Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

Άνοιξε η πόρτα για τον διορισμό κυβέρνησης τεχνοκρατών που θα προετοιμάσει τις πρόωρες κοινοβουλευτικές εκλογές στις 5 Οκτωβρίου.

Ύστερα από ένα χρόνο διακυβέρνησης ο πρωθυπουργός Πλάμεν Ορεσάρσκι υπέβαλε την παραίτηση της κυβέρνησης του απόψε στη Βουλή. Την κυβέρνηση του Ορεσάρσκι υποστήριζε ο κυβερνητικός συνασπισμός μεταξύ του Βουλγαρικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (ΒΣΚ) και του «Κινήματος Δικαιωμάτων και Ελευθεριών»(ΚΔΕ). Δηλαδή, του δεύτερου και του τρίτου μεγαλύτερου κόμματος στις πρόωρες κοινοβουλευτικές εκλογές τον Μάιο του 2013, όταν η πρώτη παράταξη GERB δεν κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση εξαιτίας της πολιτικής απομόνωσης της.

Ωστόσο, πρόσφατα τα δύο κόμματα της συμπολίτευσης απέσυραν διαδοχικά την υποστήριξη τους Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

του Laurent Geslin

Οι διαδηλώσεις συνεχίζονται στη Βουλγαρία εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο. Τον περασμένο Μάιο, οι εκλογές έφεραν στην εξουσία το Σοσιαλιστικό Κόμμα, χωρίς ωστόσο να κατευναστεί ο θυμός του πληθυσμού, ο οποίος έχει κουραστεί από την αδράνεια και από τη διαφθορά των πολιτικών. Στη φτωχότερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι διαδηλωτές ζητάνε δουλειά και καλύτερους μισθούς. Και σεβασμό στο κράτος δικαίου.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Η γειτονική μας χώρα διανύει μια περίοδο διαρκούς αναταραχής. Στα τέλη Γενάρη του ’13, ξέσπασαν διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα ενάντια στην αύξηση της τιμής στο ηλεκτρικό από τις ιδιωτικές εταιρείες που είχαν αγοράσει την κρατική εταιρεία ηλεκτρισμού. Οι διαδηλώσεις αυτές κατέληξαν στην πτώση της δεξιάς κυβέρνησης του Μπόικο Μπορίσοφ ένα μήνα μετά. Μετά τις εκλογές του Μάη ’13 σχηματίστηκε κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ του Σοσιαλιστικού Κόμματος (πρώην κομμουνιστές) και του Κινήματος για Δικαιώματος για Ελευθερίες (κόμμα της τουρκικής μειονότητας) με τη στήριξη του ακροδεξιού κόμματος Ατάκα. Όλο το καλοκαίρι η Βουλγαρία έζησε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις με έντονο το αντικομμουνιστικό και εθνικιστικό στοιχείο λόγω της συγκυβέρνησης Σοσιαλιστών και μειονοτικών. Από το φθινόπωρο τη σκυτάλη πήραν οι φοιτητές που πραγματοποίησαν την πρώτη κατάληψη πανεπιστημίου από την παλινόρθωση του καπιταλισμού το 1989. Οι φοιτητές παρουσιάστηκαν και παρουσιάζονται ως συνεχιστές των καλοκαιρινών διαδηλώσεων, ακόμα κι ως συνεχιστές του «αγώνα» για τη μετάβαση στην «ελεύθερη αγορά» που άρχισε το 1989. Όμως είναι ξεκάθαρο ότι ο αντικυβερνητισμός κι ο αντικαθεστωτισμός αυτού του φοιτητικού κινήματος ξεφεύγει από τα στενά αντικομμουνιστικά πλαίσια που προσπαθούν να το τοποθετήσουν κομμάτια της πολιτικής ελίτ και τα αντικυβερνητικά βουλγαρικά ΜΜΕ. Τα όσα αναφέρει το παρακάτω κείμενο μας δίνουν μια σαφή εικόνα για τη σύνθετη εικόνα των πραγμάτων στη γειτονική μας χώρα.

Είναι τα βουλγαρικά ΜΜΕ ενημερωμένα; Η φοιτητική «πορεία για δικαιοσύνη» της 10ης Νοέμβρη 2013 κι η αναπαράστασή της στον βουλγαρικό Τύπο και τηλεόραση.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Από το 2010 που ξεκίνησε η περιπέτεια της Χώρας μας, πολλές φορές ακούμε ότι η Ελλάδα θα γίνει Βουλγαρία, ότι το βιοτικό επίπεδο μας , θα πέσει στα δεδομένα της Γείτονος «Χώρας, ότι οι μισθοί θα φτάσουν το ίδιο επίπεδο κλπ. Ας δούμε λοιπόν με συντομία τι έγινε στην Βουλγαρία και πως εγώ ο ίδιος βίωσα τα δεδομένα όντας φοιτητής εκεί από τα τέλη του 1992 έως και το 2001.

Στην Βουλγαρία το 1990 λίγους μήνες από την πτώση του Σοσιαλιστικού κόσμου της και νεοεισερχόμενη στην Οικονομία των Αγορών, από τους τότε πολιτικούς της, ζητήθηκε από οικονομολόγους των ΗΠΑ να συνταχθεί ένα Πόνημα, Σχέδιο άλλως «Μνημόνιο» ούτως ώστε η Χώρα να καταφέρει να σταθεί στην “Δημοκρατία” και στο σύστημα των Αγορών, ήτοι τον Καπιταλισμό. Συνολικά ασχολήθηκαν 22 ειδικοί οικονομολόγοι για αυτό το σχέδιο.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Τη στιγμή που σας γράφουμε ακόμα συνεχίζονται οι πορείες καθημερινά (από τις 12 Φεβρουαρίου που ξεκίνησαν μέχρι και τώρα 3 Μαρτίου). Κάθε απόγευμα μαζεύεται κόσμος στο κέντρο κάθε πόλης και διαδηλώνει. Αυτό συμβαίνει σε πάνω από 40 πόλεις και χωριά, ακόμα και σε περιοχές όπου δεν είχαν ξαναγίνει πορείες!

Οι πορείες αρχικά ξεκίνησαν ενάντια στους νέους υπερβολικά υψηλούς λογαριασμούς του ρεύματος και της θέρμανσης (στη Βουλγαρία πληρώνεις ξεχωριστούς λογαριασμούς για αυτά τα δυο). Επίσης, μεσολάβησε ένας αυτοπυρπολισμός πολίτη ως ένδειξη διαμαρτυρίας, ο οποίος βρίσκεται ακόμα σε κρίσιμη κατάσταση, στην πόλη της Βάρνας. Ακολούθησαν ακόμα μαζικότερες πορείες, οι οποίες από ειρηνικές (όπως είχαν ανακοινωθεί στο ίντερνετ) μετατράπηκαν σε βίαιες, κυρίως στη Σόφια, όπου στην πρώτη γραμμή των συγκρούσεων με την αστυνομία, βρίσκονταν οι λεγόμενοι «κουκουλοφόροι» της Βουλγαρίας. Γίνεται λόγος για νεαρούς, μέλη νεοναζιστικών και ακροδεξιών ομάδων, οι οποίοι συμμετέχουν σε οπαδικούς συνδέσμους όπου και οργανώνονται πριν τις πορείες. Από τις συγκρούσεις αυτές υπήρξαν πολλοί τραυματίες, ως επί το πλείστον ειρηνικοί διαδηλωτές αφού η αστυνομία, το βράδυ τις 19ης Φεβρουαρίου, ξέσπασε πάνω σε όποιον διαδηλωτή έβρισκε (πράγμα που για τα δεδομένα των διαδηλώσεων στη χώρα ήταν πρωτόγνωρο).

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στη Βουλγαρία είναι λίγο πολύ γνωστά. Με αφορμή  τις υπέρογκες αυξήσεις ρεύματος, αλλά κατ’ ουσίαν εξοντωμένοι από τη σκληρή λιτότητα, την ανέχεια, και την εκτεταμένη διαφθορά, δεκάδες χιλιάδες εξαγριωμένοι πολίτες, όλων των ηλικιών ξεχύνονται στους δρόμους 20 διαφορετικών πόλεων της χώρας, απαιτώντας ανάμεσα στα άλλα, παραίτηση της κυβέρνησης και επανεθνικοποίηση της ενέργειας. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν τρεις ιδιωτικές εταιρίες ηλεκτρικής ενέργειας, δυο τσέχικες και μια αυστριακή, στην πραγματικότητα δρουν ως μονοπώλια καθ’ ότι κάθε πάροχος δραστηριοποιείται και σε μια διαφορετική περιοχή.

Ο πρωθυπουργός Μπορίσoφ, που στην αρχή τούς παίρνει αψήφιστα, -την Κυριακή μάλιστα που οι δρόμοι στη Σόφια έχουν πάρει φωτιά, αυτός συνεχίζει να παίζει αμέριμνος μπάλα σε γήπεδο της πόλης-, αναγκάζεται τη Δευτέρα να απολύσει τον υπουργό του των οικονομικών, πρώην στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας και πολύ αγαπητό στις Βρυξέλες και ΔΝΤ, μπας και εκτονώσει τα πλήθη. Πάνω στη σαστιμάρα του, υπόσχεται επιπλέον μείωση των τιμολογίων και ανάκληση της άδειας λειτουργίας της τσέχικης εταιρίας ηλεκτρισμού, για να τα αναιρέσει, όμως την επομένη.

Η κίνηση αυτή εξαγριώνει ακόμα περισσότερο τον κόσμο, ο οποίος επανέρχεται στους δρόμους δριμύτερος, οι συγκρούσεις με την αστυνομία κορυφώνονται, με αποτέλεσμα ο Μπορίσοφ να πάρει την Τετάρτη, την έσχατη απόφαση της παραίτησης, μέσα σ’ ένα επικολυρικό χείμαρρο δηλώσεων, όπως «Έχουμε αξιοπρέπεια και τιμή», «Είναι ο κόσμος αυτός που μας έδωσε την εξουσία, και θα του τη δώσουμε πίσω», «Δε θα συμμετάσχω σε μια κυβέρνηση επί της θητείας της οποίας οι πολίτες υφίστανται ξυλοδαρμό από την αστυνομία», και άλλα τέτοια συναφή.

Είναι εύκολο κάποιος απ’ έξω να συγκινηθεί και να τού χρεώσει φιλευσπλαχνία και φιλολαϊκή πρόθεση. Πιθανόν και να ίσχυε, αν Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »