Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

του Κώστα Νικολαΐδη

Μεγάλοι ξένοι επενδυτές, σημαντικά funds που διαχειρίζονται δισεκατομμύρια δολάρια κάνουν «παρέλαση» στην Αθήνα και διερευνούν τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.

Μπορεί η αβεβαιότητα να έχει ενταθεί τις τελευταίες εβδομάδες, εξαιτίας της πολιτικής αναταραχής που προκάλεσε η εκλογική διαδικασία, ωστόσο η συμφωνία – γέφυρα μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών άνοιξε τον δρόμο για την επιστροφή μεγάλων επενδυτικών κεφαλαίων που δραστηριοποιούνται σε τομείς όπως οι αναδιαρθρώσεις εταιρειών, οι ανακεφαλαιοποιήσεις πιστωτικών ιδρυμάτων, η αναδιοργάνωση πτωχευμένων επιχειρήσεων, τα ακίνητα, Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Γιάννη Σιδέρη

Το θέμα του χρέους της χώρας ως πολιτική πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ όταν και αν βρεθεί στην εξουσία, φαίνεται να ξεκαθαρίζει.

Μετά την δήλωση του Νίκου Παππά περί κάλυψής του «κάτω από το χαλί», ήρθε ο Δραγασάκης να ενισχύσει την επιλογή αυτή μιλώντας για «απόσυρσή» του!

Συγκεκριμένα ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε σε συνέντευξή του στη Real News την απόσυρση του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, «δηλαδή ένα μέρος του χρέους να αποσυρθεί από τις αγορές ή τους φορείς που το κατέχουν σήμερα και να κρατηθεί “παγωμένο” στα πλαίσια της ΕΚΤ», αντί για «κούρεμα», επικαλούμενος προτάσεις οικονομολόγων και επιστημονικών ιδρυμάτων.

Για εμένα τον αδαή στα οικονομικά, Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Σε συνέντευξή του στο left.gr, ο βουλευτής, υπεύθυνος οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος της Βουλής, Γιάννης Δραγασάκης, είπε: «Αδικούμε λίγο τον Γιώργο Παπανδρέου. Είχε πει το ‘υπάρχουν λεφτά’ με την έννοια ‘πού πάνε τα λεφτά’». Ο κ. Δραγασάκης τόνισε πως «αυτό τότε είχε μια λογική» επειδή η κυβέρνηση είχε τότε -με παράδειγμα το έτος 2008- να διαχειριστεί περίπου 60 δισεκατομμύρια ευρώ, οπότε το θέμα ήταν πού θα πάνε αυτά τα λεφτά, πού θα χρησιμοποιηθούν.

Σύμφωνα λοιπόν με τον κ. Δραγασάκη, τον αδικήσαμε τον Γιώργο Παπανδρέου.

Τον παρεξηγήσαμε τον Γιώργο Παπανδρέου.

Δηλαδή, το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα-υπόσχεση του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ το 2009 που οδήγησε σε μια νίκη του ΠΑΣΟΚ με 44% και περισσότερες από 3 εκατομμύρια ψήφους ήταν μια παρεξήγηση.

Κι αυτό, όλως περιέργως, ο κ. Δραγασάκης Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Δημήτρη Καζάκη

Είναι πρωτοφανές αυτό που έγινε με τον κ. Δραγασάκη, ο οποίος εκτελούσε χρέη προέδρου του κοινοβουλίου, την περασμένη εβδομάδα. Ο κ. Δραγασάκης με σκοπιμότητα και δόλο προκάλεσε σύγκρουση με την Χρυσή Αυγή με μοναδικό σκοπό την κινητοποίηση των πιο αντιδραστικών διατάξεων του κανονισμού της Βουλής. Άρθρα (77-81) που η αριστερά και οι δημοκρατικές δυνάμεις σ’ ολόκληρη την μεταπολεμική πορεία αυτού του τόπου κατάγγελλαν ότι κατοχυρώνουν την αυθαιρεσία του προεδρεύοντος του κοινοβουλίου. Άρθρα που ποτέ ξανά – τουλάχιστον στην μεταπολίτευση – δεν χρησιμοποιήθηκαν στο κοινοβούλιο.

Μάλιστα ο κ. Δραγασάκης έφτασε στο σημείο να καλεί επανειλημμένα τον φρούραρχο της Βουλής να παρέμβει εναντίον βουλευτών. Αυτό δεν έχει συμβεί ούτε την εποχή των Ιουλιανών όπου οι καρεκλιές μεταξύ βουλευτών ήταν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο.

Καταλαβαίνουμε τι έκανε ο κ. Δραγασάκης; Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Θα το πούμε ευθύς εξαρχής. Αυτά που είπε ο Δραγασάκης στη ΝΕΤ κι αυτά που είπε ο Σταθάκης στο «Βήμα της Κυριακής» δεν είναι καινούργια. Είναι απόψεις που και άλλες φορές έχουν εκφράσει τα εν λόγω στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι υπεύθυνα για τη χάραξη της οικονομικής του πολιτικής. Οι τακτικοί αναγνώστες της «Κ» γνωρίζουν καλά ότι παρόμοιες θέσεις έχουν εκφραστεί από τους Δραγασάκη και Σταθάκη και προεκλογικά και έχουν σχολιαστεί αναλυτικά από την εφημερίδα μας. Αν υπάρχει ένα ερώτημα είναι τούτο: Γιατί επέλεξε αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ να επαναφέρει την προπαγάνδα του στις καθαρά «μνημονιακές» θέσεις; Και γιατί η ΝΔ επέλεξε να κάνει πολεμική τώρα, ενώ δεν έκανε στο παρελθόν, όταν εκφράζονταν παρόμοιες απόψεις;

Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, η μόνη εξήγηση που μπορούμε να δώσουμε είναι πως απευθύνθηκε στους «νοικοκυραίους», οι οποίοι αποτελούν το target group, για να μιλήσουμε με όρους «επικοινωνίας» (αστικής προπαγάνδας, δηλαδή). Και η ΝΔ πέρασε στην επίθεση, όχι μόνο για να καταδείξει την αναξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και γιατί θέλει να τρομάξει τους «νοικοκυραίους», οι οποίοι αποτελούν τη δική της εκλογική πελατεία. Από την άλλη, καταδεικνύοντας τις «ρεαλιστικές προσαρμογές» στον πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύει την πολιτική της συγκυβέρνησης ως τη μόνη ρεαλιστική πολιτική που υπάρχει, ως ένα μονόδρομο που υποχρεωτικά πρέπει ν’ αποδεχτεί ο λαός.

Ο καυγάς που ξέσπασε έχει όλα τα χαρακτηριστικά της δικομματικής κοκορομαχίας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »