Η σκοτεινή «μόδα» της επιστράτευσης, η παγίδα που έστησε η κυβέρνηση και η τρομακτική σιωπή μιας κοινωνίας, χωρίς αλληλεγγύη.
Η κινητοποίηση των εκπαιδευτικών, που απαγορεύθηκε πριν καν εξαγγελθεί επισήμως, αποδεικνύει για άλλη μια φορά, το πόσο κυριαρχεί πια στην Ελλάδα το θατσερικό: «Δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν μόνο τα άτομα και οι οικογένειές τους».
Πριν τρία χρόνια η απόφαση για επιστράτευση απεργών, παρουσιαζόταν ως ακραία λύση, που δεν ταιριάζει σε μια Δημοκρατία.
Σήμερα, είναι το πρώτο που ακούς, για οποιαδήποτε απεργία ενοχλεί ή προκαλεί κοινωνικό αυτοματισμό. Οι αντιδράσεις είναι χλιαρές. Οι περισσότεροι, εξουθενωμένοι από τα μέτρα ή απλώς απογοητευμένοι, με σκυμμένα κεφάλια, ψιθυρίζουν το μάθημα των δελτίων των 8, για τις ώρες εργασίας των εκπαιδευτικών, τα προνόμια των εργαζομένων του μετρό, την εσχάτη προδοσία του να κάνεις απεργία την τουριστική περίοδο.