Το «λιγότερο» κράτος δολοφονεί παιδιά

1 Μαΐου 2014

EPAM-banner-013A8108BE35ABB32F08710E0E9E07BB34

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το έγκλημα με το δεκατριάχρονο αγόρι στο λούνα παρκ εγείρει ορισμένα ζητήματα που τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης προσπαθούν να κουκουλώσουν μέσα από σωρεία καταγγελιών επί δικαίων και αδίκων.

  • Πότε και πως ήρθε το συγκεκριμένο φονικό παιχνίδι στην Ελλάδα;
  • Ποιος επέτρεψε την εισαγωγή του στη χώρα μας;
  • Συνοδεύονταν από τις απαραίτητες οδηγίες για πιθανούς κινδύνους στη χρήση, μέτρα προφύλαξης, όρους λειτουργίας κ.λπ.;
  • Επιτρέπεται, ο κάθε επιχειρηματίας να φέρει όποιο παιχνίδι του «γυάλισε» όποιοι και αν…
    είναι οι κίνδυνοι που το συνοδεύουν;
  • Ποιος ευθύνεται για τον έλεγχο τέτοιων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων (ψυχαγωγικών πάρκων, λούνα παρκ  κ.λπ.);
  • Ποια υπηρεσία του Ελληνικού Κράτους έχει την ευθύνη;
  • Δεν έπρεπε να είναι στην ευθύνη – αρμοδιότητα συγκεκριμένου ή συγκεκριμένων υπουργείων; Ή μήπως ακούγονται πολύ «κρατικίστικα» όλα αυτά;

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


CSI: Υπόθεση Καραϊσκάκης

24 Μαρτίου 2013

crimescene

Θάνατος στη μάχη ή δολοφονία από ελληνικό χέρι. Ο ιατροδικαστής Φ. Κουτσάφτης ανοίγει τον φάκελο Καραϊσκάκη.

«Με πετυχαίνετε σε μια εκταφή, αλλά μπορείτε να περάστε από το γραφείο μου… Αναπαύσεως 10» μου είπε όταν κλείσαμε το πρώτο ραντεβού. Ίσως ήμουν από τους λίγους ανθρώπους που δέχτηκαν με τόση χαρά και κυρίως ανακούφιση μια πρόσκληση στην ιατροδικαστική υπηρεσία.

Παλαιότερα ήμουν σχεδόν βέβαιος ότι αν ζητούσα από τον μεγαλύτερο ιατροδικαστή της χώρας ένα «πόρισμα» για τις συνθήκες θανάτου του Γεώργιου Καραϊσκάκη στη μάχη του Φαλήρου, θα μου έκλεινε το τηλέφωνο. Ποιος τολμά να ενοχλήσει τον προϊστάμενο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών για μια υπόθεση που έκλεισε το 1827; Ο Φίλιππος Κουτσάφτης όμως δέχθηκε με ενθουσιασμό την πρόταση. Για την ακρίβεια αντέδρασε λες και περίμενε εδώ και καιρό μια ευκαιρία για να συνδυάσει τις δυο αγαπημένες του ασχολίες, την μελέτη της Ιστορίας και την ιατροδικαστική.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


Οι δολοφονίες των Λίνκολν και Κένεντι ήταν έργο των τραπεζιτών

22 Μαρτίου 2013

Αβραάμ-Λίνκολν

Σε αυτό σημείο ξεκινάει ο «μύλος», για τον οποίο ευθύνονται αφενός εκείνοι που πιστεύουν ότι «κάνω ιστορία» σημαίνει απλά «παραθέτω γεγονότα», τα οποία – ειρήσθω εν παρόδω – είναι αναπόφευκτα δευτερογενή προϊόντα (ήδη γραμμένα, διατυπωμένα από άλλους), λες και δεν εργάζονται από πίσω δυνάμεις που τα προϋποθέτουν, αφετέρου όλοι όσοι (και είναι πολλοί στις μέρες μας) διέπονται από μία παρανοϊκή μανία για ανακάλυψη κρυφών, μη διατυπωμένων αιτίων, τα οποία τελικά και «ανακαλύπτουν» – δηλαδή, τα επινοούν. Πρόκειται για το γνωστό σε όλους μας ακμάζον είδος των συνωμοσιολόγων που βλέπουν παντού «συνωμότες» και δεν λένε να καταλάβουν πως στο γίγνεσθαι της ιστορίας οι «συνωμότες» είναι όλοι εμείς οι περισσότερο ή λιγότερο ενεργοί μέτοχοι και δρώντες της ιστορίας.

Πού τελειώνει η συνωμοσιολογία και που ξεκινάει η υγιής αντίληψη της ιστορίας ως αποτέλεσμα ενός πυκνού δικτύου συσχετισμών δυνάμεων (συμφερόντων, συγκρούσεων, συμμαχιών, ανατροπών, ασυνεχειών κ.ο.κ.); Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


«25 εκατ. δολάρια για να σκοτώσω τον Τσάβες» (vid)

9 Μαρτίου 2013

Ο άνθρωπος στο βίντεο είναι ένας Κολομβιανός πληρωμένος δολοφόνος και αποκαλύπτει ότι είχε πάρει εντολές από πολιτικό αντίπαλο του Ούγκο Τσάβες για να δολοφονήσει τον εκλιπόντα ηγέτη της Βενεζουέλας.

«Μου προσέφεραν 25 εκατ. δολάρια για να σκοτώσω τον Τσάβες. Με όποιο τρόπο».

hitΗΙΤΜΑΝ (1)Στο βίντεο που φέρνει στο φως το Αλ Τζαζίρα αποκαλύπτει ότι τα χρήματα τού τα προσέφερε ο Μάνουελ Γκονζάλεζ, πολιτικό πρόσωπο της Βενεζουέλας και ορκισμένος εχθρός του εκλιπόντα, σε μία μυστική συνάντηση το 1999 στη Βενεζουέλα όπου συμμετείχαν και πολλοί παραστρατιωτικοί.

Τι είπε ακριβώς ο Γκονζάλες σε αυτή τη συνάντηση; «Μου είπε ότι θα μου έδινε 25 εκατ. δολάρια για να τον σκοτώσω». Και συνεχίζει:

«Δεν γνωρίζω πόσοι μετά από μένα πήγαν στο Καράκας για να δολοφονήσουν τον Τσάβες. Αλλά ξέρω ότι πρώτα εκπαιδεύτηκαν για αυτό το σκοπό».

Ο Ούγκο Τσάβες πάντα υποστήριζε ότι υπήρχε ένα σχέδιο δολοφονίας εναντίον του. Το 2004 συνελήφθησαν αρκετοί παραστρατιωτικοί έξω από το Καράκας, τίποτα όμως δεν οδήγησε σε ασφαλές συμπέρασμα στο ότι υπήρχε σχέδιο δολοφονίας εναντίον του. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


Η Λατινική Αμερική μετά τον Τσάβες

6 Μαρτίου 2013

chavez-e1362521725602-1024x716

Η επόμενη ημέρα για τη Βενεζουέλα και τη Λ. Αμερική μετά το θάνατο του ανθρώπου που τις έβγαλε από την «πίσω αυλή» των ΗΠΑ.

Έχουν περάσει περίπου 20 χρόνια από τη στιγμή που ο Ούγκο Τσάβες δέχθηκε μια περίεργη επίσκεψη στο κελί του, στις φυλακές του Γιαρ στη Βενεζουέλα. Ένας νεαρός οδηγός λεωφορείου ζήτησε να τον δει και στη συνέχεια ζήτησε άδεια από τη διοίκηση των φυλακών να τον επισκέπτεται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ελάχιστοι άνθρωποι τολμούσαν να μιλούν τότε με ένα κρατούμενο που κατηγορούνταν για προσπάθεια πραξικοπηματικής ανατροπής της κυβέρνησης. Ο Τσάβες είχε ηγηθεί ομάδας νεαρών αξιωματικών που επιχείρησαν να ανατρέψουν την κυβέρνηση του Κάρλος Αντρε Πέρεζ, όταν αυτός διέταξε τη σφαγή εκατοντάδων διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν για την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική του.

Ο Νικολάς Μαντούρα θα λάβει τελικά την άδεια να επισκέπτεται τον Τσάβες και από εκείνες τις επισκέψεις θα προκύψει μια ισχυρή φιλία, η οποία σήμερα έρχεται να καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις στη Λατινική Αμερική.

Ο Μαντούρα από οδηγός λεωφορείου μετατράπηκε γρήγορα σε ένα από τα δυναμικότερα στελέχη του συνδικαλιστικού κινήματος της Βενεζουέλας. Όταν ο Τσάβες βρέθηκε τελικά στην προεδρία έγινε υπουργός εξωτερικών και στη συνέχεια αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

Ήταν λοιπόν τουλάχιστον αναμενόμενο ότι ο Τσάβες Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »


Πενήντα φυλλάδια πολιτικού κόμματος

18 Ιανουαρίου 2013

ceb3ceb9ceb1cf84ceaf_ceb8ceb1_cf88ceb7cf86ceafcf83cf89_cf87ceb1-1

Τα παιδιά στην Ελλάδα μένουν στο σπίτι των γονιών ως τα τριάντα τους, γι’ αυτό και συνεχίζουμε να τα λέμε «παιδιά». Τους κάνουμε δώρα, τα χαρτζιλικώνουμε, κι αν κάνουν και καμιά βλακεία, κάνουμε τα στραβά μάτια. Τα παιδιά είναι παιδιά.

Ο Σερντάρ ήταν εικοσιεφτά χρονών, δηλαδή παιδί. Χτες το βράδυ στα Πετράλωνα, με άλλα λόγια, δολοφονήθηκε ένα παιδί. Απλά, για παιδιά σαν τον Σερντάρ, το πράγμα είναι πιο περίπλοκο. Ο χρόνος δεν μετράει το ίδιο. Ο Σερντάρ δεν ήταν ακριβώς παιδί – όπως κανένας εργάτης δεν είναι παιδί. Δεν ήταν ούτε «παιδί από το Πακιστάν». Ήταν απλά Πακιστανός. Χτες το βράδυ στα Πετράλωνα, λοιπόν, δολοφονήθηκε ένας Πακιστανός. Και για να μη δραματοποιούμε καταστάσεις, ας πούμε απλά όπως η ΝΕΤ ότι ο 27χρονος Πακιστανός «έχασε τη ζωή του».

Ο Σερντάρ βέβαια δεν πέθανε από αδέσποτα πυρά ή από τρακάρισμα. Ο Σερντάρ δολοφονήθηκε Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »