Με μια εντυπωσιακή δήλωσή του στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, ο κ. Κοτζιάς ανέλαβε να νουθετήσει τον ελληνικό λαό να μην είναι «μοναχοφάης» απέναντι στην Τουρκία και να την «βάλει στο παιχνίδι» της εκμετάλλευσης του φυσικού πλούτου του Αιγαίου. Και έτσι… τυχαία, έφερε ως παράδειγμα το Καστελόριζο, για να μας πει ότι δεν είναι σωστό να θεωρούμε ότι «διαθέτει 100%, όλη την ΑΟΖ σε όλη την περιοχή»!
Προφανώς, ο κ. Κοτζιάς νομίζει ότι οι Έλληνες πολίτες είναι μαθητές νηπιαγωγείου και ότι τα κυριαρχικά μας δικαιώματα είναι… γαριδάκια που πρέπει να μάθουμε να τα μοιραζόμαστε με τα άλλα παιδάκια, γιατί αυτό ακριβώς ήταν το ύφος της δήλωσής του!
Στην πραγματικότητα, αυτό που θέλει ο κ. Κοτζιάς να εμφανίσει ως «δίκαιη μοιρασιά» των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων του Αιγαίου, δεν αποτελεί παρά πλήρη και απόλυτη αποδοχή των τουρκικών απαιτήσεων.
Σύμφωνα με τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (άρθρο 121 ΣΔΘ, 1982) και τη νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, κάθε νησί, νησίδα και βραχονησίδα της Ελλάδας δικαιούται σωρευτικά όλες τις θαλάσσιες ζώνες: αιγιαλίτιδα, ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα και συνορεύουσα ζώνη. Κατά τη 3η συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, η Τουρκία και κάποιες ακόμα χώρες προσπάθησαν να ανατρέψουν αυτό το νομικό καθεστώς των νησιών. Απέτυχαν όμως και για τον λόγο αυτόν η Τουρκία δεν έχει κυρώσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (ΣΔΘ). Η Τουρκία επικαλείται την εφαρμογή κάποιων εξαιρέσεων για ειδικές περιστάσεις, την εφαρμογή δηλαδή της αρχής της αναλογικότητας, βάση της οποίας θεμελιώνεται η «μειωμένη επήρεια των νησιών» στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών. Σε αυτήν τη βάση, απόλυτα εναρμονισμένος με τις απαιτήσεις της Τουρκίας, ο κ. Κοτζιάς έρχεται να ζητήσει τη «συμμετοχή της Τουρκίας στην οικονομική ανάταση στον βαθμό που της αναλογεί».
Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας 