Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

του Δημήτρη Καζάκη

Τις τελευταίες ημέρες υπήρξε μια έντονη συζήτηση γύρω από τους κυβερνητικούς «πανηγυρικούς» της 25ης Μαρτίου, αφενός της επιστολής του υπουργού παιδείας κ. Μπαλτά και αφετέρου του ίδιου του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα στο ΕΚΠΑ. Δεν θα αναφερθούμε αναλυτικά στις ιστορικές λαθροχειρίες με βάση τις οποίες θέλησαν οι εν λόγω κύριοι να εμφανίσουν την ελληνική επανάσταση ως προϊόν του ευρωπαϊκού διαφωτισμού.

Τους διέφυγε ότι ευρωπαϊσμός ισούται με αποικιοκρατία

Κι έτσι να ξεχάσουν, όπως ήταν φυσικό, ότι η Ευρώπη στο πρόσωπο των μεγάλων προστάτιδων δυνάμεων δεν επέτρεψε ούτε μια στιγμή σε τούτο το λαό να χαρεί την ελευθερία του, μετατρέποντας την Ελλάδα επίσημα στο πρώτο κράτος υβρίδιο, το πρώτο κράτος υπό ξένη προστασία, δηλαδή προτεκτοράτο, της νεώτερης εποχής. Ούτε θυμήθηκαν το γεγονός ότι ο ευρωπαικός διαφωτισμός εισέβαλε με τις λόγχες των δυνάμεων κατοχής από την εποχή της Βαυαροκρατίας και της βίαιης επιβολής ενός επαίσχυντου καθεστώτος λεβαντινοραγιαδισμού της εξουσίας, που βρήκε θαυμάσια τις ρίζες του στο ραγιαδισμό του προύχουντα στον πασά και τον σουλτάνο.

Βλέπετε, ξέχασαν ότι ο μόνος εξευρωπαϊσμός Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Γιώργου Κοντογιώργη

Η ιδεολογία της εξάρτησης όταν καθοδηγείται από την μηρυκαστική εκφορά του επιχειρήματος του ηγεμόνα για την ερμηνεία των φαινομένων της ιστορίας είναι προφανώς ομολογητική της βαθιά αντιδραστικής ιδεολογίας του φορέα της. Η νεοελληνική ιστοριογραφία και γενικότερα η ομόλογη κοινωνική «επιστήμη» βρίθει τέτοιων σαπρών παραδειγμάτων. Όταν όμως ένας εκ των φορέων της ιδεολογίας της εξάρτησης γίνεται εξουσία, ιδίως στον τομέα της παιδείας, και εννοεί να «διδάξει» την παραρτηματική σχέση του νεο-Έλληνα με τον ηγεμόνα, το πράγμα γίνεται επικίνδυνο. Ιδίως όταν συνδυάζεται με μια εξίσου αντιδραστική, δηλαδή οπισθοδρομική πρόσληψη της σχέσης μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής.

Στην εγκύκλιό του ο νυν Υπουργός Παιδείας μας διαβεβαιώνει ότι αφού αυτός και η παρέα του μας κυβερνάει, ο λαός είναι στην εξουσία. Μας διδάσκει όμως επίσης ότι μόλις με την Επανάσταση οι Έλληνες έγιναν λαός, δηλαδή έθνος. Προφανώς η Ελληνική Επανάσταση δεν ήταν εθνική, αφού οι Έλληνες έγιναν έθνος, απέκτησαν δηλαδή συνείδηση ελληνικής κοινωνίας, μετά την Επανάσταση! Κατά λογική ακολουθία, οι ελληνόφωνοι κάτοικοι της οθωμανικής αυτοκρατορίας δεν ήσαν Έλληνες. Και, συνακόλουθα, ο νεοέλληνας μαθητής, ο νεοέλληνας ενγένει, δεν δικαιούται να επικαλείται την ιστορική του συνέχεια. Μας λέει επίσης ότι η Ελληνική Επανάσταση υπήρξε τέκνο του δυτικού Διαφωτισμού! Η άγνοια της διαφοράς μεταξύ της Γαλλικής Επανάστασης Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Στο Μεγάλο μας Τσίρκο, ο Ιάκωβος Καμπανέλης έβαζε επί σκηνής να ζωντανεύει το άγαλμα του Κολοκοτρώνη και να απευθύνεται στους σημερινούς Έλληνες μ’ ένα λόγο που ακόμη ακούγεται γνώριμος και εξαιρετικά επίκαιρος:

«Κολοκοτρώνης: Αύριο ξημερώνει πάλι 25 του Μάρτη…Θα ‘ρθουνε με στεφάνια και τούμπανα…Εγώ θα ‘μαι εκεί πάνω σαν άγαλμα…Και σαν έρθει η στιγμή να βγει μπροστά ο μαγκούφης που θα βγάλει το λόγο… «Στάσου»…θα του πω!… «Κάθε χρόνο το λόγο τον εβγάνατε εσείς!…Φέτος θα τον βγάλουμε εμεί… Για ακούτε βρε τωρινοί Έλληνες. Άμα σας φέρνουνε για παράδειγμα εμάς τους πεθαμένους, μάθετε να ξεχωρίζετε με ποια πονηριά σας το λένε…Κι άμα σας λένε για την ελευθεριά που πολεμήσαμε, να τη βλέπετε πρώτα αν έχει τέσσερα μάτια. Δυο μπροστά για να βλέπει τον κατακτητή και δυο πίσω για να βλέπει εκείνον που θέλει να φύγει ο κατακτητής, για να γίνει αφέντης αυτός. Προσέχετε Έλληνες, εμείς οι παλιοί όσο ζούσαμε πολλά επικραθήκαμε κι αδικηθήκαμε…Κι αν θέτε στ’ αλήθεια να τιμήσετε εμάς τους παλιούς, μη μας τηράτε πλέον. Κάμετε το δικό σας δρόμο, πάτε μπροστά και αγωνιστείτε! Εμάς το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε και δε μοιάζει με το δικό σας. Μη σας λένε πως εμείς αγράμματοι, μ’ ένα ξεροκόμματο και με την πίστη στο Χριστό κάναμε θαύματα ! …Που ‘σαι ορέ Καραϊσκάκη να τα πεις καλύτερα !… Εμείς επολεμήσαμε για να ‘χετε εσείς τα γράμματα και το ψωμί που δεν είχαμε και να μη χρειάζεστε θάματα για να ζήσετε μια ζωή ανθρωπινή… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

1ο Σεμινάριο Ιστορίας με τον Σταύρο Παπαγιάννη, με τίτλο «Η Ελλάδα της τουρκοκρατίας και της επανάστασης του 1821″. 8 και 9 Νοεμβρίου 2014.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Πριν από μερικές ημέρες, σε σχόλιο που αναρτήθηκε σε κάποιο φόρουμ του διαδικτύου, διαβάσαμε περίπου τα εξής:

Η Ελληνική Σημαία, εκφράζει -λέει- τα αποικιοκρατικά ιδεώδη, επειδή εμείς δείξαμε υποτέλεια στους ξένους, και έτσι, ως εθνικό μας σύμβολο υιοθετήσαμε σχεδόν αυτούσια, τη μορφή μιας σημαίας που χρησιμοποιούσε η αγγλική αποικιοκρατική εταιρεία «East India Company». Μάλιστα, υποτίθεται πως στη σημαία αυτή δόθηκαν τα χρώματα της Βαυαρίας (μπλε – άσπρο) εξαιτίας του βασιλιά Όθωνα, και έτσι έγινε η ελληνική σημαία γαλανόλευκη όπως τη γνωρίζουμε σήμερα.

Μια σύντομη έρευνα, έδειξε πως η αρχική πηγή αυτού του πρωτάκουστου πράγματος είναι η ιστοσελίδα freeinquiry.gr

Διαβάζοντας ολόκληρο το κείμενο στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα, πέρα από τις εντελώς παιδιάστικες και πρόχειρες «αναλύσεις» περί σημαιών και συμβολισμών, φαίνεται πως οι ουσιαστικοί ισχυρισμοί του αρθρογράφου που αφορούν τη σημαία, συνοψίζονται στα παρακάτω: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Του Δημήτρη Καζάκη
Ομιλία σε επέτειο της 25ης Μαρτίου το 2011.

Ο ρόλος του Νεοελληνικού Διαφωτισμού^[1] στην επανάσταση του 1821 αποτελεί αντικείμενο διαφορετικών προσεγγίσεων. Αφενός υπάρχει η άποψη ότι η ελληνική επανάσταση του 1821 ήταν καθαρά δημιούργημα των διανοουμένων-διαφωτιστών και όχι της λαϊκής αγανάκτησης από τον οθωμανικό ζυγό^[2]. Αφετέρου υποστηρίζεται, κυρίως από εκπροσώπους της Ελληνικής Εκκλησίας, ότι η επανάσταση του 1821 αποτελεί προϊόν του διαφωτισμού για να εξυπηρετηθούν –συνειδητά ή ασυνείδητα– τα σχέδια Δυτικών και Φράγκων με στόχο να πληγεί η «οικουμενική Ρωμιοσύνη» την οποία εξέφραζε η «ελληνοορθόδοξη παράδοση» από την εποχή του Βυζαντίου^[3].

Ο νεοελληνικός διαφωτισμός επέδρασε σημαντικά στην προετοιμασία της ελληνικής επανάστασης του 1821, αλλά δεν αποτελεί την αιτία, ούτε την κινητήρια δύναμη του ξεσηκωμού. Η εργασία θα δείξει αφενός την επίδραση των ιδεών του νεοελληνικού διαφωτισμού στην επανάσταση του ’21 και αφετέρου το πώς η κοινωνική δυναμική της επανάστασης διαμόρφωσε την πολιτική οργάνωση των απελευθερωμένων περιοχών. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Η καταστροφή της Χίου: Αναφερόμαστε στη σφαγή δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων στη Χίο από τους Οθωμανούς Τούρκους στις 30 Μαρτίου 1822, ως αντίποινα για την κήρυξη της επανάστασης στο νησί από τον Σάμιο Λυκούργο Λογοθέτη.

Η έκρηξη της Επανάστασης βρήκε το πολυπληθές ελληνικό στοιχείο της Χίου να ευημερεί (117.000 έναντι 3.000 Οθωμανών Τούρκων και 100 Εβραίων). Με τον στόλο τους, το εμπορικό τους δαιμόνιο και τη διπλωματία τους, οι Χιώτες κυριαρχούσαν στη Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Το γεγονός αυτό ώθησε τον Σουλτάνο να παραχωρήσει στο νησί πολλά προνόμια, που άγγιζαν το καθεστώς αυτονομίας.

Έτσι, οι κυρίαρχες τάξεις της Χίου δεν είχαν κανένα λόγο να ξεσηκωθούν κατά των Τούρκων. Το μαρτυρά και η αποτυχία του Τομπάζη τον Απρίλιο του 1821. Οι ντόπιοι πρόκριτοι είχαν και μία σοβαρή δικαιολογία να αντιδρούν στον ξεσηκωμό: η Χίος βρίσκεται σχεδόν δύο μίλια από τη Μικρασιατική ενδοχώρα, με αποτέλεσμα κάθε απόπειρα εξέγερσης να είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »