του Γιώργου Γεωργή
Η τελευταία κακοκαιρία αποκάλυψε γι άλλη μια φορά το πόσο γυμνή είναι η μνημονιακή Ελλάδα του σκληρού πυρήνα της ΕΕ! Τρομάρα μας…
Προφανώς και δεν θα αρνηθώ την ιδιαίτερη ένταση του καιρικού φαινομένου, ιδιαίτερα σε περιοχές που δεν είναι μαθημένες. Δεν πρόκειται όμως γι αυτό. Σύμφωνα με το πρώτο Δελτίο Τύπου του ΔΕΔΔΗΕ την Παρασκευή 19/2/21, τέταρτη μέρα από τον χιονιά, 3.500 νοικοκυριά στην Αττική δεν έχουν ακόμα επανηλεκτροδοτηθεί!
Δεν προκαλεί φυσικά καμία εντύπωση το γεγονός ότι το Πατουλιστάν μένει στο απυρόβλητο της κριτικής από την καλολαδωμένη μηχανή των Μ.Μ.Εξημέρωσης. Δεν είναι καιρός για κριτικές που άπτονται του Μαξίμου. Αντί της Περιφέρειας, που πρόσκειται άλλωστε στην κυβερνητική παράταξη, προτιμότερο είναι να φορτωθεί της ευθύνης ο ΔΕΔΔΗΕ. Προσέξτε: ο ΔΕΔΔΗΕ, όχι η ΔΕΗ! Η τελευταία, μετά τη «σωτηρία» της από τον Χατζηδάκη, βρήκε τα λεφτά για να αγοράσει κολώνες! Επειδή όμως θυμήθηκε πως αυτή είναι δαπάνη του ΔΕΔΔΗΕ, τα μοιράζει σε συμβούλους και «golden boys»! Γι αυτό έπαψε να βρίσκεται στο πλάνο των αρνητικών ειδήσεων, όσο τουλάχιστο χρειάζεται στο αφήγημα πετυχημένης διακυβέρνησης των «αρίστων»! Άλλωστε ο ΔΕΔΔΗΕ βγαίνει στο σφυρί και πρέπει να εμπεδωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας και εκ τοις πράγμασι ότι:
α) καλώς πωλείται καίτοι μονοπωλιακή και κερδοφόρα δραστηριότητα.
β) καλώς πωλείται «μπιρ παρά» και σε εποχές επενδυτικής ένδειας, τέτοιος που είναι, δηλαδή «προβληματικός», «πεπαλαιωμένος» κι «αναποτελεσματικός»!
γ) καλώς πωλείται για να πάψει η μάστιγα των συνδικαλιστών να «κρατά όμηρο τη χώρα».
Δεν είναι τυχαίο που το συνδικαλιστικό κίνημα καλείται στα κανάλια, μόνο: α) Προκειμένου να απολογηθεί που «ταλαιπωρείται ο κόσμος» όταν -σπανιότατα πλέον- γίνεται κάποια κινητοποίηση, κι όχι για να ενημερώσει για τα προβλήματα και τις όποιες λύσεις προτείνει. β) Αντί για την Διοίκηση, καλείται το συνδικάτο «να βγει στον αέρα», κάπως σαν αλεξικέραυνο της λαϊκής αγανάκτησης, όποτε συμβεί το κακό. Εξηγούμαι: Αν εξάρει τις –πράγματι- υπεράνθρωπες προσπάθειες των εργαζόμενων που δίνουν τη μάχη της αποκατάστασης των ζημιών, το συνδικάτο εμφανίζεται ως συνυπεύθυνο που τρέχει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Στην περίπτωση δε που θελήσει -υπερβαίνοντας εαυτόν- να αποδώσει ευθύνες, θα παρουσιαστεί σαν μια δράκα ανευθυνοϋπεύθυνων αργόμισθων που πολιτικολογούν ασυστόλως για να καλύψουν τις πομπές τους και να εμποδίσουν τον εκσυχρονισμό και την πρόοδο, στο όνομα των αντιπαραγωγικών κεκτημένων αλλοτινών καιρών.http://epamhellas.gr
Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας 