Σήμερα θα προσφέρω ένα δώρο στους ανταρσύτες αυτού του κόσμου γιατί τους στεναχωρώ συχνά τα τελευταία χρόνια και κατά βάθος είναι καλά παιδιά. Καθώς η μόδα της εβδομάδας είναι διάφορα δις από τα κοινοτικά ταμεία και πως αυτά δεν τα εκμεταλλευόμαστε, θα παίξουμε ένα γρήγορο παιχνιδάκι δείχνοντας με ποιο τρόπο εκμεταλλευόμασταν αυτές τις κοινοτικές επιδοτήσεις την τελευταία φορά που τις παίξαμε, όταν δηλαδή δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα και κάναμε μπίζνες αντί να τις δίνουμε στους βρωμιάρηδες αγρότες που βοηθούσαν στη συνέχεια την επιβίωση των γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών και των βουλγάρικων, ουκρανέζικων και άλλων ανατολικών νοικοκυριών.
Διότι κυρίες και κύριοι, με το τέλος των μεγάλων επιδοτήσεων για τα μπαμπάκια και τα άλλα αγροτικά προϊόντα, (και τις απάτες που το πασόκ δίδαξε για το πως να παντελονιάζουμε το χρήμα “ξεγελώντας” τους κουτόφραγκους) και την αρχή των επιδοτήσεων μικρών επιχειρήσεων, άρχισε να συμβαίνει το εξής εντυπωσιακό. Σε αρκετές περιπτώσεις έφευγαν από τη χώρα περισσότερα χρήματα από όσα έρχονταν με την επιδότηση. Το ελληνικό κράτος το ανεχόταν διότι τσέπωνε μερικά εύκολα και γρήγορα χρήματα από το φπα κι έτσι -μαζί με την πιστωτική φούσκα- μπορούσε να δημιουργεί τα περίφημα σιμητικά πλεονάσματα και την αύξηση του ΑΕΠ. Πώς συνέβαινε αυτό το μαγικό? Δώστε βάση.