του Δημήτρη Καζάκη
«Η υπακοή, ή υποταγή γίνεται τόσο οικεία, ώστε οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν την οποιαδήποτε απορία σχετικά με την προέλευση, ή την αιτία της, περισσότερο από ό, τι για την αρχή της βαρύτητας, της αντίστασης, ή τους πιο καθολικούς νόμους της φύσης. Ή ακόμη κι αν η περιεργεια τους κάνει να αναρωτηθούν, μόλις μαθαίνουν ότι οι ίδιοι και οι προγονοί τους για αρκετές εποχές, είτε από αμνημονεύτων χρόνων, ήταν υπεξούσιοι μιας τέτοιας μορφής διακυβέρνησης, ή μιας τέτοιας οικογένειας, αμέσως συναινούν και αναγνωρίζουν την υποχρέωσή τους να υποτάσσονται.» (Essays and Treatises on Several Subjects by David Hume, vol. I, Edinburgh: Printed for Bell and Bradfute,, 1825, 448.)
Από τις αρχές του 18ου αιώνα, όταν ο Ντέιβιντ Χιούμ σημείωνε τόσο εύστοχα το πώς συνηθίζει ο μέσος άνθρωπος στην υποταγή, μέχρι σήμερα δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα. Από την κούνια μας μαθαίνουν να θεωρούμε ως δεδομένα και αιώνια όλα όσα μας καταδυναστεύουν. Το σύστημα παιδείας σήμερα Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »