Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ

ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΩΝ[13]

Το καθολικό βίωμα των ανθρώπων που έχουν ζήσει μεγάλα σοκ, καταιγίδες, τυφώνες, (Κατρίνα), σεισμούς πλημμύρες λιμούς, λοιμούς, ανεξέλεγκτες πυρκαγιές όπως το 2007 στον Πύργο Ηλείας, είναι ότι νιώθουν παντελώς ανίσχυροι από το πλήγμα, παράλυτοι και ακινητοποιημένοι, εντελώς ανίκανοι να αντιδράσουν ακόμη κι αν βλέπουν το θάνατο με τα ίδια τους τα μάτια να έρχεται. Γονείς γίνονται ανήμποροι να σώσουν τα παιδιά τους, ανδρόγυνα χωρίζονται αντί να μείνουν ενωμένα προς αντιμετώπιση της απειλής, σπίτια μετατρέπονται σε παγίδες θανάτου διότι οι ένοικοί τους αρνούνται να τα εγκαταλείψουν ενάντια στο κοινό αίσθημα της λογικής (και καίγονται).

του Γιώργου Ευαγγελάτου

Μέλους του Ε.Πα.Μ. Πάτρας

Σε αυτή ακριβώς την αντίληψη στηριγμένος, του ΣΟΚ και του ΔΕΟΥΣ, ο καταστροφικός καπιταλισμός ή κατά τον Γιόζεφ Σουμπέτερ, ο καπιταλισμός σαν δημιουργική καταστροφή, οδηγεί στη αναζήτηση «λευκών σελίδων», «καινούργιων αρχών». Τούτο  προκειμένου να οικοδομήσει νέα οικονομικά, πολιτικά, πολιτισμικά και κοινωνικά πρότυπα Για να το πετύχει προκαλεί κάτω από τις εντολές πανεπιστημιακών, ειδικών επιστημόνων, πολέμους, τρομοκρατικές επιθέσεις, πραξικοπήματα ακόμη και φυσικές, κλιματιστικές κ.λπ. (λέγεται, χωρίς να μπορεί μέχρι ώρας να αποδειχθεί ότι αυτές είναι οι δυνατότητες του ΗΑΑRP[14]) καταστροφές. Τότε Εταιρείες και πολιτικοί, εκμεταλλευόμενοι το φόβο, τον πανικό των ντόπιων πολιτών και τον αποπροσανατολισμό των κοινών θνητών, προωθούν μια πολιτική αλλαγή ή μια οικονομική θεωρία-θεραπεία σοκ. Αν φυσικά αντισταθούν κάποιοι στην επιβολή μιας ανοικτής ή συγκεκαλυμμένης δικτατορίας ή ενός μνημονίου, τότε οι ξένες δυνάμεις που έχουν την πολιτική ισχύ και την οικονομική δύναμη, επιβάλλουν στις ηγεσίες των ασθενέστερων κρατών τη θέλησή τους υπερβαίνοντας τους διεθνής νόμους και το διεθνές δίκαιο. Π.χ. εισβολή των Αμερικανών στο Ιράν για την απελευθέρωση των πιλότων που κρατούσαν ομήρους ή η εισβολή του Ισραήλ στην Ουγκάντα, στο αεροδρόμιο του Έντεμπε, τον Ιούλιο του 1976, επί Ιντί Αμίν Νταντά, κ.ά.        

Είναι παρατηρημένο ότι τα ισχυρά κράτη δια της βίας ή δια της πειθούς, αναγκάζουν κυβερνήσεις και κοινοβούλια να νομοθετούν-θεσμοθετούν, καταχρηστικούς νόμους εις βάρος των πολιτών τους. Τότε οι ανθιστάμενοι θα υποστούν ένα τρίτο σοκ, από αστυνομικούς βασανιστές, στρατιώτες εισβολείς και αμείλικτους ανακριτές-δικαστές. Ο Γιούεν Κάμερον ένας μακαρίτης αμερικανός ψυχίατρος σε συνεργασία ή καλλίτερα, χρηματοδοτούμενος από τη CIA, τη δεκαετία του 1950 στο πανεπιστήμιο Μακγκίλ του Καναδά, προσπάθησε με αλλεπάλληλα ηλεκτροσόκ των 150 έως 200 Βολτ να αποδομήσει την προσωπικότητα των ανθρώπινων πειραματόζωων και να δομήσει μια νέα σκέψη, μια νέα ψυχοσύνθεση και προσωπικότητα, αναπλάθοντας τα άτυχα  θύματά τους από το μηδέν.

Ο Γιούεν Κάμερον ναρκώνοντας τα ανύποπτα θύματά του, πελάτες που του ζητούσαν βοήθεια για να αντιμετωπίσουν ελάσσονες ψυχικές διαταραχές, όπως κατάθλιψη, άγχος, συζυγικά προβλήματα,  χωρίς να το καταλάβουν, μεταβλήθηκαν σε πειραματόζωα. Απομονώνοντάς τα άτομα αυτά για εβδομάδες, τα υπέβαλε σε πολλαπλά ηλεκτροσόκ πάνω από 600 τον αριθμό[15], και ταυτόχρονα τους χορηγούσε διάφορα φαρμακευτικά κοκτέιλ όπως, νιτρώδες οξείδιο, ινσουλίνη, χλωροπρομαζίνη (Largactil), Αμοβαρβιτάλη (Amytal), φαινοβαρβιτάλη, (Phenobarb), σεκοβαρβιτάλη (Seconal), βερονάλη (Veronal), δεξτρομεθαμφεταμίνη (Dexentrin), πεντοβαρβιτάλη (Nembutal), και ναρκωτικά μεταξύ των οποίων την “angels’ dust” δηλαδή το PCP και τα γνωστά τριπάκια, το LSD.

Το αποτέλεσμα ήταν οι υγιείς να μετατρέπονται σε ασθενείς, σχιζοφρενείς ως επί το πλείστον, που παλινδρομούσαν σε μια βρεφική, προλεκτική φάση ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης. Εμφάνιζαν παραισθήσεις, εξέφραζαν αλλόκοτες ιδέες, ουρούσαν στο σαλόνι της κλινικής, απαιτούσαν το μπιμπερό, ή να τρώνε με το κουταλάκι κρέμες, έκλαιγαν ζητώντας τη μητέρα τους, έπασχαν από αμνησία ή ξεχνούσαν σοβαρά γεγονότα της ζωής τους ή τα θυμόντουσαν αποσπασματικά. Μερικά άτομα έχαναν την ικανότητα της βάδισης, μπουσουλούσαν.

Σύμφωνα με τις καταγεγραμμένες μελέτες του, ο Κάμερον είχε απορρίψει τη θεραπεία της ψυχανάλυσης σαν τον τρόπο να συνειδητοποιήσει το άτομο τις βαθύτερες αιτίες της ψυχικής διαταραχής του. Στόχος του ήταν να διαλύσει και να αποδομήσει τα γνωστικά κατά Πιαζέτ σχήματα βάσει των οποίων δημιουργείται η σκέψη και δια της ψυχικής καθοδήγησης, επιβολής νέων σχημάτων, αφού μηδενίσει το κοντέρ της σκέψης, κρίσης, βούλησης,  να μετατρέψει τον άνθρωπο σε tabula rasa (άγραφο χαρτί).

Όταν το άτομο είχε φτάσει σε επίπεδο βρέφους ή νηπιακής ηλικίας, άρχιζε η ψυχική καθοδήγηση. Οι ασθενείς σε κατάσταση φυτού εξ αιτίας των ηλεκτροσόκ και των ψυχοφαρμάκων, ήσαν αναγκασμένοι να ακούνε για 16 έως 20 ώρες την ημέρα ηχογραφημένα μηνύματα επί εβδομάδες, όπως, «είσαι καλός άνθρωπος και τίμιος και οι άλλοι απολαμβάνουν τη συντροφιά σου» κ.λπ. όμοια. Τα αποτελέσματα των ερευνών του Κάμερον επισφραγίστηκαν από ολοσχερή αποτυχία. Η αναδόμηση της προσωπικότητας μετά από την ψυχική καθοδήγηση των πειραματόζωων κατέληξε στο κυνικό συμπέρασμα ότι τα ανθρώπινα ρομπότ του Γιούεν Κάμερον ήσαν κατεστραμμένες, ανεξάλειπτα τραυματισμένες προσωπικότητες που ουδέποτε επανήρθαν στην προηγούμενη φυσιολογική τους κατάσταση, ούτε δημιουργήθηκε ένα νέο εξελιγμένο ανθρώπινο ον. Αντίθετα διαπιστώθηκε στο Ινστιτούτο Άλαν μετά την θεραπεία με 600 και άνω ηλεκτροσόκ εκάστου ασθενούς ότι τα 75% των ασθενών ήταν σε χειρότερη κατάσταση πριν την εισαγωγή τους.

Η έρευνα θεωρήθηκε άχρηστη και η CIA έκανε ό,τι μπορούσε για να ξεχαστεί το εργαστήριο βασανιστηρίων που επί μια δεκαετία χρηματοδοτούσε. Όλα δε τα αρχεία του σχεδίου ΜΚ ULTRA[16]αξίας 25 εκατομμυρίων δολαρίων διετάχθη να καταστραφούν.  Οι τεχνικές όμως που χρησιμοποιήθηκαν δεν εγκαταλείφθηκαν αλλά εξακολουθούν μέχρι σήμερα να εφαρμόζονται. Που; στην απόσπαση πληροφοριών από αιχμαλώτους κατασκόπους αλλά και «τρομοκράτες» κατά τον ορισμό του George W. Bush, την CIA και το αμερικάνικο παρακράτος. Τα συμπεράσματα των πειραμάτων του Γιούεν Κάμερον, του δρ. Ντόναλντ Χεμπ κ.ά. βόηθησαν στην ανάπτυξη ενός προγράμματος ειδικών ανακριτικών τεχνικών κατά την περίοδο του ψυχρού πολέμου με την ονομασία, μια από τις πολλές, του  Kubark Counterintelligence Interrogation Manual ή περιληπτικά εγχειρίδιο Kubark. Το τελευταίο μέσα σε 128 σελίδες έγινε το βασικό εγχειρίδιο εφαρμογής τεχνικών πλύσης εγκεφάλου και κάμψης της δυνατότητας αντίστασης οποιασδήποτε ανθεκτικής πηγής πληροφοριών και τρομοκρατικής δράσης.

ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ[17]
Αν η μέθοδος ψυχικής αναδιαμόρφωσης του ανθρώπου του Γιούεν Κάμερον και του Ντόναλντ Χεμπ απέτυχε, η εφαρμογή της αναδιάρθρωσης της οικονομίας σε χώρες με ασθενή οικονομία από τον Μίλτων Φρίντμαν και τους φοιτητές του στη Σχολή του Σικάγου, του έδωσε ένα Νόμπελ και κάμποσες εκατόμβες νεκρών μαρτύρων από τους λαούς της υφηλίου οι οποίοι θυσιάστηκαν στο βωμό αυτής της ιδέας. Το όνειρο του Φρίντμαν ήταν  η επαναφορά της οικονομίας σε μια κατάσταση «φυσικής υγείας» όπου όλα ήσαν σε ισορροπία πριν οι ανθρώπινες παρεμβάσεις γεννήσουν διαστρεβλωτικά πρότυπα…

Στο βιβλίο του Capitalism and Freedom αναφέρεται στις στρεβλώσεις και τη θεραπεία τους.

• 1^ον) Οι κυβερνήσεις πρέπει να καταργήσουν όλους τους κανόνες και τις ρυθμίσεις που εμποδίζουν τη συσσώρευση κερδών. Μέσα σε αυτές συμπεριλαμβάνονται τα δικαιώματα των εργατών, της ασφάλειας, της σύνταξης, της φαρμακευτικής περίθαλψης των μαζών. Αν εμποδίζουν την συσσώρευση κέρδους στις τσέπες των ικανών πρέπει και οφείλει το κράτος να τα καταργήσει.

• 2^ον) Οι κυβερνήσεις οφείλουν να πουλήσουν τη δημόσια περιουσία που ανήκει στο λαό και τα έθνη κράτη στους ιδιώτες και στις ιδιωτικές εταιρείες που έχουν χρήμα και διαθέτουν εξυπνάδα και εμπειρία σε σχέση με τους τεμπέληδες, νωθρούς κρατικούς εκπροσώπους ώστε να την εκμεταλλευτούν επικερδώς. (Σχ. γράφοντος: Ευκόλως εννοείται ότι ο Φρίντμαν και η Σχολή του Σικάγου, ανήκει στους παγκοσμιοποιητές. Δεν αναγνωρίζει εθνική κυριαρχία, πατρίδα, εθνικά σύμβολα, εθνικό νόμισμα, συγκεκριμένο θρήσκευμα, πατριωτικά αισθήματα, ιστορία του Έθνους, γλωσσικά ιδιώματα).

• 3^ον) Οι κυβερνήσεις σε αντίθεση με τον κεϊνσιανισμό, οφείλουν να προβούν σε δραματικές περικοπές στη χρηματοδότηση κοινωνικών προγραμμάτων, να αφήσουν το κτήνος της αγοράς να λειτουργεί ακόμα πιο ανεξέλεγκτα από πριν, από τότε που στις πολυεθνικές εταιρείες επιβάλλονταν όλο και περισσότερα ισχυρά και διεκδικητικά συνδικάτα. Αν είναι αναγκαίοι οι φόροι, πρέπει να είναι χαμηλοί, οι πλούσιοι και οι φτωχοί να φορολογούνται με βάση μια ενιαία φορολογική κλίμακα που αφήνει μεγαλύτερη ευλυγισία και ελευθερία στο μεγάλο κεφάλαιο για να κινείται, να επενδύει και να συσσωρεύει χρήμα και να ξαναεπενδύει. Οι κυβερνήσεις δεν πρέπει να προστατεύουν τις εγχώριες βιομηχανίες και την εγχώρια ιδιοκτησία.

Τα υπερμονοπώλια και οι πολυεθνικές πρέπει να αφήνονται τελείως ελεύθερες να πουλούν τα προϊόντα τους παγκοσμίως. Όποιες δεν μπορούν να επιβιώσουν ας συντριβούν. Όχι προσπάθειες διάσωσή τους υπέρ των εργαζομένων. Όλες οι τιμές και οι μισθοί οφείλουν να καθορίζονται από την αγορά. Πρέπει να καταργηθεί το όριο του κατώτατου μισθού. Να ιδιωτικοποιηθεί η φαρμακευτική περίθαλψη, όσοι μπορούν να πληρώσουν θα ζήσουν, οι άλλοι, άξιοι της μοίρας τους…  Όταν το κράτος προσπαθεί παρεμβαίνοντας να βοηθήσει τους φτωχούς και αδύνατους καταστρέφει την ισορροπία της αγοράς. Οι φτωχοί είτε θα μάθουν να επιβιώνουν μέσα στη φτώχια τους, είτε πρέπει με βάση την φυσική αξιολόγηση να σβήσουν από το χάρτη. Το ίδιο και οι γέροι, οι απόμαχοι της ζωής. Θα πρέπει να μεταφερθούν σε άσυλα, σε φτωχές χώρες, σε γηροκομεία που θα στοιχίζουν ελάχιστα και να υποστούν ένα είδος φυσικής ευθανασίας.

Στη Γερμανία οι αδίστακτοι Γότθοι, στέλνουν τους γονείς τους στο πλησιέστερο νεκροταφείο ελεφάντων για να ξεμπερδεύουν μαζί τους, τη Ρουμανία. Στην Ολλανδία οι πολιτισμένοι Φλαμανδοί εισηγούνται νομικές ρυθμίσεις για μέτρα ευθανασίας των γερόντων συμπολιτών τους.

Τα ταχυδρομεία, τα συνταξιοδοτικά ταμεία, η παιδεία, τα εθνικά πάρκα, οι τουριστικές περιοχές, οι ακρογιαλιές θα πρέπει με την ευλογία του κράτους, να περάσουν στα χέρια ιδιωτών, χωρίς αιδώ και ηθικούς ενδοιασμούς. Όλα όσα οι εργαζόμενοι κατάφεραν να οικοδομήσουν όλα αυτά τα χρόνια, της φρενήρους κατασκευής δημοσίων έργων, μέσων μεταφοράς, σιδηροδρόμων, τα ορυχεία μεταλλεύματος, ο Φρίντμαν παροτρύνει τις Κυβερνήσεις να τα ξεπουλήσουν όσο-όσο στους ιδιώτες έστω κι αν αποκτήθηκαν με τις επενδύσεις και την  τεχνογνωσία του δημόσιου τομέα. Βασισμένος σε ένα πιο προχωρημένο μοντέλο από αυτό της αποικιοκρατίας, κήρυττε όχι πια την δια της βίας απόσπαση του πλούτου κάθε περιοχής και χωρίς να δοθεί αποζημίωση στους ντόπιους πληθυσμούς, ούτε την υφαρπαγή της γης χωρίς πληρωμή των αγροτών, αλλά την κατάλυση του κράτους «προνοίας» και μιας κυβέρνησης των φτωχών και αναξίων.  Το καινούργιο έδαφος που έπρεπε να κατακτηθεί  ήταν το ίδιο το κράτος, με τις δημόσιες υπηρεσίες του, και την κρατική περιουσία να εκποιούνται όσο-όσο με αντίτιμο πολύ μικρότερο της αξίας της. Για την επίτευξη αυτών, σε πρώτη γραμμή θα χρησιμοποιούνταν τα πραξικοπήματα και η κρατική τρομοκρατία, π.χ. η Χιλή επί Πινοτσέτ, η Ρωσία επί Γιέλτσιν, οι στρατιωτικές επεμβάσεις στο Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, η υπαγωγή των χρεωμένων κρατών στο ΔΝΤ όπως η Αργεντινή, η Πολωνία, η Ταϋλάνδη, η Ινδονησία, η Νότια Κορέα, οι Φιλιππίνες, η Νοτιοαφρικανική Ένωση, η επιλεκτική χρεοκοπία όπως η Ελλάς, (με αλχημείες της κυβέρνησης Σημίτη με την Γκόλντμαν Ζακς, και παραποίηση των στατιστικών δεδομένων σε συνεργασία με την Ε.Ε. τον ΓΑΠ, τον Γεωργαντά),  η Κύπρος και πλήθος άλλα θύματα όπως του Νότιου Κώνου, (της Λατινικής Αμερικής).

Μην λησμονούμε τη σκοπιμότητα ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΛΙΤ. Όπως επισημαίνει, ο επίτιμος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ, Νικόλαος Σταύρου, «Οι αήθεις ελίτ των μάνατζερ της νέας εποχής, εντός κι εκτός κυβέρνησης, είναι σίγουρες ότι μια φοβισμένη παγκόσμια κοινωνία, μπορεί να οδηγηθεί μέσω σοκ στη συμμόρφωση, μόνο εάν η κριτική σκέψη δεν αναμιχθεί στις προσχεδιασμένες σκευωρίες. Και ελάχιστοι άνθρωποι θέτουν ερωτήματα σε μια ατμόσφαιρα κρίσης. Τελικώς, όλες οι κρίσεις -είτε πρόκειται για χρηματοπιστωτικές ληστείες υψηλής τεχνολογίας, είτε για τυφώνες, τσουνάμι ή πολέμους- μπορούν να μετατραπούν σε ευκαιρίες, συνήθως για εκείνους που τις προεκάλεσαν». (Ν. Σταύρου, «Η αποδόμηση των εθνών» Ελευθεροτυπία 18/7/09). Ο Ρόμπερτ Μακναμάρα θεωρείται ως ο εντολέας για τη δημιουργία της επιτροπής του «Σιδηρού όρους». Υπήρξε «γεράκι» και φανατικός αντικομουνιστής, υπουργός άμυνας επί κυβερνήσεως Κένεντι, μέλος του CFR (Council on Foreign Relations) και από τους πρωτεργάτες της ανθελληνικής στάσης των ΗΠΑ στο Κυπριακό. Σε αναφορά του το 1962, έλεγε: «ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΚΟΠΕΥΤΗ, ΤΗΣ ΕΝΕΔΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΔΡΟΜΗΣ. ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ, Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ»!!

Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟΥ ΒΟΥΝΟΥ[18]  Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ποια είναι η επιτροπή του Σιδηρού όρους της οποίας εντολέας για τη συγκρότησή της φέρεται ο Robert Mc Namara;[19] Τον Οκτώβριο του 1967 ενώ ο  πόλεμος του Βιετνάμ κορυφωνόταν με αντιδράσεις και φυλετικού τύπου συγκρούσεις σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ με τις δυνάμεις καταστολής, η εμπιστοσύνη στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Λίντον Τζόνσον παρέπαιε. Τότε εμφανίστηκε ένα βιβλίο υπογεγραμμένο από τον Leonard C. Lewin[20] με τον τίτλο “Έκθεση από το Σιδηρούν Όρος αφορούσα την Πιθανότητα και την Διάθεση για Ειρήνη”. εκδόσεις Dial Press παράρτημα του σοβαρού εκδοτικού οίκου Simon & Schuster. Το βιβλίο αφορούσε 15 εμπειρογνώμονες γνωστοί σαν Special Study Group (SSG) που συγκροτήθηκε κατ’ εντολήν της Κυβέρνησης σε ένα πυρηνικό καταφύγιο καλούμενο Σιδηρούν Όρος.

Η επιτροπή πρωτοσυστάθηκε το 1963 και για δυόμιση τουλάχιστον χρόνια συζητούσε προβλήματα που θα αντιμετώπιζαν οι Ηνωμένες Πολιτείες εάν εισέρχονταν σε μια σταθερή περίοδο ειρήνης. Σύμφωνα με τον Lewin ένας εκ των εμπειρογνωμόνων ο («John Doe») αναγνωρισθείς σαν καθηγητής των κοινωνικών επιστημών αποφάσισε να αποδώσει την έκθεση στον αμερικάνικο λαό. Η έκθεση, περιέχουσα ειδική ορολογία ακαταλαβίστικη για τους πολλούς, καταδείκνυε με επιχειρήματα τα συμπεράσματα του SSG αναφερόμενα στο εάν η ειρήνη ήταν δυνατή με δεδομένες τις οικονομικές συνθήκες στον παγκόσμιο χώρο. Το SSG αποφάνθηκε πως η ειρήνη σαφέστατα δεν αρμόζει με την καλύτερη εξυπηρέτηση των  συμφερόντων μιας σταθερής κοινωνίας «peace would almost certainly not be in the best interest of stable society». Το SSG αποφάσισε ότι η συνεισφορά του  Πολέμου, ήταν απλά πολύ  πιο σημαντική για την παγκόσμια οικονομία και ως εκ τούτου ήταν αναγκαίος να συνεχίζεται μια κατάσταση πολεμικής σύρραξης επ’ αόριστον. «War was simply too important a part of the world economy,  and therefore it was necessary to continue a state of war indefinitely».  «Ο Πόλεμος», κατά τους  SSG, «εφοδίασε αμφότερες και τις αρχαίες, όσο και τις νέες κοινωνίες, με ένα σύστημα εξαρτημένο από αυτόν όσον αφορά την σταθεροποίηση και τον έλεγχο των εθνικών οικονομιών. Καμιά άλλη εναλλακτική μέθοδος δεν έχει δοκιμασθεί και ελεγχθεί περισσότερο στη σύγχρονη περίπλοκη οικονομία που να έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά της τόσο περίτρανα όσο ο Πόλεμος, μακράν προηγούμενος σε αποτέλεσμα και απόδοση. (War has provided both ancient and modern societies with a dependable system for stabilizing and controlling national economies. No alternate method of control has yet been tested in a complex modern economy that has shown itself remotely comparable in scope or effectiveness)».

Λεπτομέρειες της έκθεσης αναφέρουν ότι «η εξουσία της κυβέρνησης επάνω στους υπηκόους της απορρέει από την ικανότητά της να διεξάγει πόλεμο. Χωρίς πόλεμο η κυβέρνηση ίσως παύσει να υφίσταται (…the authority of the government over the people stemmed from its ability to wage war. Therefore, without war the government might cease to exist:). Ο Πόλεμος στην κυριολεξία είναι συνώνυμος με την Εθνική κυριαρχία. Η κατάργηση  του πολέμου ισοδυναμεί με την κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας και του παραδοσιακού έθνους. Συνιστούσε στην κυβέρνηση να ασχοληθεί π.χ. με πανάκριβα συστήματα ελέγχουν των πυρηνικών εξοπλισμών που θα έδιναν δουλειές σε πολλούς και θα αποκαθιστούσαν τους πόρους που η κυβέρνηση θα έπρεπε να παράγει και διαθέσει στους πολίτες της ως εάν ευρισκόταν εν καιρώ πολέμου. Ή να εφεύρει εναλλακτικούς εχθρούς. Επί παραδείγματι να φοβίσει τον πληθυσμό με αναφορές για απειλές από εξωγήινους, για μαζική παγκόσμια οικολογική μόλυνση που θα σκοτώνει ανθρώπους, η περί υπάρξεως διεθνούς αστυνομίας που θα καταστέλλει με τον πανίσχυρο οπλισμό της κάθε αντίδραση εκ μέρους των μαζών. Αν αυτά δεν φοβίσουν τον κόσμο καλό θα ήταν να προσανατολίσουν τον λαό σε φυλετικού τύπου συγκρούσεις και ρατσιστικές εκκαθαρίσεις, κάτι ανάλογο με τις εκκαθαρίσεις των Ίνκας επί Ισπανικής αποικιοκρατίας από τον Κορτέζ και με κυνήγι νέων μαγισσών.

Η έκθεση του Σιδηρού Όρους δημιούργησε σεισμό. Ο πρόεδρος Τζόνσον έγινε έξαλλος. Του χάλαγε τη συνταγή για την συνέχιση του πολέμου στο Βιετνάμ. Το χρηματιστήριο της Γουόλ Στριτ βούλιαξε κάτω από μια ενδεχόμενη προοπτική ειρήνης και διακοπή του πολέμου του Βιετνάμ. Τελικά ο Leonard C. Lewin και ο Victor Navasky[21] εκδότης του περιοδικού Μονόκλ αναγκάστηκαν να δεχτούν πως όλα ήσαν μια μεγάλη απάτη. Ήσαν; Ο καθένας ας κρίνει πόσο μακριά από την πραγματικότητα είναι όλα όσα γίνονται σήμερα παγκοσμίως στο επίπεδο της οικονομίας, της κυβερνητικής με βασικό στοιχείο την τρομοκράτηση των λαών. Πολλοί πάντως Αμερικανοί μεταξύ των οποίων κι ένα υπερδεξιό κόμμα της ελευθερίας γνωστό σαν Liberty Lobby και άλλοι πολίτες ανά τον κόσμο καθώς η έκθεση μεταφράστηκε σε πάνω από 15 χώρες πιστεύουν πως είναι αληθινή.

Θα μπορούσε κάποιος ν’ αμφισβητήσει την πιο πάνω έκθεση αν αγνοούσε την προσωπικότητα, τον βίο και την πολιτεία του «γερακιού» του Βιετνάμ, Μακ Ναμάρα. Αν μελετήσει όμως προσεκτικά τη ζωή του και τον άνθρωπο Μακ Ναμάρα, που εκτός από Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, χρημάτισε για λίγο διάστημα καθηγητής της οικονομίας στο Χάρβαρντ, ότι στην αρχή της καριέρας του διατέλεσε President of Ford Motor Company και μετά το υπουργικό του αξίωμα επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας από τον Απρίλιο του 1968 έως τον Ιούνιο του 1981 όπου αποχώρησε σε ηλικία 65 ετών, όχι μόνο δεν θα αμφισβητούσε τη γνησιότητα της Έκθεσης αλλά θα την οπισθογραφούσε αναντίρρητα.

Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ  ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

Αν και ο φόβος είναι ένας ουσιώδης, εξελικτικού τύπου, μηχανισμός για την ατομική επιβίωση και τη συντήρηση του ατόμου, σε μερικές περιπτώσεις ψυχολογικά, οι φυσιολογικοί άνθρωποι μπορούν να συμπεριφέρονται χωρίς να αισθάνονται φόβο, και με καθολική αδιαφορία στον πιθανό θανατηφόρο κίνδυνο.

Ο εθνομουσικολόγος Joseph Jordania χρησιμοποιεί τον όρο αφοβία που οδηγεί με την απελευθέρωση νευροχημικών ουσιών στον εγκέφαλο σε μια ειδικά εναλλακτική κατάσταση συνειδητότητας. Έχει αποδειχθεί ότι σε καταστάσεις στρες, είναι δυνατόν να εκκρίνονται ενδορφίνες, ενδογενώς παραγόμενες αναλγητικές ουσίες εφάμιλλες της μορφίνης, που καταστέλλουν  την αίσθηση του φόβου και του πόνου (αναλγησία) και ο άνθρωπος ξεπερνά τον εαυτό του. Έτσι εξηγείται πως ένας στρατιώτης στην ώρα της μάχης ενώ έχασε το χέρι του από βλήμα δεν νιώθει τον πόνο αν και αιμορραγεί. Ο λαός λέει «το ένιωσε όταν πάγωσε».

Ο Jordania αποκαλεί την κατάσταση αυτή έκσταση της μάχης (battle trance). Η αφοβία υπερβαίνει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, της εγωκεντρικότητας και της ιδιοτέλειας, ιδίως όταν περισσότερα άτομα υπόκεινται σε κίνδυνο να πεθάνουν πέρα από τη ζωή ενός ατόμου. Π.χ. όταν πρόκειται για τη ζωή ενός παιδιού, μελών της οικογένειας, ή συντρόφων στρατιωτών σε μια διμοιρία. Ισχυρά θρησκευτικά αισθήματα μπορούν επίσης να προάγουν την αφοβία, όπως οι μάρτυρες ή οι ήρωες θυσιάζουν τον εαυτό τους χωρίς να δίνουν σημασία στο αίσθημα του πόνου ή του φόβου. Η κατάσταση της αφοβίας και της έκστασης στη μάχη μπορεί να προκληθεί και να ισχυροποιηθεί με το ρυθμό των τυμπάνων, με την μουσική, τα εμβατήρια, τις επιθετικού τύπου ιαχές, μέσω του χορού (πυρρίχιος χορός Ποντίων) με τον βάψιμο του σώματος με πολεμικά χρώματα ακόμη και με τη χρήση ναρκωτικών και ψυχοδιεγερτικών που οδηγούν στο χάσιμο της ατομικότητας και την κατάκτηση της συλλογικής ταυτότητας και του συγχρονισμού όλων μαζί όσων ανήκουν σε μια ομάδα  ξεπερνώντας τον φόβο και τον πόνο, αδιαφορώντας για την προσωπική ασφάλεια για έναν εξελικτικά πιο σοβαρό και υπέρτερο σκοπό. Ας σημειωθεί ότι δεν υπάρχει τέτοια κατάσταση σαν εκ γενετής απουσία φόβου (αν και οι ψυχοπαθητικοί τύποι προσωπικότητας φαίνεται να έχουν μια πολύ χαμηλότερη αίσθηση του φόβου).

Στην περίπτωση του φόβου που σκόπιμα προέρχεται από την προπαγάνδα των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, τις κυβερνητικές αναγγελίες, τις τρομολάγνες ειδήσεις, όπως, «επίκεινται κατασχέσεις», «η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή θα τιμωρείται αμείλικτα», «για χρέη των 3000 Ευρώ θα πηγαίνετε φυλακή» ο τρόπος άμυνας είναι ένας∙ η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, η σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ των εξαθλιωμένων ατόμων και οικογενειών. Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ κτυπά και καταργεί το φόβο, το μοίρασμα του φόβου με τον διπλανό, όπως στους στρατιώτες την ώρα της μάχης μειώνει τον φόβο και οδηγεί στην  τόλμη και την υπέρβαση το άτομο και την ομάδα στην οποία ανήκει. Ένας τολμηρός που σηκώνει ανάστημα βοηθά και τους άλλους να σηκώσουν κεφάλι.

Είναι λάθος να απαιτείται από ομοιογενείς ομάδες φοβισμένων, ηττοπαθών, εξαθλιωμένων, να δράσουν πολιτικά. Π.χ. να μαζευτούν όλοι οι άνεργοι μαζί και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Όσο και να το προσπαθείτε δεν πρόκειται να γίνει. Δυστυχισμένοι, θλιμμένοι, αποκαρδιωμένοι με χαμένη (κατ’ αυτούς) την αξιοπρέπεια, άνεργοι, ποτέ μην περιμένετε να σηκώσουν κεφάλι. Ντρέπονται και αποφεύγουν τους άλλους διότι θεωρούν το εαυτό τους πως πάσχει από το κοινωνικό στίγμα της ανεργίας. Επιδιώκουν να είναι μαζί με τους ομοιοπαθείς για να μειώνουν το άγχος και την αγωνία για το μέλλον, τους ανακουφίζει να περνάει και ο γείτονας τα ίδια. Όμως ουδέποτε ένας άνεργος ντροπιασμένος, αγράμματος, χωρίς βαθύτερη γνώση ποιος του προξένησε την ανεργία μην περιμένετε να σηκώσει τη σημαία του αγώνα. Αν όμως ο αγωνιστής τον πάρει μαζί του, του εξηγήσει πως ο διεφθαρμένος καπιταλισμός προβλέπει και προάγει την ανεργία της οποίας είναι θύμα, ότι ανήθικοι, διεστραμμένοι οικονομολόγοι και  απατεώνες, άπληστοι τραπεζίτες και κερδοσκόποι τον θέλουν έτσι, απόβλητο της κοινωνίας να σέρνεται αυτός για να αυξάνουν τα κέρδη τους αυτοί, τότε πολύ πιο εύκολα όταν δει να παλεύει αυτός που έχει δουλειά πρώτος,  θα παρακινηθεί να τον ακολουθήσει και να αγωνιστεί δίπλα του.

Αρκεί λοιπόν στον φοβισμένο να αναμειχθεί σε ομάδα με διαφορετικής ποιότητας χαρακτήρα. Ένα συμπέρασμα χρήσιμο για τον αγώνα της ανατροπής του αιματοβαμμένου κατεστημένου το οποίο σήμερα εκπροσωπείται από όλα[22] ανεξαιρέτως ιδεολογίας κόμματα της Βουλής, είναι το ξεπέρασμα του φόβου από τον Έλληνα πολίτη. Οι πιο δειλοί και συγκρατημένοι χρειάζεται να εκπαιδεύονται από αυτούς που έχουν το θάρρος και δείχνουν τόλμη κι αγωνιστικότητα. Συμμετέχοντας στον κοινό αγώνα δίπλα-δίπλα οι φοβισμένοι με τους θαρραλέους, θα ξεπεράσουν το ταμπού της προσέγγισης του λαού, του άγνωστου πλησίον, ακόμη και του γνωστού, του γείτονα. Με αυτό τον τρόπο θα προχωρήσουν στο έργο της διαφώτισης και της δράσης, που τυχόν διστάζουν να το κάμουν. Βασικό επομένως και θεμελιώδες συμπέρασμα που προκύπτει και από την ίδια την ψυχολογία είναι, πως ο φόβος δεν ξεπερνιέται αν δεν τον αντιμετωπίσει κανείς στα ίσα, πρόσωπο με πρόσωπο. Στην προκειμένη κατάσταση θα λέγαμε όταν πρόκειται για τη κρατική τρομοκρατία και τη  τρομοκρατία των ΜΜΕ, ένας τρόπος υπάρχει για τον αφυπνισμένο λαό να τους νικήσει και να τους συντρίψει∙ ΝΑ ΔΡΑΣΕΙ ΕΝΩΜΕΝΟΣ οριζόντια, και εκ των κάτω, χωρίς κομματικές ή ιδεολογικοθεωρητικές ταμπέλες. Μόνοι αρχηγοί του λαού θα είναι αυτοί που μπαίνουν μπροστά, οι φυσικοί του ηγέτες, οι πιο δραστήριοι κι όχι οι κομματικά διορισμένοι. Όταν διαλύεται η πατρίδα δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιες πολυτέλειες. Όλοι οι Έλληνες μαζί, σαν μια γροθιά, οφείλουν να απορρίψουν τους αποδειγμένα εγκάθετους συνδικαλιστές των κομμάτων, όσους καθημερινά παγιδεύουν, υποσκάπτουν και υπονομεύουν το συνδικαλιστικό κίνημα κατ’ εντολήν των κομματικών γραφείων και της κατοχικής Τρόϊκα. Στη συνέχεια μακριά κι απόμακρα από κομματικά χρώματα, μπλε, πράσινο, κόκκινο, κίτρινο, παρδαλί κ.λπ. όλοι μαζί με την τεράστια δύναμη που δίνει η ένωση όλων των πολιτών να βαδίσουν με μια ψυχή, με το αιώνιο κι ακατάλυτο σύμβολο του Έθνους την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ με το ΣΤΑΥΡΟ, σε ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ. Είναι η μόνη λύση για να ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΘΟΥΝ  ΟΙ  ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ. Μόνο έτσι θα πέσουν αναίμακτα οι κρατικοδίαιτοι επιβήτορες του λαού. Μόνο έτσι θα ’ρθεί η ανάσταση και θα βαδίσουμε χωρίς αιματοχυσία σε ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ και ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ που θα προταθεί μέσω ευρύτατης λαϊκής συμμετοχής από το ΛΑΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ κι όχι από την Ελίτ για την Ελίτ.

Ευαγγελάτος Γεώργιος.  Πάτρα 28/2/2013

This entry was posted on Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013 at 10:00 and is filed under Αναλύσεις, Ιστορικά. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.