Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

του Δημήτρη Καζάκη

Μεγάλη νίκη της εξωτερικής πολιτικής της νέας κυβέρνησης. Ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης πήρε τηλέφωνο τον πρωθυπουργό της Ελλάδας tie-less, δηλαδή αγραβάτωτος, για να αισθάνεται o Τσίπρας «ίσος» με τον Μπιλ Ντεμπλάζιο, της γνωστής φαμίλιας του κόσμου και υποκόσμου της Νέας Υόρκης. Μεγάλη αναβάθμιση της μπανανίας επ’ ονόματι Ελλάδα. Ο δήμαρχος ισότιμος με τον πρωθυπουργό. Ποιός να τ’ ακούσει και να μην κλάψει ψάλλοντας το God Bless America! Πάντα με το χέρι διαγωνίως στο στήθος στο μέρος της καρδιάς. Όπως όλοι οι πιστοί αμερικάνοι και αμερικανόδουλοι.

Το χρειαζόμασταν αυτό το χαρμόσυνο νέο, για να μην μείνουμε με την πικρή γεύση που άφησε η άτακτη υποχώρηση του Ν. Κοτζιά και της Αθήνας. Μετά τη θετική αντίδραση της Αθήνας στην κινήση της ΕΕ να κλιμακώσει την αναμέτρηση με την Ρωσία με αφορμή την Ουκρανία, ο νέος ΥΠΕΞ φρόντισε να αποδεχθεί την επιθετική πολιτική των Βρυξελλών, χρησιμοποιώντας ως φύλλο συκής δικολαβίστικες παρεμβάσεις στο τελικό κείμενο.

Ποιό ήταν το διακύβευμα; Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Άρη Τσολογιάννη

Ονομάζομαι Άρης Τσολογιάννης, είμαι 17 ετών, μεγάλωσα σε επαρχία και για καλή μου τύχη σε μια οικογένεια που μου παρείχε-και συνεχίζει να μου παρέχει, όσο ακόμα μπορεί-ότι χρειάζομαι. Ασχολούμαι ερασιτεχνικά με την πολιτική και γενικότερα τις κοινωνικές καταστάσεις από τα τέλη του 2011.Το πρώτο μου ερέθισμα ήταν η κοινωνική έκρηξη στις πλατείες. Δεν μεγάλωσα σε πολιτικοποιημένο περιβάλλον, δεν επηρεάστηκα ποτέ από κανένα πρόσωπο του άμεσου περίγυρου μου. Ήταν δική μου απόφαση. Στην δεινή θέση εξομολόγησης της πραγματικότητας ενός έφηβου έρχομαι, αποκλειστικά και μόνο για να ακουστώ, να φωνάξω τις ανησυχίες μου.

Παρατηρώ καθημερινά, λεπτομερώς, κάθε εξέλιξη της Ελληνικής κοινωνίας, όσο μου το επιτρέπει το πρόγραμμα μου και αντιλαμβάνομαι πως η κατάσταση πλέον έχει εκτροχιαστεί τελείως, σε τέτοιο βαθμό που εγώ έχω χάσει πλέον σχεδόν κάθε ελπίδα για οποιαδήποτε κοινωνική αλλαγή προς το καλύτερο. Έχετε ιδέα τι πάει να πει αυτό για κάποιον άνθρωπο που είναι έφηβος, σκεπτόμενος και δημιουργικός; Ναι, έχω χάσει σχεδόν κάθε ελπίδα. Ας εξηγήσω όμως το γιατί, μην με περάσετε και για κανέναν παράφρονα.

Λοιπόν, η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας παραμένει θλιβερή και όλο και χειροτερεύει. Τα στατιστικά στοιχεία, Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Ουρές για τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης που σπανίζουν, λεηλασίες στα καταστήματα, οι τράπεζες κλειστές και εξαφανισμένες οι καταθέσεις, αδυναμία πληρωμής μισθών και συντάξεων, οι επιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά την άλλη κι άλλα πολλά. Τα θυμάστε όλα αυτά; Αυτά δεν μας έλεγαν ότι θα συμβούν έτσι και πτωχεύσει μια χώρα; Δηλαδή έτσι κι αρνηθεί μια χώρα να πληρώσει τους δανειστές της;

Πόσες και πόσες φορές δεν τα έχουν επαναλάβει οι κυβερνώντες από την εποχή του Παπανδρέου και του Παπαδήμου, έως τους σημερινούς κλεφτοδήμους της κυβέρνησης των τοκογλύφων; Πόσες και πόσες φορές δεν τα έχουμε δει να γράφονται και να λέγονται από «αναλυτές» των τραπεζών, σούργελα καθηγητές της οικονομίας και γνωστούς «κολοσσούς» της δημοσιογραφίας; Τα ίδια δεν παπαγαλίζουν και οι οικονομικοί εγκέφαλοι τύπου Μηλιού, Σταθάκη και Σία της ομάδας Τσίπρα;

Φυσικά κανένας τους και ποτέ δεν δέχτηκε την ανοιχτή και δημόσια αναμέτρηση επιχειρημάτων. Πού τέτοια κότσια. Απλά όλοι τους είχαν και έχουν ως κοινό σκοπό να τρομοκρατήσουν τον κακομοίρη Έλληνα ώστε να αποδεχθεί το ξεπούλημα το δικό του και της πατρίδας του, ως κάτι το μοιραίο και το αναπόφευκτο.

Δεν τα βάζεις με τις αγορές και τα επιτελεία των δανειστών, γιατί θα σε συντρίψουν. Επικαλείσαι την καλή τους θέληση Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Γιάννη Αλεξανδρόπουλου

Βρισκόμαστε στο έτος 1853, η Ρωσία έχοντας μείνει αλώβητη από τις επαναστάσεις του 1848 αποπειράται να λύσει δυναμικά το ανατολικό ζήτημα με στόχο τη διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Αφορμή για το ξέσπασμα του πολέμου είναι οι έριδες των Ορθοδόξων και Καθολικών κληρικών στους Αγίους Τόπους για την κατοχή διαφόρων ιερών προσκυνημάτων.

Η Ρωσία ζητά να αναγνωρισθεί ο τσάρος ως προστάτης των ορθοδόξων της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι διαπραγματεύσεις όμως με την Πύλη απέτυχαν και έτσι η Ρωσία κηρύσσει τον πόλεμο στην Τουρκία.

Αρχή του πολέμου αποτελεί η κατάληψη των παραδουνάβιων ηγεμονιών από τους Ρώσους, γεγονός στο οποίο αντέδρασαν Άγγλοι και Γάλλοι, εισερχόμενοι στον πόλεμο και υποστηρίζοντας τους Τούρκους.

Το Σεπτέμβρη του 1854 ο πόλεμος μεταφέρεται στη χερσόνησο της Κριμαίας και πιο συγκεκριμένα στην Σεβαστούπολη- το μεγάλο λιμάνι και ναύσταθμο των Ρώσων.

Η πολιορκία της Σεβαστούπολης κράτησε περίπου ένα χρόνο και έχει γραφτεί στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία ως μια από τις σπουδαιότερες όλων των εποχών.

Μια τεράστια συγκέντρωση συμμαχικών στρατευμάτων και πλοίων επιχειρεί να επιβάλει τις επιδιώξεις, κυρίως των Άγγλων, για το διαμελισμό της Ρώσικης αυτοκρατορίας.

Ο ηρωισμός των Ρώσων στρατιωτών και του λαού της Σεβαστούπολης είναι παροιμιώδης καθώς επίσης και η μεγαλοφυΐα του υπολοχαγού μηχανικού Τοτλέμπεν, ο οποίος σχεδιάζει και στήνει συνεχώς εμπόδια στους πολιορκητές της πόλης.

Τελικά, όμως η Σεβαστούπολη έπεσε, το φθινόπωρο του 1855 και η Ρωσία οδηγήθηκε στο συνέδριο του Παρισιού, όπου μετά από έντονο διπλωματικό παρασκήνιο καταφέρνει να διατηρήσει, υπογράφοντας την ομώνυμη συνθήκη, με μικρές απώλειες, το προπολεμικό statusquo.

Μια από τις αποφάσεις του συνεδρίου αφορούσε στην Ελλάδα και στη διατήρηση της αγγλογαλλικής κατοχής στη χώρα.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

γράφει ο Γιάννης Σιδέρης*

Τα γεωπολιτικά παιχνίδια που παίζονται αυτήν την ιστορική στιγμή στην ευρύτερη περιοχή, είναι πέρα και πάνω από κάθε πρόβλεψη για την πιθανή κατάληξή τους. Ας προσπαθήσουμε να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Τα πλεονεκτήματα της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης εκθείασε ο Πούτιν: «Δημιουργούμε την Ευρασιατική Ένωση για να ενισχύσουμε τις οικονομίες μας, να διασφαλίσουμε την αρμονική τους ανάπτυξη και την επαναπροσέγγισή τους, με στόχο τον εκσυγχρονισμό τους και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους» δήλωσε ο Πούτιν. (Καθημερινή 24.12.2013)

Ο Ρώσος πρόεδρος λοιπόν, δημιουργεί ήδη μια «ένωση» κρατών γύρω από την χώρα του. Ο στόχος προφανής. Να δημιουργήσει μια «ασπίδα», στόχος που μόνο άγνωστος ως τακτική δεν είναι ακόμη και από το κοντινό παρελθόν. Ακριβώς όπως οι πρώην χώρες του Ανατολικού μπλοκ, λειτουργούσαν για την ΕΣΣΔ, ο Πούτιν επιδιώκει να δημιουργήσει μια σφαίρα επιρροής αποτελούμενη πρωτίστως, από τις όμορες χώρες.

Συνεχίζουμε από το δημοσίευμα της Καθημερινής: «Η Ρωσία, η Λευκορωσία και το Καζακστάν σχημάτισαν το 2010 μια Τελωνειακή Ένωση με δομή καθαρά τελωνειακής σύνδεσης μεταξύ κρατών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης η οποία θα μετασχηματιστεί το 2015 στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση, η οποία θα περιλαμβάνει περισσότερα μέλη, υπέρ της οποίας μίλησε ο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Γιάννη Σιδέρη

Τα «συστημικά» ΜΜΕ, ως άλλος παραμορφωτικός καθρέπτης, έχουν επιδοθεί τις τελευταίες μέρες, σε μια άκρατη προσπάθεια νομιμοποίησης στην κοινή γνώμη της «κυβέρνησης» της Ουκρανίας. Αποσιωπούν συνειδητά τον ρόλο των ακροδεξιών μορφωμάτων στην ανατροπή του προηγούμενου εκλεγμένου, μην το ξεχνάμε, προέδρου. Υποβαθμίζουν το γεγονός ότι στελέχη τους μετέχουν στην προσωρινή κυβέρνηση καταλαμβάνοντας καίριες θέσεις. Ούτε καν αναφέρουν ότι η εκλεκτή των αμερικανών και ευρωπαίων Τιμοσένκο δεν ήταν πολιτική κρατούμενη αλλά μια πολιτικός απατεών που σπατάλησε δημόσιο χρήμα και για το λόγο αυτό εκρατείτο!

Γενικά, εκφράζοντας ξεκάθαρα για μια ακόμη φορά την υποταγή τους στην Γερμανική πολιτική κυριαρχία, προσπαθούν να εξωραΐσουν μια κυβέρνηση νεοναζιστών, και μέσω αυτής να δικαιολογήσουν την πρακτική της ΕΕ!

Ωστόσο, δεν ήταν εξ’ αρχής έτσι. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Κώστα Δουζίνα

Σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές μητροπόλεις, μια υπόγεια ανθρωπότητα χωρίς στέγη, τροφή ή το δικαίωμα στην εργασία επιβιώνει με λιγότερο από ένα ευρώ την ημέρα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι 300 της Υπατίας, οι μετανάστες στα στρατόπεδα «υποδοχής», οι άνεργοι νέοι και ηλικιωμένοι, οι άστεγοι.

Σε ένα βίντεο της αγγλικής οργάνωσης για μετανάστες Parfras, ο Τζάμι, που κοιμάται σε ένα πάρκο του Λονδίνου, συγκρίνει τον εαυτό του με τους φίλους του που έχουν «χαρτιά» και με τους υπόλοιπους εμάς. «Εχουμε όλοι δύο χέρια, δύο μάτια, δύο πόδια. Είναι κι εκείνοι άνθρωποι, σαν κι εμένα». Απευθυνόμενος σ’ αυτούς που από την άνεση της πολυθρόνας τους διακηρύσσουν την πίστη τους στα «ανθρώπινα» δικαιώματα προσθέτει: «Πού είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα για εκείνους που ζητούν άσυλο και κοιμούνται σε παγκάκια;».

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Λείπουν βροντερά ρε γαμώ το ποιητές, λόγιοι, ερμηνευτές, ακαδημαϊκοί.

Ένδεια και τίποτα άλλο. Ένδεια σε κάθε επίπεδο που κάνει φανταχτερό τίποτα την έλλειψη πολιτικών με κότσια. Πολιτικών Ελλήνων που να καίγονται για την Χώρα. Που να μπαίνουν στην φωτιά για τον χειμαζόμενο Λαό τους, για την “αναφερόμενη” κυοφορούμενη διαμέλιση της Χώρας μου.

Πολιτικών που να σκεφτούν με παρρησία, και να συμπαρασύρουν τον Έλληνα σε αγώνα, σε θεώρημα παλιγγενεσίας, σε πιθανή ήττα, αλλά και σε πιθανότερη Νίκη.

Αντ΄ αυτών; Κομματόσκυλα, αλήτες σε παράθυρα, Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Βασική αρχή για να χειραγωγήσεις την κοινωνία είναι η αρχή «διαίρει και βασίλευε». Είναι παλιά αυτή η «συνταγή» και απολύτως αποτελεσματική. Στρέφεις ένα μέρος της κοινωνίας εναντίον του άλλου, «ποδοσφαιροποιείς» κοινωνικές ή επαγγελματικές τάξεις και το πεδίο είναι ελεύθερο να κάνεις ό,τι θέλεις την ώρα που οι άλλοι θα παίζουν το παιγνίδι των «καλών» και των «κακών».Προκαλεί εντύπωση τι έχει γίνει στη χώρα τα τελευταία τρία χρόνια, με χλιαρές αντιδράσεις της κοινωνίας, η οποία συνολικά έπρεπε να προστατεύσει την τιμή, την αξιοπρέπεια και τα καλώς εννοούμενα κεκτημένα πολλών δεκαετιών.

Παρακολουθείστε το εξαιρετικό ντοκυμαντέρ που δίνει τη σύγχρονη εκδοχή του διαίρει και βασίλευε: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Στο παρόν άρθρο, δε θα ασχοληθούμε ούτε θα απαντήσουμε στην ερώτηση «ποιος κρύβεται πίσω από όλα αυτά».  Θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα «τι μας συμβαίνει»; «γιατί αισθανόμαστε έτσι»; «γιατί συμβαίνουν όλα αυτά»;

Για να δώσουμε μια λογική απάντηση, θα πρέπει να βασιστούμε σε στοιχεία και πληροφορίες, που θα επεξεργαστούμε με τη λογική μας. Θα χρησιμοποιήσουμε τις ακόλουθες τρεις πηγές:

1. το «Εγχειρίδιο Ψυχολογικού Πολέμου» που διδάσκεται στον Ελληνικό στρατό, την ύπαρξη του οποίου μπορείτε να επιβεβαιώσετε δείχνοντας το σε οποιονδήποτε Έλληνα αξιωματικό, (http://thalamofilakas.blogspot.gr/2012/06/blog-post_3619.html). Το αντίγραφο που έχω στα χέρια μου, είναι το γνήσιο αντίγραφο που διδάσκεται στη σχολή Ευελπίδων και από εκεί είναι οι φωτοτυπίες.
2. το βίντεο στο οποίο ο  Yuri Bezmenov διδάσκει τα περί ψυχολογικών επιχειρήσεων σε μια τάξη αμερικανών. (http://thalamofilakas.blogspot.gr/2012/09/blog-post_6555.html). Όσα λέει, αξιολογήστε τα μόνοι σας.
3. Το εγχειρίδιο ψυχολογικού πολέμου του αμερικανικού στρατού.(http://thalamofilakas.blogspot.gr/2011/01/blog-post_7464.html)
   Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Φανταστείτε ξαφνικά τα όνειρά μας να κοβόντουσαν στα μέτρα μας. Ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. Να δουλεύαμε με τα υλικά που έχουμε. Να παράγαμε αυτό που μπορούσαμε. Να είχαμε επάρκεια σίτισης και πρώτων υλών δικές μας. Να μοιράζαμε τις ικανότητές μας, τις γνώσεις μας και να τις προσφέραμε στην πραγματική ανάπτυξη του τόπου μας. Να είμαστε μικροί αλλά με καθαρά όνειρα κι όχι με πλαστές ανάγκες.

Σαν λαός είμαστε φύση πολυμήχανοι. Είμαστε φύση χαρούμενοι, γλεντζέδες.
Ποιος έχει πάρει το γέλιο από το πρόσωπό μας? 
Ποιος μας ανάγκασε να γίνουμε κάτι ασύμβατο με τη φύση μας και με το τόπο μας? Τι δουλειά έχουμε εμείς να φτιάχνουμε ουρανοξύστες για να κρύβουμε τον ήλιο μας, όπως αναγκάστηκαν να κάνουν λαοί που έψαχναν να τον βρουν.

Τι δουλειά έχουμε εμείς να χρειαζόμαστε αυτοκίνητα που έχουν προδιαγραφές για τεράστιους αυτοκινητόδρομους, μεγάλες αποστάσεις, δύσβατα μέρη, όταν με μια βόλτα γυρνάμε από την μια άκρη της πατρίδας μας μέχρι την άλλη άνετα. Τι δουλειά έχουμε εμείς να τρώμε ετοιματζίδικα φαγητά, να βάζουμε πλαστικά βούτυρα στα πιάτα μας, να τρώμε μολυσμένα κρέατα, να πίνουμε σφραγισμένα νερά, σ΄ενα τόπο που ανθούν όλων των ειδών τα φρούτα, τα λαχανικά, τα βότανα, ευλογημένα από τη φύση, τον ήλιο, τη θάλασσα, με άφθονα νερά που βγαίνουν μέσα από τα βουνά μας, τις πηγές μας, με τόσο μικρό πληθυσμό που ακόμα κι όσοι ήθελαν το κρέας τους μπορούσαν να το βρουν χωρίς τοξίνες, καθαρό και τα γαλακτοκομικά τους αγνά όπως ήταν κάποτε.  Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

«Κατά την διάρκεια τής Γερμανικής Κατοχής στην Ελλάδα (1941-44), ένας πρώην αξιωματικός τού Πολεμικού Ναυτικού και μετέπειτα επιχειρηματίας, ο Άγγελος Παπαναστασίου, αποτύπωσε κάποιες εικόνες τής περιόδου εκείνης στην κινηματογραφική του μηχανή.

Ένα εγχείρημα, ιδιαιτέρως δύσκολο και επικίνδυνο, δεδομένου ότι η φωτογράφιση ή κινηματογράφιση άνευ άδειας από τον εχθρό, τιμωρούνταν διά τής θανατικής ποινής. Ο Παπαναστασίου, με κίνδυνο τής ζωής του, έκρυβε την μηχανή του σε μια καραβάνα συσσιτίου για να μην κινήσει υποψίες και κατέγραφε κρυφά εικόνες, τόσο από την καθημερινότητα, αλλά και -κυρίως- σκληρές εικόνες από τα δεινά που επέφερε η Κατοχή.

Το κινηματογραφικό υλικό τού Παπαναστασίου, χρησιμοποιήθηκε στην Δίκη τής Νυρεμβέργης, ως αποδεικτικό στοιχείο τών εγκλημάτων που διέπραξαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα.

Το 1978, οι υπεύθυνοι τού Πολεμικού Μουσείου, δανείστηκαν την ταινία από την κόρη τού Παπαναστασίου, Λουκία, για μία και μόνη προβολή. Πριν την επιστρέψουν όμως, αφαίρεσαν σημαντικό τμήμα τού υλικού (18′ από τα περίπου 45′), χωρίς να δώσουν πειστική εξήγηση. Όπως λέγεται, ο κύριος λόγος που «εξαφανίστηκαν» σκηνές από το υλικό, ωφείλεται στο ότι σε κάποιες απ’ αυτές εμφανίζονται δωσίλογοι εν ώρα δράσης…»

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Σπύρου Αρκετού 

Όσοι υποστηρίζουν σήμερα το ευρώ, συνήθως αγνοούν ότι δεν είναι η πρώτη φορά που δέθηκε η Ελλάδα σε μια νομισματική ένωση. Δύο προηγούμενα τέτοια πειράματα, το πρώτο στα τέλη του 19ου αιώνα και το δεύτερο στο Μεσοπόλεμο, είχαν οικτρή κατάληξη.

Το τρίτο και χειρότερο, όπως αποδεικνύεται, είναι το ευρώ. Για να κρατήσει σταθερό το νόμισμα, όπως απαιτούσε η φιλελεύθερη ορθοδοξία της εποχής, η Αθήνα είχε προσχωρήσει από το 1868 στη Λατινική Ένωση, μια συμφωνία της Γαλλίας, της Ιταλίας, του Βελ­γίου και της Ελβετίας –και άλλων χωρών αργότερα– να διατηρούν νομίσματα σταθερής ισοτιμίας και συνδεδεμένα με το χρυσό.

Διευκολύνθηκε έτσι ένας κύκλος δανεισμού, που χρηματοδότησε έργα υποδομής, τα οποία, ωστόσο, ελάχιστα ωφέλησαν τους φτωχότερους. Παρά το «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη, το 1896 η εύπορη αστική Ελλάδα ζούσε σε κλίμα ευφορίας, που κορυφώθηκε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Γράφει ο Νίκος Γ. Ζυγογιάννης*

Ένα σύνθημα και μια προτροπή που ακούγεται τα τελευταία χρόνια είναι «επιστροφή στην παράδοση». Αυτό φανερώνει έναν προβληματισμό κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου σχετικά με ποιο τρόπο η παράδοση θα συμβάλλει στην προκοπή μας ως άτομα και ως κοινωνία. Και βέβαια το σύνθημα αυτό παίρνει νόημα και περιεχόμενο, όχι με την αντιγραφική τήρηση των παραδοσιακών αξιών, αλλά με την αναγνώριση και εμπέδωση των καλών τους στοιχείων, που θα μπολιάζονται στο δικό μας πολιτισμό.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

«Πεθαίνετε, διότι σκοτώσατε το Πνεύμα. Ενόσω δεν αναστηθή και αναστηλωθή το Πνεύμα, αδύνατον να αρχίση η υπάρχουσα Ζωντανή Ελλάς». – Περικλής Γιαννόπουλος (1870-1910)

Η φράση «για το κοινό καλό» ήταν έννοια άγνωστη μέχρι χθές (και λέω μέχρι χθες διότι ελπίζω με τις σημερινές συνθήκες να μην ισχύει πια ο τόσος φιλοτομαρισμός των ρουσφετιών των τελευταίων 40 ετών). Πέρασε στις συνειδήσεις ότι πολιτισμός είναι η υπερσύγχρονη τεχνολογία.
Η λέξη φιλοπατρία δεν ακούγετε πια. Η λέξη «έθνος» αποφεύγεται γιατί είναι λέξη …ακραία. Και όποιος αγαπά το έθνος του και αγωνίζεται για αυτό χαρακτηρίζεται επίσης ακραίος.
Αλλά τότε, το ίδιο ακραίος είναι και αυτός που αγαπά πονάει και πασχίζει για την οικογένεια του, αφού τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα έθνος είναι τα ίδια που χαρακτηρίζουν και την οικογένεια. (Όμαιμο, ομότροπο, ομόγλωσσο, ομόθρησκο).

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

«Βλέποντας τις αποδόσεις των ισπανικών και ιταλικών ομολόγων να σημειώνουν πτώση τις τελευταίες ημέρες, είναι αδύνατον να μη διερωτηθεί κανείς τι είναι αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν και να επιλύσουν οι αγορές», αναφέρει δημοσίευμα του Raul Ilargi Meijer, το οποίο αναδημοσιεύτηκε από τον οικονομικό ειδησεογραφικό ιστότοπο Business Insider.

Και προσθέτει: «Το ιταλικό σύννεφο θα…σκεπάζει για πολλούς μήνες ακόμη την Ευρώπη, η Κύπρος βυθίζεται στα σκάνδαλα, ο φίλος του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ και Υπουργός Προϋπολογισμού Ζερόμ Καϊζάκ αποδείχτηκε κοινός απατεώνας, ενώ ακόμη και στην Ισπανία η πριγκίπισσα Κριστίνα φέρεται να εμπλέκεται σε οικονομικό σκάνδαλο, όπως επίσης ζήτημα χρόνου είναι να ξεσπάσει σε όλο της το εύρος και η υπόθεση του Πρωθυπουργού Ραχόι».

Οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν ακόμη μία φορά τους διεφθαρμένους Έλληνες, Ιταλούς, Κύπριους, Ιρλανδούς, Πορτογάλους και Ισπανούς, ως εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες να εθελοτυφλούν και να μη βλέπουν πως και αυτή η νέα απόπειρα διάσωσης της Ε.Ε. είναι καταδικασμένη να αποτύχει, καθώς και πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την εθελούσια διάλυση, τονίζει εμφατικά το δημοσίευμα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »