του Δημήτρη Καζάκη
Χθες, 25/2, η Βουλή απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι συνιστά ένα γκέτο, μια οργανωμένη μαφία, μια Καμόρα, που προστατεύει ζηλόφθονα τα μέλη της με ένα ιδιαίτερο είδος ομερτά. Και ίσως να μην εκδηλώνεται πουθενά αλλού πιο καθαρά αυτή η ομερτά, παρά στις ψηφοφορίες για την άρση ασυλίας των βουλευτών.
Το ακαταδίωκτο των βουλευτών
Το Σύνταγμα ορίζει με βάση το άρθρο 62, παρ. 1 του Συντάγματος ότι «Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος.» Επομένως, αν ένας πολίτης κινηθεί δικαστικά εναντίον βουλευτή για αδικοπραξίες που δεν έχουν σχέση με την πολιτική του δράση, τότε ο Εισαγγελέας οφείλει – αφού εξετάσει την υπόθεση – να την στείλει στη Βουλή με αίτηση για άρση της ασυλίας του συγκεκριμένου βουλευτή. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »