Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας

του Άρη Χατζηστεφάνου

Συγκλονιστική είναι η αντίσταση των Ισπανών απέναντι στα μέτρα φτώχειας που επιβάλει η κυβέρνηση του Ραχόι και τις απολύσεις που προωθεί το κεφάλαιο, οδηγώντας την ανεργία σε επίπεδα ρεκόρ. Ωμή καταστολή με συλλήψεις, πλαστικές σφαίρες και ξυλοδαρμούς είναι η απάντηση της κυβέρνησης, ακόμη και στις κινητοποιήσεις που έγιναν με αφορμή την τελευταία απόπειρα πραξικοπήματος.

Οχι στην οικονομική δικτατορία: Δεν χρωστάμε δεν πληρώνουμε», ήταν το σύνθημα που ακούστηκε την περασμένη εβδομάδα σε περισσότερες από 80 ισπανικές πόλεις, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους, καταγγέλλοντας την ανθρωποκτόνο πολιτική λιτότητας της κυβέρνησης. Με αφορμή την 32η επέτειο από την τελευταία απόπειρα πραξικοπήματος στην Ισπανία, δεκάδες οργανώσεις, που έχουν δημιουργηθεί τους τελευταίους μήνες ενάντια στην ευρω-λιτότητα και τις ιδιωτικοποιήσεις, είχαν καλέσει τους πολίτες να διαδηλώσουν σε κάθε γωνία της Ισπανίας. Ανάμεσά τους η πλατφόρμα «Κύμα Πολιτών» η οποία λειτουργεί πλέον σαν ομπρέλα για τμήματα του κινήματος των αγανακτισμένων, τμήματος του κομμουνιστικού κόμματος, της πλατφόρμας κατά των εξώσεων και υπο-ομάδων που μάχονται κατά των περικοπών και του ξεπουλήματος της υγείας και της παιδείας.

Η αστυνομία, που είχε αποκλείσει κεντρικά κυβερνητικά κτίρια, απάντησε με δεκάδες συλλήψεις – όπως σημείωναν αρκετοί διαδηλωτές μάλιστα, οι συλλήψεις ήταν περισσότερες από όσες είχαν κάνει στην αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του 1981. Ο κατασταλτικός μηχανισμός έριξε το βάρος του στις ομάδες ανθρακωρύχων, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια αποτελούν το πιο δυναμικό τμήμα αλλά και πηγή έμπνευσης κάθε συγκέντρωσης.

Οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις του περασμένου Σαββάτου έρχονται ως συνέχεια των μεγάλων κινητοποιήσεων των περασμένων εβδομάδων που έγιναν για τις 400.000 εξώσεις που πραγματοποιεί το τραπεζικό και πολιτικό κατεστημένο της χώρας.

Εν τω μεταξύ, στα μέσα της περασμένης εβδομάδας, η αστυνομία στη Βαρκελώνη επιτέθηκε με γκλοπ και πλαστικές σφαίρες για να διαλύσει πορεία τουλάχιστον 30.000 φοιτητών, γεγονός που οδήγησε σε εκτεταμένα επεισόδια γύρω από την πλατεία Καταλούνια. «Δεν περιμέναμε τέτοια έκταση καταστολής και βαναυσότητας», δήλωναν αμέσως μετά την πορεία οργανωτές των φοιτητικών κινητοποιήσεων, οι οποίοι προσανατολίζονται σε νέες συγκεντρώσεις. Οι συγκεντρώσεις των Ισπανών φοιτητών ενάντια στις περικοπές στην παιδεία λαμβάνουν νέες διαστάσεις ύστερα από την απροκάλυπτη αστυνομική επίθεση σε διαδηλωτές στη Βαλένθια.

Την ίδια ώρα, πληθαίνουν μέρα με την ημέρα οι απεργιακές κινητοποιήσεις στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα και μάλιστα με πρωτοβουλίες που σε αρκετές περιπτώσεις δεν ελέγχονται από τα μεγάλα συνδικάτα της Ισπανίας. Η μεγαλύτερη από τις απεργίες των τελευταίων ημερών ήταν του προσωπικού εδάφους της αεροπορικής εταιρείας Ιμπέρια που οδήγησε στην ακύρωση 1.200 πτήσεων. Σε ένδειξη συμπαράστασης, άλλοι εργαζόμενοι οδηγούσαν με τα αυτοκίνητά τους σε πολύ χαμηλές ταχύτητες αποκλείοντας ουσιαστικά την πρόσβαση στο κεντρικό αεροδρόμιο της Μαδρίτης. Αρκετοί εργαζόμενοι πάντως, καταγγέλλουν τα μεγάλα συνδικάτα του κλάδου για «ενδοτισμό» απέναντι στην εργοδοσία και για ανοχή ή συμμετοχή στη διαδικασία ξεπουλήματος του αερομεταφορέα.

Παρόμοιο ήταν το κλίμα και μετά την δεκαήμερη απεργία των εργαζομένων στον καθαρισμό, όπου το κεντρικό συνδικάτο φέρεται να πρόδωσε την απεργία αποδεχόμενο μειώσεις στους μισθούς και αύξηση των ωρών εργασίας.

Όλες οι κινητοποιήσεις γίνονται με φόντο την ολοένα αυξανόμενη ανεργία, καθώς ο αριθμός των ανέργων έχει πλέον ξεπεράσει τα έξι εκατομμύρια και σύντομα αναμένεται να φτάσει το 30% του πληθυσμού. Μόνο τις τελευταίες εβδομάδες, δεκάδες εταιρείες του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα έχουν ανακοινώσει την πρόθεσή τους να απομακρύνουν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους με απολύσεις και «οικοιοθελείς» αποχωρήσεις. Χαρακτηριστικότερο όλων είναι ίσως το παράδειγμα της εταιρείας φυσικού αερίου της Ισπανίας, η οποία ανακοίνωσε πρόγραμμα «αναδιάρθωσης προσωπικού», παρά το γεγονός ότι διαθέτει δέκα εκατομμύρια πελάτες σε όλο τον κόσμο και είδε τα κέρδη της το 2012 να αυξάνονται στα 1,44 δισεκατομμύριο ευρώ.

Το τελευταίο κύμα απολύσεων έρχεται από τον τραπεζικό τομέα και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Ισπανίας, τα οποία τα τελευταία χρόνια ενισχύθηκαν με κεφάλαια 37 δισεκατομμυρίων ευρώ και σε πολλές περιπτώσεις επιβίωσαν μόνο χάρη στην παρέμβαση του κράτους, δηλαδή των φορολογούμενων.

Όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, ο λογαριασμός από τη σκληρή λιτότητα δεν άργησε να έρθει και στην εθνική οικονομία. Στο τελευταίο τέταρτο του 2012, το ΑΕΠ συρρικνώθηκε εκ νέου κατά 0,8% καθώς η κυβέρνηση συνέχισε να περιορίζει τις δημόσιες δαπάνες και να αυξάνει τις απολύσεις. Η κυβέρνηση υποστηρίζει τώρα ότι δεν θα χρειαστεί νέες αυξήσεις φόρων και περικοπές δαπανών για να πετύχει το στόχο του 2013 για μείωση του ελλείμματος στο 4,5%, υποσχέσεις που εδώ και χρόνια δεν έχουν την παραμικρή σοβαρότητα στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας που ακολουθούν τις συνταγές λιτότητας.

Μια ενδιαφέρουσα πτυχή της κρίσης η οποία θυμίζει απελπιστικά την Ελλάδα είναι και η κατάσταση του ισπανικού Τύπου, ο οποίος έχει μετατραπεί σε μια γιγαντιαία μηχανή προπαγάνδας, ενώ οι δημοσιογράφοι, σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, αποτελούν για τους πολίτες το πλέον αναξιόπιστο επάγγελμα. Με πρόσχημα κι εκεί τις οικονομικές δυσκολίες, πραγματοποιήθηκε ένα πολιτικό πογκρόμ απολύσεων σε όσους διαφωνούσαν με την πολιτική λιτότητας, ενώ τα εναπομείναντα μεγάλα μέσα ελέγχονται πλέον από την κυβέρνηση, τράπεζες και την καθολική εκκλησία. Η ισπανική κυβέρνηση απειλεί ανοιχτά με αγωγές όσα ΜΜΕ προχωρούν σε αποκαλύψεις για τα τεράστια σκάνδαλα χρηματισμού πολιτικών από κατασκευαστικές εταιρείες αλλά και για λογαριασμούς σε ελβετικές τράπεζες – οποιαδήποτε ομοιότητα με πράγματα ή καταστάσεις στην Ελλάδα …δεν είναι εντελώς συμπτωματική. Τα σκάνδαλα χρηματισμού φτάνουν μέχρι την πόρτα του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι και όπως φαίνεται το πολιτικό κατεστημένο είναι έτοιμο να συνθλίψει όσους δημοσιογράφους τολμήσουν να βγουν από τη γραμμή της συγκάλυψης.

Πηγή: ΠΡΙΝ μέσω Ε.Πα.Μ. Κέρκυρας