Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

γράφει ο Γιάννης Σιδέρης*

Το πολιτικό σύστημα, συνεπικουρούμενο από τους απαραίτητους «έγκριτους» αναλυτές των ΜΜΕ βέβαια, πέρασε ήδη στην αντεπίθεση, σε μια απέλπιδα προσπάθεια διατήρησης της εξουσίας.

Οι δηλώσεις Βενιζέλου και Σαμαρά, καθορίζουν το πλαίσιο που θα κινηθούν εν’ όψει νέων αποκαλύψεων. Στις δηλώσεις αυτές ελλοχεύει και ο κίνδυνος για τον λαό! Γιατί οι φερόμενοι ως συγκυβερνώντες, δεν έχουν σκοπό να εγκαταλείψουν την εξουσία, ακόμη και αν έτσι προκαλέσουν ανεπανόρθωτη ζημιά στην χώρα και στην δημοκρατία! Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι, προσπερνώντας την ουσία του προβλήματος που εμφανώς προκύπτει από την συνομιλία Μπαλτάκου-Κασιδιάρη, προσπαθούν να μετατοπίσουν την ατζέντα στο φασιστικό μόρφωμα της ΧΑ; Πως αλλιώς να ερμηνεύσει κάποιος την επιμονή «εγκρίτων» να στηλιτεύουν όποιον απλά και μόνο ασχολείται με το θέμα «Μπαλτάκου», μια και κινδυνεύει η χώρα με αποσταθεροποίηση ακριβώς τη στιγμή που κερδίζει το στοίχημα της οικονομίας; Πώς να αγνοήσει κάποιος την συνεχή προσπάθεια όλων αυτών να υποβαθμίσουν το ζήτημα που προέκυψε, απαξιώνοντας τον Μπαλτάκο, λες και δεν γνωρίζουν τον σημαντικό θεσμικό του ρόλο, καθώς και τη στενή του σχέση με τον πρωθυπουργό! Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Στο συγκεκριμένο περιστατικό που συνέβει χτες στο Σύνταγμα, κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας των Αγανακτισμένων, μια ολόκληρη Διμοιρία ΜΑΤ, όπως λέγεται, συνέλαβε(και βασάνισε μπροστά στον κόσμο) νεαρό διαδηλωτή, επειδή,  έσπρωξε αστυνομικό… Ο ματατζής είναι προφανώς καμμένο μυαλό, άρρωστος και παράνομος εγκληματίας. Έχει έναν άνθρωπο κάτω και τον βασανίζει. Αδιαφορεί επιδεικτικά για το νόμο, όσο και για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν τον ενδιαφέρει αν ο κόσμος τον βλέπει, γιατί ίσως και να γουστάρει. Διότι κανένας από αυτούς που τον βλέπουν δεν κάνει ουσιαστικά τίποτα. Απόλυτη εξουσία ο κάθε ανώμαλος…

Διότι, εμείς, που μπροστά στα μάτια μας ασκεί κάποιος βία σε έναν συμπολίτη μας, το μόνο που κάνουμε είναι να απαιτούμε να φωνάξει κι από πάνω “πιο δυνατά!” το όνομά του! Διότι, το μόνο που κάνουμε, είναι να παρατηρούμε ως… παθητικοί τηλεθεατές ότι συμβαίνει γύρω μας.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Τους ήρθε λίγο απότομα μετά από τόσες οικονομικές επιτυχίες. Αλλά και πάλι το λογύδριο το είχαν έτοιμο. Στη μνημονιακή καταστροφή που οι ίδιοι βλέπουν ευκαιρία, όλα είναι ατομική ευθύνη και με τον κατάλληλο πολλαπλασιαστή γίνονται συλλογική ευθύνη απ’ την οποία δεν γλιτώνει κανένας (άλλος). Η τραγική κατάληξη δύο φοιτητών οφείλεται, μαθαίνουμε, στην έλλειψη γνώσεων περί πυρασφάλειας. Πιθανόν για τον ίδιο λόγο χάθηκαν πριν τρεις μήνες και τα τρία ανήλικα αδέλφια στην Καβάλα. Μερικοί μάλιστα περιέγραψαν το μαγκάλι ως φοιτητικό πάρτυ, λες και οι φοιτητές δεν πήραν στα σοβαρά τα λόγια του Όλι Ρεν, «the party is over». Είναι, άραγε, δυνατόν να κατηγορούμε για ένα μαγκάλι ή μια ξυλόσομπα ως ηθικό αυτουργό το σύστημα εξουσίας; Οι απολογητές του συστήματος αναρωτιούνται. Από αύριο θα ξαναμιλούν για τους ανθρώπους που δολοφονήθηκαν στην Marfin. Ποιος ορίζει το μέτρο της ηθικής;

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »