Το μεγάλο πρόβλημα για την ηγεσία της Ευρώπης είναι πως ενώ εφαρμόζει αυτές τις πολιτικές της ακραίας λιτότητας, τις πολιτικές επιβολής στους λαούς ενός εργασιακού μεσαίωνα, τις πολιτικές που ισορροπούν στα όρια της κοινωνικής συνοχής, τις πολιτικές που αποδομούν το περίφημο κοινωνικό της κράτος, πρέπει να φορά την μάσκα της δημοκρατίας.
Πως όμως μπορεί να δικαιολογήσει τέτοιου είδους πολιτικές σε λαούς που, εδώ και χρόνια, απολαμβάνουν αγαθά και τρόπο ζωής που σε ελάχιστα μέρη της Γης μπορούσαν να απολαύσουν;
Εδώ λοιπόν πρέπει να κάνουμε έναν σαφή διαχωρισμό ανάμεσα στα ευρωπαϊκά έθνη και ως προς την ποιότητα ζωής που είχαν αυτά τα χρόνια, αλλά, ακόμη πιο σημαντικό, και ως προς τη νοοτροπία τους.
Και αν ως προς το βιοτικό επίπεδο είναι σε όλους σαφές ότι οι βόρειοι υπερτερούσαν πάντα των νοτίων, ως προς τη νοοτροπία πρέπει να καταστήσουμε σαφή κάποια πράγματα, ώστε να κατανοήσουμε την συμπεριφορά τους απέναντι στη χώρα μας αλλά και στις άλλες χώρες του Νότου. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Μπροστά σ’ ένα ακόμη χειρότερο κύμα λιτότητας και οριζόντιων περικοπών βρίσκεται ολόκληρη η ευρωζώνη. Ο έλεγχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις κυβερνήσεις των κρατών μελών και στους προϋπολογισμούς τους γίνεται ακόμη πιο ασφυκτικός παρακάμπτοντας εθνικά κοινοβούλια και εθνικές νομοθεσίες. Το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας που αναμένεται να κάνει οσονούπω το ντεμπούτο του εισάγει νέους ακόμη πιο αδίστακτους και ανελέητους όρους συμμόρφωσης της οικονομίας ενός κράτους μέλους. Πολύ σύντομα θα μας κάνουν να λαχταράμε τα μνημόνια.
Από λιτότητα σε λιτότητα…
Η κυβέρνηση της Μαδρίτης περικόπτει τις δαπάνες για δρόμους και σιδηροδρόμους. Τα ατυχήματα στο οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο αναμένεται να αυξηθούν, κάνοντας το σοκαριστικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στην Ισπανία με τους 178 τραυματίες φέτος τον Ιούλιο να μοιάζει με κάτι το συνηθισμένο. Οι υποδομές γενικά της Ισπανίας όλο και περισσότερο παίρνουν τριτοκοσμικά χαρακτηριστικά.
Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδαδεν έχει επιβιώσει ΤΙΠΟΤΑαπό τα παλαιά…
ΜΑΘΕΤΕ ότι ήδη η «προοπτική» που είχαμε μέχρι χθες ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ πλέον. «Αυτοί» έκαναν την αρχή… Δεν έχουν αφήσει ΤΙΠΟΤΑ όρθιο! Μένει απλά το να επιβιώσουμε εμείς και να προχωρήσουμε ΜΠΡΟΣΤΑ! Διαβάστε ΟΛΗ την αλήθεια παρακάτω… Μήπως πιστεύετε ακόμα, ότι κάποια στιγμή σύντομα θα υπάρξει ανάκαμψη;
Μήπως πιστεύετε ότι οι Πολιτικοί μας απλά κάνουν κάποιο λάθος ή είναι άσχετοι και αρκεί απλά μιά μικρή αλλαγή μέσω εκλογών;
Μήπως νομίζετε ότι το «λίπος που υπάρχει ακόμα» θα καθυστερήσει την ολική κατάρρευση;
Μήπως ελπίζετε ότι δεν θα χρειαστεί ο Λαός να πάρει τα πράγματα στα χέρια του;
Μήπως πιστεύετε ότι η πολυεθνική στην οποία τυχόν δουλεύετε δεν έχει κανένα πρόβλημα; Μήπως σας φαίνεται δύσκολο να λυθεί το πρόβλημα της Ελλάδας με συμβατικούς τρόπους;
Ας δούμε ΟΛΕΣ τις αλήθειες που δεν λένε και γιατί η ολική ανατροπή έχει ήδη γίνει και αυτό που μένει είναι να καταλάβουμε ότι ο μόνος δρόμος είναι μπροστά προς μια ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ! Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
«Βλέποντας τις αποδόσεις των ισπανικών και ιταλικών ομολόγων να σημειώνουν πτώση τις τελευταίες ημέρες, είναι αδύνατον να μη διερωτηθεί κανείς τι είναι αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν και να επιλύσουν οι αγορές», αναφέρει δημοσίευμα του Raul Ilargi Meijer, το οποίο αναδημοσιεύτηκε από τον οικονομικό ειδησεογραφικό ιστότοπο Business Insider.
Και προσθέτει: «Το ιταλικό σύννεφο θα…σκεπάζει για πολλούς μήνες ακόμη την Ευρώπη, η Κύπρος βυθίζεται στα σκάνδαλα, ο φίλος του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ και Υπουργός Προϋπολογισμού Ζερόμ Καϊζάκ αποδείχτηκε κοινός απατεώνας, ενώ ακόμη και στην Ισπανία η πριγκίπισσα Κριστίνα φέρεται να εμπλέκεται σε οικονομικό σκάνδαλο, όπως επίσης ζήτημα χρόνου είναι να ξεσπάσει σε όλο της το εύρος και η υπόθεση του Πρωθυπουργού Ραχόι».
Οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν ακόμη μία φορά τους διεφθαρμένους Έλληνες, Ιταλούς, Κύπριους, Ιρλανδούς, Πορτογάλους και Ισπανούς, ως εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες να εθελοτυφλούν και να μη βλέπουν πως και αυτή η νέα απόπειρα διάσωσης της Ε.Ε. είναι καταδικασμένη να αποτύχει, καθώς και πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την εθελούσια διάλυση, τονίζει εμφατικά το δημοσίευμα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Για δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από εννέα χρόνια η μαρτυρική Κύπρος αντιστέκεται απέναντι σε όλο τον κόσμο. Την πρώτη φορά, με το σχέδιο Ανάν ο υπερήφανος Κυπριακός Λαός το απέρριψε απέναντι σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς και τις ηγέτιδες δυνάμεις αλλά και απέναντι στις επιλογές μεγάλου μέρους του Ελλαδικού πολιτικού συστήματος που τότε είχε ταχθεί υπέρ του σχεδίου Ανάν.
Εχθές για δεύτερη φορά απέναντι στην Γερμανική Ευρώπη αλλά και απέναντι στην Ελλαδική κυβέρνηση απέρριψαν τον Γερμανικό εκβιασμό. Όμως η επιλογή της Κυπριακής πολιτικής ηγεσίας να αρνηθεί τον εκβιασμό δείχνει το δρόμο και στους υπόλοιπους Λαούς της Ευρώπης να αντισταθούν και να υψώσουν το παράστημα τους και την Εθνική υπερηφάνεια απέναντι στο Γερμανικό επεκτατισμό.
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι δε βρέθηκε ούτε ένας βουλευτής της Κυπριακής Βουλής να ψηφίσει ναι. Εδώ είναι αναγκαίο να αναφερθεί ότι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας όπως αναφέρουν τα Κυπριακά μέσα, είπε ότι δεν έχει την πλειοψηφία στη Βουλή. Αποδεχόταν δηλαδή ουσιαστικά το Γερμανικό εκβιασμό αλλά δεν του έβγαιναν τα κουκιά!!! Όπως και να έχει 36 στους 55 ψήφισαν ΟΧΙ και οι 19 του Ανανστασιάδη απείχαν. Ναι… δεν ακούστηκε… Είναι αναπόφευκτες οι συγκρίσεις με τους εν Ελλάδι κυβερνητικούς πολιτικούς που σε κάθε ψηφοφορία για τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους κουραζόσουν από το μονότονο άκουσμα του, ΝΑΙ σε όλα… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
«Σώσαμε τις τράπεζες, αλλά κινδυνεύουμε να χάσουμε μία γενιά», δήλωσε πριν από λίγες ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς. Η ζοφερή διαπίστωση του Γερμανού σοσιαλδημοκράτη πολιτικού μας φέρνει στον νου την άνοιξη του 2010, μέρες σύγχυσης και σοκ. Σε ένα ημιεπίσημο δείπνο, Ελληνας τραπεζίτης μού είχε πεί ότι η κρίση, που τότε μόλις είχε αρχίσει να δείχνει τη σφοδρότητά της, δεν θα περνούσε σε λιγότερο από δέκα-δεκαπέντε χρόνια. Στην παρατήρησή μου ότι αυτή η πρόβλεψη ακούγεται τρομακτική, μου απάντησε νηφάλια και αφοπλιστικά: «Εχουμε και οι δύο παιδιά, καλύτερα να ξέρουμε τι πρόκειται να συμβεί».
Τον θυμήθηκα λίγο καιρό αργότερα, αφού είχε ψηφιστεί το πρώτο Μνημόνιο, όταν ο Ιταλός οικονομολόγος και πρώην υπουργός Τομάζο Πάντοα Σιόπα μίλησε ευθέως για δεκαπέντε χαμένα χρόνια και για μισή ή μία χαμένη γενιά Ελλήνων.
Η πραγματικότητα έμελλε να είναι ακόμη πιο σκληρή και από τις σκοτεινές προβλέψεις των οικονομολόγων το 2010. Σήμερα, μετά τρία χρόνια διάσωσης, δηλαδή λιτότητας και βαθιάς ύφεσης, μετά τρία χρόνια σοκ και ενοχοποίησης, ένας Γερμανός πολιτικός, από τη χώρα που πρωτοστατεί στην εφαρμογή της ενάρετης λιτότητας παρ’ ημίν, άρα και της συνοδεύουσας ύφεσης, περιγράφει αδρά την ιστορική καταστροφή που συντελείται όχι μόνο στην αμαρτωλή Ελλάδα αλλά σε όλο τον ευρωπαϊκό Νότο: «Η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία διαθέτουν ίσως τις καλύτερα εκπαιδευμένες γενιές που υπήρξαν ποτέ στις χώρες τους, οι γονείς τους επένδυσαν πολλά χρήματα στην εκπαίδευση των παιδιών τους, έκαναν το σωστό. Και τώρα που είναι έτοιμοι να εργασθούν, η κοινωνία λέει: ‘Δεν υπάρχει θέση για εσάς’». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η χθεσινή απόφαση του EUROGROUP για τις τράπεζες της Κύπρου και ειδικότερα για τις θυγατρικές τους δεν είναι καλά μελετημένη και κρίνεται άκρως επικίνδυνη.
Όσοι έχουν μελετήσει θέματα τραπεζικής εποπτείας και διεθνών κανονισμών γνωρίζουν ότι τα υποκαταστήματα ξένων τραπεζών μπορούν να λειτουργούν διεθνώς εποπτευόμενα από τις Κεντρικές τράπεζες των χωρών προέλευσης τους και επικουρικά από την κεντρική τράπεζα της χώρας υποδοχής τους. Αυτό ίσχυε ως σήμερα και επέτρεπε στις μεγάλες τράπεζες με μικρό κόστος να λειτουργούν μέσω υποκαταστημάτων τους σε πολλές χώρες αντί να δημιουργούν πολυέξοδες θυγατρικές. Η συνηθισμένη πρακτική στις ως σήμερα τραπεζικές κρίσεις ήταν ότι η κεντρική τράπεζα λειτουργεί τελικά ως δανειστής εσχάτου ανάγκης και διασώζει το σύστημα με επιμέρους στήριξη των προβληματικών τραπεζών.
Στην περίπτωση των τραπεζών της Κύπρου τα πράγματα δεν έγιναν έτσι .
Η κρίση στην Ευρώπη έχει αυξήσει τη φτώχεια και την κοινωνική εξαθλίωση σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός χρειάστηκε να διανείμει πέρσι τις μεγαλύτερες ποσότητες τροφίμων από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Δύο από τα μέσα ενημέρωσης με τη μεγαλύτερη επιρροή στους διαμορφωτές της γερμανικής κοινής γνώμης, το «Spiegel Online» και το «Zeit Online», πρόβαλαν χθες την είδηση αυτή, επικαλούμενα μια έκθεση που συνέταξε ο οργανισμός τον Ιανουάριο.
Σχετικές δηλώσεις έκανε και ο γενικός διευθυντής της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού, Ιβ Ντακόρ, από το Νέο Δελχί, όπου βρίσκεται σε επίσκεψη.
Η φτώχεια έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις, ώστε τα δύο τρίτα των εθνικών οργανώσεων του Ερυθρού Σταυρού στην Ευρώπη έπρεπε να κάνουν διανομές τροφίμων στους πολίτες των χωρών τους.
Στην Ισπανία, για παράδειγμα, το 2012, ο εκεί Ερυθρός Σταυρός δεν ζήτησε δωρεές για να στείλει βοήθεια σε άλλες χώρες που βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά για να στηρίξει τρία εκατομμύρια απελπισμένων Ισπανών. Η οργάνωση διένειμε το 2012 πάνω από 33 εκατομμύρια κιλά τροφίμων και στήριξε πάνω από 20.000 ανθρώπους, ώστε να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες τους, όπως το νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα και η στέγη.Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, εν συντομία Ε.Ο.Ζ., είναι μια μοντέρνα εκδοχή των παλιών αποικιών. Είναι κράτος εν κράτη. Δηλαδή μέρος της εδαφικής επικράτειας ενός κράτους εκχωρείται σε ιδιώτες επενδυτές με:
ειδικό εργασιακό καθεστώς
ειδικό φορολογικό καθεστώς
και ειδικό διοικητικό καθεστώς
προκειμένου να το αξιοποιήσουν προς όφελός τους. Ειδικές Οικονομικές Ζώνες έχουμε πάμπολλες στον κόσμο -γύρω στις 3.500- και αφορούν χώρες που βρίσκονται είτε σε χρεοκοπία, είτε στο χείλος χρεοκοπίας για να υπάρχει το άλλοθι της δημιουργίας τους. Χαρακτηριστικό και (επικίνδυνα πολύ) κοντινό μας παράδειγμα είναι η ελεύθερη οικονομική ζώνη στην ανατολική Θράκη και που απέχει μόλις 120 χιλιόμετρα από τα σύνορά μας στη Θράκη. Οι «επιχειρήσεις» της συγκεκριμένης ειδικής οικονομικής ζώνης δεν πληρώνουν κανένα φορό, δεν πληρώνουν ΦΠΑ, δεν πληρώνουν δασμούς κι έχουν διαφορετικό νόμισμα από την υπόλοιπη τουρκική επικράτεια (συγκεκριμένα έχουν δολάριο σε σταθερή ισοτιμία με το τουρκικό νόμισμα για να υπάρχει το κίνητρο των «ξένων επενδύσεων») . Χαρακτηριστικό όλων αυτών των ΕΟΖ αλλά και της συγκεκριμένης είναι πως δεν απασχολούν ντόπιο προσωπικό, αλλά αλλοδαπούς και δει «εισαγόμενους» από τα βάθη της Ανατολίας. Αυτούς αναλαμβάνουν να τους φέρνουν ειδικοί «αντζέντηδες» και να τους ανανεώνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα (συνήθως κάθε 6 μήνες ή έναν χρόνο). Δηλαδή οι επιχειρήσεις των ΕΟΖ απασχολούν σχεδόν αποκλειστικά μετανάστες για να έχουν το προσωπικό τους υποταγμένο. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι που κάνει τις ΕΟΖ πιο «μοντέρνες» από τις παλιές αποικίες, γιατί οι παλιοί αποικιοκράτες είχαν παρατηρήσει πως οι γηγενής πληθυσμοί με την πάροδο των χρόνων ξεσηκώνονται, ζητάνε τη γη τους πίσω και τους δημιουργούν προβλήματα. Οπότε σκέφτηκαν να διώξουν τους ντόπιους και να φέρουν στη θέση τους άπορους μετανάστες που θα δουλεύουν αμίλητα και για ένα κομμάτι ψωμί. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Γερμανός επιχειρηματίας- από τους ιδρυτές μιας εταιρείας παγκόσμιου κολοσσού-γνωρίζει ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος υπήρξε ένα πολύ δυνατό asset για την οικογένειά του. Με απλά λόγια ο πόλεμος υπήρξε για τον πατέρα και τον θείο του μια μηχανή χρήματος.
Οι δύο τους είχαν αναλάβει να διαφυλάξουν τεράστια ποσά συμπολιτών του αλλά και χρυσά αντικείμενα όταν η Γερμανία έχασε τον πόλεμο και ο συμμαχικός στρατός έμπαινε στο Βερολίνο. Οι συγγενείς του-πατέρας και θείος- υπήρξαν στενοί συνεργάτες του Ρούντολφ Ες και ο ίδιος στη συνέχεια βρήκε καταφύγιο στην αυστηρή αλλά και προστατευτική αγκαλιά της διαβόητης Στάζι. Εργάστηκε μεθοδικά κάτω από τις φτερούγες της υπηρεσίας και κατάφερε να αποκτήσει φίλους και συνεργάτες σε όλες σχεδόν τις ευρωπαικές χώρες ακόμη και εκείνες που είδαν χιλιάδες συμπολίτες τους να χάνουν τις ζωές τους και ολόκληρες πόλεις να ισοπεδώνονται από την επέλαση του Άξονα.
Το γεγονός ότι το όνομά του έχει φιγουράρει στις γνωστές λίστες των πλουσίων του πλανήτη, δεν ήταν αρκετό για να καταπραύνει εκείνη την ασίγαστη επιθυμία του για την επάνοδο του φασισμού στην Ευρώπη. Για νύχτες ολόκληρες (μετά από την απαιτητική δουλειά της μέρας) διάβαζε τις ιδιόχειρες σημειώσεις του πατέρα του με αποδέκτη τον Ες. Ανάμεσα στις σημειώσεις που κληρονόμησε θα έβρισκε και μια επιστολή του ίδιου του Φύρερ που απευθύνονταν στον πατέρα του και τον ευχαριστούσε για τις υπηρεσίες του. Γέμισε συγκίνηση και υπερηφάνια για την οικογένειά του. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Την περασμένη Κυριακή, στη μεγάλη κινηματογραφική γιορτή της Ισπανίας, μια Καταλανή ηθοποιός ανέβηκε στη σκηνή να πάρει το βραβείο Γκόγια ερμηνείας για τρίτη φορά στην καριέρα της. Η Καντέλα Πένια, μια μελαχρινή μεσογειακή σαραντάρα, κάπως σαν την αμερικανίδα Μαντόνα στην όψη, με τρακ αλλά και σιγουριά, πήρε στα χέρια της το βραβείο και απευθύνθηκε στους συναδέλφους της και το τηλεοπτικό κοινό. Η καθιερωμένη ευχαριστήρια ομιλία διάρκεσε 53 δευτερόλεπτα και βρίσκεται στο YouTube:
«Ευχαριστώ πολύ, αυτό σίγουρα δεν το περίμενα. Δε ξέρω εάν θα πρέπει να το παραλάβω στα καταλανικά, ως Καταλανή ηθοποιός που είμαι ή να πω: Thank you very much, I am very very happy. Θέλω να πω ότι είχα μείνει τρία χρόνια χωρίς δουλειά, ότι μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια είδα τον πατέρα μου να πεθαίνει σε ένα δημόσιο νοσοκομείο Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
«Σε πολύ λίγο καιρό, σε μερικούς μήνες, ο Έλληνας θα χρειαστεί να υπερασπιστεί το σπίτι του, την ιδιοκτησία του με κάθε τρόπο και μέσο. Και μαζί της θα πρέπει να υπερασπιστεί κάθε βουνοκορφή και ακτογραμμή, κάθε κάμπο και οροπέδιο της χώρας του από τα αρπακτικά των αγορών».
Συλλογή των άρθρων του Δ. Καζάκη στην εφημερίδα "Το Χωνί".
Δημοσιεύθηκε από loodvih 
Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας 