Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

του Ηλία Αλεξανδρή*

Όταν πριν από 4 χρόνια ανακοινώθηκε η προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ από το σάπιο πολιτικό κατεστημένο των σκανδάλων της SIEMENS, του Βατοπεδίου, τον Δομημένων Ομόλογων και των Ολυμπιακών Έργων ο Ελληνικός λαός κατάλαβε αμέσως την παγίδα που του έστησαν, έστω και διαισθητικά αντιλήφθηκε τον μέγιστο κίνδυνο. Για αυτό και από τις πρώτες διαδηλώσεις τον Μάιο του 2010 υπήρξε τεράστια συμμετοχή και μεγάλη αγωνιστικότητα. Το Καθεστώς αντέδρασε άμεσα και δεν δίστασε να παίξει με το αίμα και τις ζωές αθώων στην MARFIN με την προβοκάτσια που προετοίμασε ψυχολογικά την κοινή γνώμη για την πιο άγρια καταστολή που γνώρισε ο λαός μετά την χούντα του ’67.

Παρά την καταστολή ο λαός δεν έμεινε άπραγος. Έτσι γεννήθηκε και η αντίδραση στις πλατείες με τους αγανακτησμένους τον Μάη του 2011. Αντίδραση που εκφράστηκε με συνεχόμενη… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης*

Όσο πλησιάζουμε προς τις ευρωεκλογές, τόσο οι Κυβερνώντες θα διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, σε μια ακόμη προσπάθεια εξαπάτησης των πολιτών, ώστε να υφαρπάξουν όσες περισσότερες ψήφους μπορούν, αντλώντας τες ει δυνατόν, από μια δεξαμενή τρομοκρατημένων πολιτών!

Πρωτογενές πλεόνασμα, «σκληρή διαπραγμάτευση» με την τρόικα, μείωση ανεργίας σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, αναμονή της ανάπτυξης (έλεος πια!), τερματισμός μνημονίων, θα είναι ένα τμήμα της ατζέντας τους. Όμως η καθημερινότητα του πολίτη, δεν μπορεί να διαστρεβλωθεί. Η περιθωριοποίηση όλο και μεγαλύτερου ποσοστού του λαού είναι ένα γεγονός, που δεν είναι ικανή καμία ρητορική να αλλάξει, προσδίδοντας έστω και κάποια ψίγματα αισιοδοξίας.

Τί απομένει λοιπόν στους κυβερνώντες; Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Ο λαός έδωσε την απάντησή του στο πολιτικό σύστημα

Την απάντησή τους, πήραν χθες το απόγευμα, κυβέρνηση και άλλες πολιτικές δυνάμεις, που βασίζουν την πολιτική τους ύπαρξη στη δήθεν αδιαφορία και μη συμμετοχή των Ελλήνων πολιτών στις πολιτικές εξελίξεις που αφορούν στο μέλλον της χώρας.

Σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο, παρά τις πραγματικά αντίξοες καιρικές συνθήκες, στον ιστορικό χώρο του Πολυτεχνείου, οι πολίτες έδωσαν το παρών και έγιναν μάρτυρες μιας ιστορικής στιγμής, όπου εκπρόσωποι διαφορετικών δυνάμεων έδωσαν τα χέρια, και είπαν:

ΝΑΙ στην απαίτηση των Ελλήνων να ενωθούμε υπό μια σκέπη, αυτή της Δημοκρατίας και να διεκδικήσουμε τη χώρα μας.

ΝΑΙ στη δημιουργία ενός Δημοκρατικού Πόλου απέναντι στην φασιστική εκτροπή που ετοιμάζει το Συνταγματικό Τόξο.

ΝΑΙ στα αιτήματα για: Εθνική Ανεξαρτησία – Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Γράφει ο askordoulakos

του Δημήτρη Καζάκη

Σε απεργιακό πυρετό βρίσκονται οι εργαζόμενοι στους χώρους της ανώτατης εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα καθώς δεν είναι μόνο το κλείσιμο νοσοκομειακών μονάδων και κλινικών του δημοσίου, αλλά και η επερχόμενη κατάργηση πολλών από τα πρώην ιατρεία του ΙΚΑ. Ο ΕΟΠΥΥ άλλωστε βρίσκεται στο καναβάτσο και επιβιώνει μόνο και μόνο για να καταστρέψει κάθε έννοια πρωτοβάθμιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για το λαό. Μαζί με όλους αυτούς έχουμε τους εργαζόμενους στα εργοστάσια που κλείνουν, βάζουν λουκέτο, ή ξεπουλιούνται όπως π.χ. το σύνολο της υφιστάμενης αμυντικής βιομηχανίας. Κι ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό μιας και το κυνήγι για το άπιαστο όνειρο του πρωτογενούς πλεονάσματος, έχει μετατραπεί στον χειρότερο εφιάλτη όλων των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Όμως, πώς γίνεται κι αυτός ο απεργιακός πυρετός σε τόσους κλάδους δεν φέρνει το ποθητό αποτέλεσμα; Γιατί οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις μέχρι σήμερα δεν έχουν φέρει κάποιο αποτέλεσμα εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής; Ο λόγος είναι απλός. Διότι ο κάθε τομέας, ο κάθε κλάδος εργαζομένων περιορίζεται αυστηρά στα δικά του κλαδικά ή εξειδικευμένα αιτήματα. Κι έτσι δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα συμπόρευσης και συντονισμού με άλλους κλάδους. Τι θέλουν οι εργαζόμενοι της ΕΛΒΟ και των άλλων αμυντικών βιομηχανιών; Να μην πουληθούν τα εργοστάσια και να κρατήσουν τη δουλειά τους. Τι θέλουν οι εκπαιδευτικοί; Να μην γίνουν απολύσεις. Και πάει λέγοντας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »