών της ελληνικής οικονομίας, συνεχίζει να μιλά για «ανάκαμψη τον άλλο χρόνο». Κι όποιος παίρνει σουπερμαντολίνη ηλιθιότητας που σερβίρουν ακατάσχετα τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης, ας τον πιστέψει.

Οι κυβερνώντες ψάχνουν εναγωνίως για καλά νέα από μια οικονομία που πνέει τα λοίσθια, την ίδια ώρα που οι νεκρόφιλοι της τρόικας συνεχίζουν να την βιάζουν ακατάπαυστα. Έτσι έχουμε και τραγελαφικά περιστατικά. Όπως εκείνο με τον ανεκδιήγητο υπουργό εργασίας Βρούτση, ο οποίος βγήκε μόλις πριν μια εβδομάδα και μας παρουσίασε περιχαρής – μ’ αυτό το σπιρτόζο βλέμμα της στρουθοκαμήλου που πάσχει από ηλίαση – ότι το ισοζύγιο προσλήψεων-απολύσεων του 7μήνου του 2013 βρέθηκε θετικό. Κι επομένως στο πρώτο επτάμηνο του 2013 αυξήθηκαν οι θέσεις εργασίας κατά 108 χιλιάδες! Τον βαράς, κύριε πρόεδρε, ή δεν τον βαράς; Όπως λέει και το γνωστό ανέκδοτο.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Ακόμη και σήμερα υπάρχουν ορισμένοι που επιμένουν ότι το δίλλημα Ευρώ ή Δραχμή, όπως έχει πολιτογραφηθεί στην κοινή διάλεκτο το αληθινό δίλλημα κοινό νόμισμα, ή εθνικό κρατικό νόμισμα, είναι ένα ψευδοδίλλημα και τέλος πάντων δεν είναι το κυρίαρχο ζήτημα. Αυτό μπορεί να το ισχυρίζεται μόνο όποιος είτε διακρίνεται για την άγνοιά του, είτε για την σκοπιμότητά του στην εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων. Κι ενώ η άγνοια δεν αποτελεί επιχείρημα και συγχωρείται, η σκοπιμότητα όχι.

Είναι αδιανόητο να χρειάζεται να λέμε και να ξαναλέμε τα αυτονόητα, αλλά αγαπητές κυρίες και κύριοι από την πρώτη στιγμή που το νόμισμα χρησιμοποιήθηκε ως βασικό συναλλακτικό μέσο αποτέλεσε την καρδιά του οικονομικού προβλήματος. Ο Αριστοτέλης διέκρινε δύο είδη οικονομίας: την «κατά φύσιν κτητική», που καλύπτει τις λογικές ανάγκες του ανθρώπου μέσα από την παραγωγή, τόσο σε επίπεδο οικογένειας όσο και σε επίπεδο πόλης και τη «χρηματιστική», που εξυπηρετεί αλόγιστες επιθυμίες πλουτισμού, άρα είναι «παρά φύσιν».

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ προσωπικά όποτε ακούω Τσίπρα μου γυρίζει το στομάχι. Τόσο μεγάλο δούλεμα; Τέτοια αναξιοπρέπεια; Τέτοια ξεφτίλα; Για ποιους μας περνάει; Για ηλίθιους; Μάλλον. Δεν εξηγείται αλλιώς. Και ίσως να είμαστε για να του συγχωρούμε την όποια αμετροέπεια, την κάθε ανοησία που αμολάει. Βλέπετε είναι αριστερός και δεν είναι σαν τους άλλους που κυβερνάνε. Παρά το γεγονός ότι όλες οι κινήσεις και οι θέσεις του υποδηλώνουν ότι πάσχει από το σύνδρομο του Ιζνογκούντ, θέλει διακαώς να γίνει Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη. Και χρησιμοποιεί όλα τα γνωστά κόλπα της επίσημης πολιτικής με πρώτη την ανειλικρίνεια.

Για να μη μου πει κανείς γιατί «τα πήρες» με τον Τσίπρα πάλι, διευκρινίζω αμέσως. Διαβάσατε την ομιλία του χθες στην Πάτρα; Αν όχι, τότε να σας διαφωτίσω. Η ομιλία του δεν έχει καμιά ουσία, μιας και είναι γεμάτη με άδεια συνθήματα. Όλα τα έχει μετατρέψει σε συνθήματα χωρίς περιεχόμενο. Ακόμη και την δημοκρατία. Όμως μια αποστροφή του λόγου του έχει ενδιαφέρον. Αυτή που προσπαθεί να απαντήσει στην πιο καυτή ερώτηση απ’ όλες: «Μας ρωτάνε που θα βρείτε τα λεφτά.»

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Σημαντικά λάθη στη διαχείριση του προγράμματος της Ελλάδας, αλλά και παράκαμψη των κανόνων του κατά τα τελευταία τρία χρόνια, φέρεται να παραδέχεται το ΔΝΤ, όπως προκύπτει από τα συμπεράσματα έκθεσής του, η οποία διέρρευσε πρώτα στην Wall Street Journal και κατόπιν μέρος της δημοσιοποιήθηκε.

Ειδικότερα, σε ρεπορτάζ της εφημερίδας WSJ, επισημαίνεται ότι σε εσωτερικό έγγραφο του ΔΝΤ το οποίο χαρακτηρίζεται ως «αυστηρά εμπιστευτικό», το Ταμείο αναγνωρίζει ότι υποτίμησε τον αρνητικό αντίκτυπο που οι συνταγές της λιτότητας θα είχαν στην ελληνική οικονομία. Ωστόσο επισημαίνει ότι η συντονισμένη με την Ε.Ε. απάντηση στην κρίση αγόρασε χρόνο έτσι ώστε να περιοριστεί ο αρνητικός αντίκτυπος στην υπόλοιπη ευρωζώνη των 17 χωρών-μελών!

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Δεν είναι πρόβλημα το νόμισμα — Απορώ γιατί δεν το κατανοούν αυτοί με τα διπλώματα οικονομίας, δήλωσε ο βουλευτής επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Μανώλης Γλέζος. Σε μια, βαρύνουσας σημασίας όπως θέλησε να την παρουσιάσει η κομματική καμαρίλα του ΣΥΡΙΖΑ, παρέμβασή του ο Μ. Γλέζος επέμεινε μιλώντας στο «Κόκκινο» (Αυγή, 2/5) ότι δεν είναι το νόμισμα το καθοριστικό στοιχείο μιας οικονομίας, υπό την έννοια ότι «ο εργαζόμενος, και όχι το νόμισμα, είναι αυτό που παράγει τα αγαθά – και δεν μπορώ να καταλάβω πώς δεν το κατανοούν αυτοί με τα διπλώματα οικονομίας», αναρωτήθηκε χαρακτηριστικά.

Και παίρνοντας θέση εμμέσως πλην σαφώς, έθεσε τα πρόσθετα ερωτήματα: «Με συμφέρει ή όχι η δραχμή; Υπάρχει περίπτωση διολίσθησης και περίπτωση υπερ-πληθωρισμού; Μήπως το ευρώ μας συγκρατεί;». Η λύση δεν είναι το νόμισμα, συνέχισε, είναι «το πώς θα δώσουμε τη δυνατότητα να πιάσουν όλοι γρήγορα δουλειά», αποδίδοντας εξάλλου τη στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις στο γεγονός ότι «έχουμε κολλήσει στο ‘ευρώ ή δραχμή;’»

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Γράφει ο Μάριος Μαρινάκος

Στο δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» θα μπορούσα να απαντήσω μονολεκτικά λέγοντας:

ΔΡΑΧΜΗ.

Βέβαια, αμέσως μετά θα έγραφα σελίδες επί σελίδων για τα πλεονεκτήματα του εθνικού νομίσματος, επικαλούμενος βιβλιογραφία, οικονομικά στοιχεία και παραδείγματα.

Αλλά θα μου επιτρέψετε να θέσω μια σειρά από άλλα ερωτήματα, που θεωρώ ότι αναδεικνύουν το μέγεθος της πολιτικής απάτης που έχει στηθεί πίσω από αυτό το δίλημμα.

• Ποιος είπε ότι το ευρώ δημιουργήθηκε για να υπάρχει για πάντα?
• Ποιος είπε ότι το ίδιο το ευρώ δεν έχει ημερομηνία λήξης?
• Ποιος είπε ότι το εφεύρημα του ευρώ δεν επιτέλεσε ήδη το καθήκον του και είναι η ώρα σιγά-σιγά να αποσυρθεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας?
• Ποιος είπε ότι μπήκαμε στο ευρώ για να μείνουμε κιόλας?
• Ποιος είπε ότι δεν πέτυχε η είσοδός μας στο ευρώ?

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »