Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

Βασική αρχή για να χειραγωγήσεις την κοινωνία είναι η αρχή «διαίρει και βασίλευε». Είναι παλιά αυτή η «συνταγή» και απολύτως αποτελεσματική. Στρέφεις ένα μέρος της κοινωνίας εναντίον του άλλου, «ποδοσφαιροποιείς» κοινωνικές ή επαγγελματικές τάξεις και το πεδίο είναι ελεύθερο να κάνεις ό,τι θέλεις την ώρα που οι άλλοι θα παίζουν το παιγνίδι των «καλών» και των «κακών».Προκαλεί εντύπωση τι έχει γίνει στη χώρα τα τελευταία τρία χρόνια, με χλιαρές αντιδράσεις της κοινωνίας, η οποία συνολικά έπρεπε να προστατεύσει την τιμή, την αξιοπρέπεια και τα καλώς εννοούμενα κεκτημένα πολλών δεκαετιών.

Παρακολουθείστε το εξαιρετικό ντοκυμαντέρ που δίνει τη σύγχρονη εκδοχή του διαίρει και βασίλευε: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Να επιβάλεις το τι θα κάνει κάποιος, είναι προφανέστατα αυταρχικό. Αλλά να του δίνεις προκαθορισμένες επιλογές, δεν γίνεται αντιληπτό ως εξουσιαστική συμπεριφορά και έλεγχος, αλλά ως ελευθερία.

Αν κατανοήσουμε αυτό τον απλό συλλογισμό, μπορούμε στη συνέχεια να ερμηνεύσουμε και πολλά που συμβαίνουν στο επίπεδο της πολιτικής και ειδικότερα της επικοινωνίας και της λεγόμενης  ενημέρωσης, που είναι στην πραγματικότητα προπαγάνδα.

Και επειδή μιλάμε για χειραγώγηση των λαών, μπορούμε να παραλληλίσουμε με ένα παράδειγμα συμπεριφοράς του ενήλικα προς το παιδί, που συνήθως επιδιώκει να το καθοδηγήσει, να το διαμορφώσει, για το καλό του.

Ένας γονιός λέει στο παιδί του: θα διαβάσεις πρώτα τα μαθήματά σου και μετά θα πας να παίξεις. Αυτή η πρόταση είναι μονόδρομος. Το παιδί ή θα υπακούσει ή δεν θα υπακούσει. Αλλά θα ήταν πιο θετικό για την επικοινωνία των δύο να δοθούν στο παιδί επιλογές, τέτοιες όμως που τελικά το παιδί να κάνει αυτό το οποίο πρέπει, που θα το ωφελήσει, στη συγκεκριμένη περίπτωση να μελετήσει τα μαθήματά του. Το ζήτημα λοιπόν μπορεί να τεθεί πιο «διπλωματικά»: αν θέλεις να μελετήσεις τώρα, μετά μπορείς να πας να παίξεις. Αν θέλεις να παίξεις τώρα, θα πρέπει να επιστρέψεις νωρίς το απόγευμα και να μελετήσεις μέχρι το βράδυ τα μαθήματά σου. Τώρα το παιδί έχει δυο επιλογές και αισθάνεται πως συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων, πως δεν του επιβάλλεται ένας μονόδρομος.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »