Το παραμύθι των επενδύσεων αποκαλύπτεται: Για 500εκ. αντί 4,3δις ξεπουλήθηκε ο Πειραιάς στην Cosco. Μηδαμινές νέες θέσεις εργασίας.

30 Μαΐου 2013

cosco

Αποκαλυπτικά στοιχεία για την επένδυση της Cosco στον Πειραιά παραθέτει σε ανακοίνωσή της η συνδικαλιστική παράταξη «Αυτόνομη Παρέμβαση» σημειώνοντας ότι «χωρίς σοβαρά οφέλη για την ελληνική οικονομία, αλλά πολλαπλά για την κινέζικη εταιρεία και οικονομία, αποδεικνύεται η “επένδυση” του κινεζικού ομίλου της COSCO στον Πειραιά».

Αναλυτικά, η ενδιαφέρουσα ανακοίνωση έχει ως εξής:

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


Ο πόλεμος στο ΜΑΛΙ και ο χρυσός των Rothschild

6 Απριλίου 2013

Γαλλικά στρατεύματα στο Μάλι – Μετά από έξι ημέρες αεροπορικών επιθέσεων, στις 16 Ιαν 2013, τα γαλλικά στρατεύματα άρχισαν να εμπλέκονται με τους ισλαμιστές αντάρτες των οποίων οι προωθήσεις προς τα νότια απειλούν να ανατρέψουν το μη εκλεγμένο στρατιωτικό καθεστώς – και τα του Ρότσιλντ-ιδιόκτητα ορυχεία χρυσού.

mali_KGrHqYOKiQE1hTOBvzBNgz58UOQ_35

Ο πραγματικός λόγος για τη γαλλική στρατιωτική επέμβαση στο Μάλι είναι η προστασία της ξένης ιδιοκτησίας δραστηριότητας εξόρυξης χρυσού, που παράγει εκατοντάδες χιλιάδες ουγκιές χρυσού για τους ιδιοκτήτες ανά έτος.

Το Μάλι είναι «η ΧΡΥΣΗ ΧΩΡΑ» – Ξένοι επενδυτές κερδίζουν από το χρυσό του Μάλι, ενώ οι άνθρωποι του βυθιζονται στη φτώχεια. Εννέα στους δέκα ανθρώπους στο Μάλι ζουν σε απόλυτη φτώχεια και το 72 τοις εκατό του πληθυσμού επιβιώνει με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα. Ενενήντα τοις εκατό του πληθυσμού του Μάλι είναι μουσουλμάνοι. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


Τo Δίλημμα του Παπαγάλου

28 Μαρτίου 2013

Τις τελευταίες λίγες ημέρες κάθε παπαγάλος των Megaλων καναλιών, τηλεόρασης και ραδιοφώνου, που σέβεται το ρόλο, που του έχει ανατεθεί, διατυπώνει μετ’ επιτάσεως το κάτωθι δίλημμα:

megaro

Ποιο από τα δύο είναι δικαιότερο: τις τράπεζες να τις σώζουν οι καταθέτες τους ή οι πολίτες του κράτους στο οποίο αυτές δραστηριοποιούνται ?

Φυσικά, σε αυτό το ψευδοδίλημμα, έρχονται και δίνουν μόνοι τους την απάντηση λέγοντας ότι αυτό, που έγινε στην Κύπρο, δηλαδή οι τράπεζες να διασώζονται από τους καταθέτες,
είναι σαφώς πιο δίκαιο, διανθίζοντας την απάντηση και ολίγο με μέριμνα για τους μικροκαταθέτες, έως 100.000 €, καθιστώντας αυθαίρετα το νούμερο αυτό, ένα ιερό και απαραβίαστο όριο, μια παγκόσμια σταθερά, σε ένα κόσμο γεμάτο ανισότητες.

Όλοι συμφωνούμε πως οι τράπεζες αποτελούν κομβικό σημείο για την λειτουργία μια οικονομίας όπως η γενιά μας την έχει γνωρίσει. Ο καπιταλισμός θέλει την τράπεζα το “ίδρυμα” εκείνο που “αποταμιεύει τον ιδρώτα μας και επενδύει στα όνειρά μας”. Οι παπαγάλοι λοιπόν, του νεοφιλευλευθερισμού χρησιμοποιώντας τις υπερβάσεις, που τους υπαγορεύουν οι εντολοδότες τους, αλλοιώνουν τις έννοιες βαφτίζοντας τις καταθέσεις “Επενδύσεις” και τα δάνεια σε χορηγήσεις οι οποίες δεν πρέπει να εμπεριέχουν το ρίσκο της επένδυσης. Με αυτές τις παρανοήσεις και τις απλουστεύσεις στο λεξιλόγιο τους προσπαθούν να μας πείσουν ότι εάν μια τράπεζα πέσει έξω τότε οι καταθέτες της πρέπει να πληρώσουν το “μάρμαρο”.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


Το τραπεζικό σύστημα με απλά λόγια (η πλευρά του τραπεζίτη)

3 Μαρτίου 2013

the-world-bank-group-international-bank-for-reconstruction-and-development-ibrd-1176

Η δουλειά που κάνουν οι τράπεζες είναι να μαζεύουν καταθέσεις με 3% επιτόκιο και να δίνουν δάνεια με 4%.

Μαζεύουν δηλαδή από 1.000 άτομα από 100 ευρώ για τα οποία πληρώνουν 100.000 x 3% = 3.000 ευρώ.

Και τα δανείζουν με 4%, δηλαδή εισπράττουν 4.000 ευρώ το χρόνο. Μείον τα 3.000 που είναι το κόστος, τα 1.000 ευρώ είναι το κέρδος.

Τα 100.000 ευρώ τα δανείζουν σε επιχειρηματίες που τα επενδύουν παραγωγικά ή σε ιδιώτες για να αγοράσουν σπίτια και αυτοκίνητα που πάλι έχουν θετικό αντίκτυπο στις επιχειρήσεις και την οικονομία.

Αυτός που επενδύει με δανεικά πληρώνοντας 4% το χρόνο πρέπει να υπολογίσει πως πρέπει να κερδίζει πάνω από 4% (περιθώριο κέρδους) για να μπορεί να πληρώσει τουλάχιστον το χρέος. Μια τράπεζα το εξετάζει αυτό πάντα, το κράτος ποτέ…

Αυτός που αγοράζει αυτοκίνητο ή σπίτι με δανεικά, επί της ουσίας αγοράζει σήμερα αυτό που θα μπορούσε να αγοράσει αύριο, κάνοντας οικονομία και συσσωρεύοντας μετρητά. Γι’ αυτό πληρώνει τόκο.

Στην ουσία οι καταθέσεις των καθημερινών ανθρώπων αντί να κάθονται σε σεντούκια κλειδωμένες χρησιμοποιούνται με ένα σύνθετο τρόπο που δημιουργεί θέσεις εργασίας, μισθούς, φόρους και κέρδη για καταθέτες και μετόχους των τραπεζών. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


Βγαίνουμε από την κρίση;

22 Ιανουαρίου 2013

Κρίση_πανικού

του Κώστα Λαπαβίτσα

Φάνηκε φως στο τούνελ; Αυτό διατείνεται ο κ. Στουρνάρας και όλος ο επικοινωνιακός μηχανισμός της κυβέρνησης. Απομακρύνθηκε ο κίνδυνος της εξόδου από το ευρώ, σύντομα θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα και από το δεύτερο μισό του 2013 θα περάσουμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Βρίθει ο τύπος με άρθρα για τις Κασσάνδρες – συμπεριλαμβανομένου του γράφοντος – που είχαν, λέει, προβλέψει την συντέλεια του κόσμου, αλλά υποτίμησαν τηναποφασιστικότητα των πολιτικών να διασώσουν το ευρώ και την ΕΕ. Χώρια που πρότειναν ακραίες λύσεις που θα είχαν φέρει τονΑρμαγεδδώνα. Ενώ οι στιβαροί Μέρκελ και Σαμαράς μας έβαλαν τελικά στο δρόμο της ανάπτυξης μέσα στο ευρώ.

Αναρωτιέται κανείς για την σχέση όσων τα λένε αυτά με την πραγματικότητα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »