Του Δημήτρη Καζάκη
Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η φάρσα των Ιουλιανών του 1965. Οι «έξι» της σημερινής αποστασίας δήλωσαν ένταξη στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε ένα κόμμα κοινοβουλευτικής μειοψηφίας να αποκτήσει κυβέρνηση αυτοδυναμίας. Έστω και με 151. Μόνο που μ’ αυτή τους την κίνηση απέδειξαν την συνταγματική εκτροπή. Απέδειξαν γιατί μετά την παραίτηση του κυβερνητικού εταίρου, των ΑΝΕΛ, θα έπρεπε – κατ’ επιταγή του συντάγματος – να προχωρήσουμε είτε εκ νέου σε διαδικασία εντολών, είτε σε εκλογές. Η απόφαση ανήκε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Από την πλευρά του, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στον «ΕΘΝΙΚΟ ΚΗΡΥΚΑ», έκανε λόγο για «οριακή πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, η οποία είναι το αποτέλεσμα συναλλαγών κάτω από το τραπέζι με μεμονωμένους βουλευτές, σε πολλούς από τους οποίους υποσχέθηκαν κυβερνητικές ή άλλες θέσεις». Κι αυτός τι έκανε; Πώς αντιμετώπισε τη νέα αποστασία; Μήπως απαίτησε ως αξιωματική αντιπολίτευση την συνταγματική παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας, ώστε να ακυρωθεί η φάρσα;
Μήπως απείλησε έστω με αποχώρηση του κόμματός του από το κοινοβούλιο, προκειμένου να πάει η χώρα σε εκλογές; Όχι βέβαια. Ίσως να είχε δίκιο υψηλόβαθμο στέλεχος της ΝΔ, πού μας είπε πρόσφατα ότι «ακόμη κι αν ο Μητσοτάκης σκεφτόταν με όρους συνταγματικής νομιμότητας και επέλεγε την οδό της παραίτησης, δεν ήταν καθόλου βέβαιο αν θα τον ακολουθούσαν οι βουλευτές του. Εδώ είδαμε και πάθαμε να τους πείσουμε να μην ψηφίσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών!»
Μίλησε έστω κανείς για συνταγματική εκτροπή; Ουδείς. Η εντολή για όλα αυτά ήρθε απ’ έξω. Το έκανε φανερό η επίσκεψη και οι δηλώσεις της κ. Μέρκελ. Ποιος τολμά από το ελληνικό κοινοβούλιο να τινάξει την μπάνκα στον αέρα, ώστε να καταφύγει η χώρα σε εκλογές, όταν έχουν δοθεί οι εντολές και ο ξένος παράγοντας απαιτεί συμμόρφωση;
Ποιος από τους κοινοβουλευτικούς μας θα τολμούσε να πάει κόντρα και να επιφέρει τη διάλυση της βουλής στην πράξη; Ποιο κόμμα; Κανένας! Κανένα! Κι έτσι νομιμοποιήθηκε – όπως γίνεται πάντα όλα αυτά τα χρόνια – η νέα συνταγματική εκτροπή, με τους μεν ως συμπολίτευση στην ατιμία και τους δε ως υπάκουη αντιπολίτευση εντός των προκαθορισμένων πλαισίων που τέθηκαν άνωθεν και έξωθεν.http://wwwepamhellas
Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας 